| Homepage |
Kenia |
|
|
|
||
|
|
||
|
4 /5 December 2005
Met een
kwartiertje vertraging om 19.45 uur in Amsterdam vertrokken met Martinair naar
Mombasa. |
|
|
Om 6.08 uur
in de ochtend geland en het was meteen een hitte van jewelste en vochtig en dat
merkte je meteen aan de beslagen cameralenzen. |
| 6 december Vanochtend aan het ontbijt overlegd wat we zouden gaan doen( we hadden de vlucht toch nog in de benen) |
| De keuze
viel op een bezoek aan Mombasa samen met een stel uit Goes, Theo en
Dimphie die ook wel die kant uitwilden. Taxi geregeld. Rafaël de chauffeur zou ons rijden en hij had voor ons een Gids (Mohammed) geregeld die ter plekke klaar stond. Rafaël stond eigenlijk de hele dag voor ons klaar, of je nu wilde pinnen of wat gaan eten hij deed alles voor je voor een vaste prijs. Tijdens de rit door de stad werden we lastig gevallen door jongens die verslaafd waren en probeerden hangend aan de ramen te bedelen en/of te jatten , ze lieten gewoon niet los ook toen er harder gereden werd. Uiteindelijk lieten ze los toen we een politieagent op een kruispunt naderden. De gids liet ons telkens een stuk van de stad zien en daarna werden we door Rafaël weer naar een heel ander gedeelte van de stad gereden waar de gids weer op ons stond te wachtten. |
|
|
|
(hij had dat stuk
gewoon ff gerend en was er nog sneller dan wij dus) Waarom lopen die
Kenianen toch altijd voorop bij de marathon??
We hebben de belangrijkste
attracties gezien met heeeel veel uitleg. We zijn in de
krottenwijken geweest en dat heeft toch wel de grootste indruk op ons
gemaakt. wat een ellende , men woont daar als ratten op een hoop.
|
 |
Rond Fort-Jesus lagen hele groepen
mensen te pitten die geen werk gevonden hadden die dag en verrekten van de
honger. Ook de groentemarkt was een en al gekriskras van mensen en op de vleesmarkthallen) zag je tussen de miljoenen vliegen allerlei soorten vlees hangen, giraffen,zebra's en grote ballen van stieren. Het was om over je nek te gaan want bij dit verhaal moet je de stank niet vergeten WALGELIJK. Op dat moment hoop je maar dat onze hotelkok hier niet zijn inkopen doet. |
|
|
Nadat we dit allemaal hadden aangezien zijn we met de taxi teruggegaan naar Soleil, onderweg nog ff gegeten onderweg bij een grote supermarkt en daar nog wat inkopen gedaan.
Het was stil in de taxi van de indrukken van de stad,
tot we na een klap merkten dat we een klapband hadden en gezien het wegdek is
dat niet zo bijzonder.
Rafaël bracht ons nog in contact met een van de Beachboys die ook op ons strand
rondliep en die wel een gunstige Safari voor ons kon regelen. |
|
 |
Martin.. Achteraf een heel goede tip hij maakte echt waar wat hij beloofde. na wat onderhandelen spraken wij een prijs of van 250 euro voor een 3-daagse Safari die bij Neckermann 485 euro kostte. dus dat is ff wat anders. De safari zullen we a.s. vrijdag beginnen. Woensdag geen gehakt maar rustdag. De hele dag lekker aan de pool gelegen , gegeten gedronken geluierd en ‘s avonds genoten van een wervelende acrobatenshow. En die waren dus echt super...
Martin Safari’s Kenia, bij Martin kun je safari's boeken. |
| Donderdag
8 december. Na het ontbijt wilden we het een dorpje bezoeken in de buurt van ons hotel. Wanneer je het hotel verlaten wil moet je je afmelden met doel van je reis, met wie? kamernummer, dit om toe te zien op je veiligheid. Zelfs een taxichauffeur en/of safaribus moet zich identificeren en zijn kenteken wordt geregistreerd. Dus aan de wandel.. buiten troffen we Martin onze beachboy die ons wel de weg zou wijzen. In malinda werden
we toch wel met primitiviteit van de 1e rangorde geconfronteerd. |
|
| Alleen maar hutjes rondom het Baptistenkerkje dat ook dienst doet als schooltje. |
 |
De kinderen flipten
helemaal uit toen ze zagen dat we spullen bij ons hadden om uit te delen. Het was dan ook een hele 'KUDDE" kinderen die achter ons aanliep. Het was zelfs chaotisch, iedereen wilde natuurlijk een pen of snoepje en probeerden met de nodige truckjes 2 maal aan de beurt te komen. Ja en hou ze dan maar eens uit elkaar. Ze hebben bijna niets maar wel een Smile.. Terug in Soleil, eten in de tuin met een optreden van de Masäi. |
|
| Later
bleek dat deze mensen die optreden voor toeristen door de (echte) Masaï
de bijnaam: PLASTICMASAÏ hebben. Ze waren wel allemaal aardig en het is natuurlijk leuk om te kijken hoe kleurrijk gekleed ze zijn. |
|
|
| En hun schoenen. gewoon gemaakt van Autobanden | ||
Vrijdag 9 December
Vanmorgen opgehaald door
Martin en zijn Crew. We gaan op Safari... |
| Een stel uit
Oostenrijk en een stel uit Duitsland en nog een meid uit Duitsland. Een vrouw is arts dus we kunnen met een gerust hart de bushbush in. De reis wordt vervolgt naar Mombasa waar we bij een office de benodigde papieren moeten gaan halen, zoals de tickets voor diverse parken. Vandaar uit begint de barre tocht. Er werd al gezegd dat er zo meteen een DISCO ging beginnen en dat bleek ook te kloppen. Ze bedoelden hiermee het schokken in de auto dat ontstond door het bizarre wegdek. Verschrikkelijk slecht wegdek, een en al gaten en hobbels. Levensgevaarlijk. Onderweg steeds dezelfde taferelen, Hobbelen, ontwijken, remmen en |
|
| van links naar rechts vliegen met de bus en in de bus. Langs de weg steeds
dezelfde dorpen met chaos en rommel. |
|
|
Handel in alles en nog wat. Beesten, handwerk, gebruiksvoorwerpen en eten. En in de bus bloedheet... Dus blij met een tussenstop. Lekkere bak koffie genomen terwijl Ria door de souvenirs heen wandelde en met de verkopers zat te onderhandelen. |
 |
Na heel veel prijzen over en weer te hebben
overhandigd via briefjes ( hij noteert een prijs en jij schrijft jou prijs eronder, zolang tot je tot een akkoord komt) had Ria een Batik-doek van wel 1 meter 50 gekocht voor een paar euro. Ze had hem ook kunnen ruilen tegen haar Oranje petje. Petten en aanstekers zijn goede handelswaar. |
|
| Dan
weer de bus in om kilometers te maken... Op naar TSAVO-EAST Nadat we het park binnengereden waren meteen begonnen met een Gamedrive. Dus de eerste beesten lieten niet lang op zich wachten. Zebra's,impala's, bokkies, Giraffes en Olifanten. Vooral deze laatsten waren schitterend, het zijn de rode olifanten. Ze zijn rood van kleur omdat ze zich kleuren met de grond waarop ze rondlopen. Dit ter verkoeling en als bescherming tegen insecten. |
|
 |
Je staat
daar zo nietig in een busje in een grote open vlakte omringd door die
kolossale beesten die zich in slowmotion voortbewegen. Na een paar uur teruggereden naar ons Camp. NDOLOLO SAFARI CAMP. Onze tent geïnspecteerd, erg luxe, er zit toilet en douche in en 2 eenpersoons bedden. Na een heerlijke douche en een happie weer Game driven. Telkens weer verrast door allerlei dieren en het steeds weer wisselend landschap en de LUCHTEN die fantastisch zijn. Hierna ben je echt wel doodmoe , vooral het voordurend turen naar beesten die soms zo mooi in de natuur "verstopt" zijn mat je af. Terug naar het Camp hebben we eerst een wandeling rond de tent gemaakt waar overal keutels van olifanten lagen ( zouden ze onze tent |
| omwalsen?) ook liepen er Babboons rond die echt niet voor een mens op de vlucht gaan. Ook andere soorten apen liepen er in groepjes kompleet met jonkies. Na een heerlijk eten in de natuur werden we uitgenodigd om aan een kampvuur naar verhalen van de Masaï te luisteren om wat meer over deze "TRIBE" te horen. |
| Vooral
over hun dagelijks leven, hun relaties en hun leven met de soms gevaarlijke
dieren werd ons een beetje uit de doeken gedaan. Zij zouden vannacht ook met hun eigen lijf ons tegen aanvallen van leeuwen beschermen. Schrale troost voor de vrouwen onder ons, want er waren er bij die panisch waren en bijna in hun broek deden. Er was een groep Personeel van Martinair die een paar dagen vrij hadden en dan de luxe hebben om ff op safari te gaan voor 3 dagen en een dame van die groep had zich zelf door medicatie bijna een Narcose bezorgt om maar niet bang meer te zijn in de tent. We werden alle afzonderlijk door een Masaïkrijger naar onze tent gebracht en hij zag er op toe dat de tent gesloten werd en wij mochten er ook niet meer uit tot ‘s morgens, want dan kwamen ze ons wekken. Ria die toch wel een beetje angstig keek toen we daar op ons bed onder een Muskietennet zaten probeerde ik op haar gemak te stellen, maar dat |
|
 |
was snel
afgelopen toen ik de Doucheruimte binnenstapte en er "iets" rondsprong. Ik vertelde haar dat het een Kikkertje was en maakte de ritsen dicht van de doucheruimte en blokkeerde de zaak door er onze rugzakken tegen te plaatsen. ‘s Morgens vertelde ik haar dat het een gigantisch grote,vieze ,bruine,smerige PAD was. met een soort stekels en haren op de rug. Gatverderrie... Maar geslapen hadden we goed en toen we om 6 uur gewekt werden de de Masaï bleken we toch nog steeds met ons tweetjes te zijn. |
|
|
Bufo bufo |
|
Breakfast First. Om 7 uur vanochtend vertrokken en heel veel kilometers gevreten en heel veel zitten hobbelen onderweg. |
 |
Veel Masaistammen gezien met hun vee en ook weer de steeds terugkerende ellende
en rommel in de plaatsjes waar je doorheen rijdt. Wanneer je zo door die kale landschappen trekt sta je er steeds weer van te kijken hoe mensen (lees vrouwen) zo'n moeite moeten doen om aan water te komen. Kilometers door die zinderende hitte met een enorme emmer water boven op het hoofd. Een gek gezicht was trouwens ook als je een Masai op een fiets voorbij zag komen, compleet in zijn traditionele kledij en met stok. En wat dacht je van een knulletje van misschien 6 of 7 jaar oud een kudde van wel 40 stuks vee hoedend in zijn eentje. Alleen zonder vriendjes maar wel met een blik van: alles onder controle. Uiteindelijk bij onze Lodge aangekomen waar we een huisje voor ons zelf hebben. |
| Bij binnenkomst op de
kamer werden we verwelkomt door een prachtsalamander. FF de spullen neergezet en dan heerlijk gaan eten want om 4 uur gaan we weer Gamen. Nadat we weer Olifanten gezien hadden, dit keer ook in het water waar ze lekker relaxed met hun jongen zaten zijn we naar een Masaïdorp gegaan waar we uitgebreid konden fotograferen en allerlei spullen konden kopen die ze gemaakt hadden. Het was van de ene kant commercieel ( 1000 ken.schilling) voor ondersteuning van het dorp en van de andere kant weer authentiek. Want de mensen liepen toch echt wel op een eigen wijze rond met hun traditionele kleren, tatoeages en brandmerken. Maar ja ook ik zou zaken doen als ik op die plek zou wonen. |
|
 |
Het zijn en blijven
prachtmensen, wat een koppen !! Oorlellen met versierselen, sieraden, schoeisel bij de mannen hun schild en speer. De ongetrouwde vrouwen hebben schitterende kapsels, getrouwde vrouwen dragen kort haar. |
|
 |
Toen we het park weer
wilden verlaten werden we opgehouden door een kleine file (kun je het je
voorstellen?) Er was een landrover gekanteld en lag helemaal schuin boven een waterpartij met daarin????. De bestuurder en andere mensen waren al door de parkwachters er uitgehaald en er stond een ander voertuig klaar. Een paar minuten later stonden we oog in oog met een paar leeuwen die hun prooi, een olifant aan het bewaken en aan het op eten waren |
| Ja wat moet je daar
van zeggen? Dat is gewoon kicken!! En stinken dat die olifant deed!
De leeuwen waren lekker in
het zonnetje aan het luieren omdat ze eigenlijk wel genoeg gegeten
hadden, maar ze werden hartstikke actief |
|
 |
11 december
Vanmorgen na het ontbijt
nog bij de Lodge een wandeling gemaakt en gekeken of de
Kilimanjaro
al te zien was. |
|
Om 7 uur weer aan een Game-drive begonnen. Het was zelfs een beetje fris in de ochtend. We hebben nog wel enkele beesten gezien maar voor de rest niet veel bijzonders. Nadat we het park uitgereden waren hebben we een leuke plek uitgezocht om de inmiddels wel opgedoken kilimanjaro te bekijken en te fotograferen. Prachtgezicht vooral in die hitte is het bijzonder om sneeuw te zien. Bij het verlaten van het Park moest ik nog aan de heenweg denken toen enkele verkopers van de houtsnijwerken mij op een dodelijke slang attendeerden die onder een stoel zat. Klein maar oh zo gevaarlijk, want toen ik hem van dichtbij wilde fotograferen begonnen ze me toch wel even te waarschuwen hoe giftig en snel hij was. |
|
 |
Daarna begonnen aan de
terugweg. De safari is ten einde. Onderweg weer heen en weer geschud op de bar slechte wegen waar we ook de nodige aanrijdingen gezien hebben. Langs de weg heel veel superrode TERMIETENHEUVELS gezien, het lijken wel beeldhouwwerken de een nog mooier dan de ander.
Nog gestopt voor een
maaltijd in een klein dorpje. |
| Aan het eind nog een ritje
door mombasa gemaakt omdat onze medereizigers er nog niet geweest waren. Wat een stress als je zo vanuit de natuur zo'n stad binnenkomt. Hier merkten we weer eens dat fotograferen soms link kan zijn want in bepaalde buurten in de stad is men daar niet blij mee. Naar Ria maakte men het gebaar van de nek afsnijden toen ze even wilde klikken. We zaten gelukkig in de bus. Na nog een laatste tankstop doodmoe maar wel voldaan in ons hotel aangekomen waar we door het zwembad met een smile verwelkomt werden. Dus een heerlijke duik ff rustten en lekker gegeten waarna we als een blok in slaap vielen...... |
|
|
De 2 volgende dagen hebben we
alleen maar geluierd, gegeten, gelezen en ons heerlijk AFRIKAANS laten masseren
door de A-team masseuse van Soleil die ons weer helemaal terugbracht in de
staat waarin we verkeerden voordat we op Safari gingen. Ook zijn we nog naar een winkelcentrum geweest om wat inkopen te doen en te pinnen. Een pinautomaat ligt 27 km van het hotel vandaan en dat was dan ook een klein probleempje. We hebben aan het strand bij de Beachboys nog een dag Kenia Marine geboekt. 14 december, Weer eens vroeg op,
Kenia Marineland staat op het programma. |
 |
Toen we aankwamen
werden we hartelijk verwelkomt door iedereen en ook door een of andere
mafkees die ons heel akelig aankeek en er heel idioot en verward uitzag.
Dit bleek een grapje te zijn want ff later deed hij heel normaal en vriendelijk. Bij Mtwapa gingen we op de Dhow nadat we eerst een welkoms hapje hadden gekregen met een kopje Keniaanse thee en een paar demonstraties van bereidingswijzen van eten. Er stond een wegwijzer die je weer duidelijk maakte dat je wel even ver van huis was... |
| Een Dhow is een type
boot dat al eeuwen op de Indische wateren wordt gebruikt. Het is van oorsprong een zeilschip, dat voor alle doeleinden gebruikt werd en wordt, vrachtvaarder, vissersboot, passagiersschip etc. Wij zaten er met ca. 8 passagiers op, de bemanning bestond uit een man of vijf. Onderweg werd ons duidelijk hoe primitief daar nog gevist wordt. 2 Bootjes, uitgeholde mangoboomstammen, varen zo'n 100 meter uit elkaar, en ca. 8 à 10 vissers per boot slepen lopend over de bodem een net tussen beide boten steeds dichter bij elkaar, als ze bijna bij elkaar zijn beginnen ze in te halen. |
|
 |
Achter de Dhow hing een kleinere glasboot, waarmee wij als snorkelaars verder de zee op werden gebracht. Bij het rif gingen de snorkels en flippers aan en het water in. GEWELDIG!!!De zee is bij het rif zo’n 1 tot 4 meter diep, en je krijgt een overweldigend mooie blik op de vissen, de zeebodem en het koraal. Alle kleuren zie je, gele, zwartwitte, blauwe en nog meer kleuren vissen, koraal, |
|
hoornschelpen, zeesterren
van zo'n 30 cm. doorsnee in rood en grijsgeel, je ziet zee-egels,
planten in alle vormen en kleuren, rotsen waarop koraal groeit, en nog
veel meer. Ria snorkelde er vrolijk op los maar ik zelf had er nogal moeite mee en |
|
|
 |
heb dus alleen maar door
de duikbril gekeken en telkens naar lucht gehapt.
De vissen eten gewoon uit je hand. We hebben nog een mooie zeester gefotografeerd. Na zo'n 3 kwartier weer terug naar de Dhow, en daarmee teruggezeild naar de aanlegsteiger. |
|
| De lunch bestond uit een salade met allerhande soorten vlees, struisvogel, zebra, hippo, krokodil, suli-suli-(zeil-)vis en kip. |
 |
Bij de salade werd ook nog
pili-pili oftewel Cassavewortel (net aardappel) geserveerd, het belangrijkste
voedingsmiddel voor zo'n 200 miljoen mensen in Afrika.
Er speelde een gitarist heerlijke muziek en hij zong prachtig en heel divers, Keniaans, modern en soms een beetje Indonesisch-achtig. Tijdens het eten zaten de
aapjes in de bomen en onder de tafel om op een onbewaakt ogenblik een broodje te
kunnen jatten. |
|
| Aan boord zat ook Alex( rechts) op de foto en links ikke dus samen met Maria.
Alex kwam uit de Jordaan en was ook veel bereisd maar was helaas 2 jaar geleden zijn vrouw verloren . Hartstikke leuke vent die er toch wel moeite mee had om alleen te reizen. Maar ja hij deed het wel... Met de glasboot voeren we nog naar Wasine-eiland , een echt klein eilandje waar maar een paar mensen woonden. Echt weer armoede .. een huisje met een slaapplaats waar je op de grond lag een bed een keukentje en een eend. dat was alles. De zoon van 13 liet me trots zijn huiswerk Engels zien en was dan ook heel blij dat hij van ons schrijfmateriaal kreeg. Foto's gemaakt van Oma tot kleinkind. |
|
| Nu gingen een 5-tal dames en een groepje artiesten mee om ons aangenaam bezig te houden. Dat is ze goed gelukt. |
 |
Langs de oevers groeiden de mangrove- en allerlei
andere bomen, op de boot vlochten de dames rasta haarcoupes, maakten
kraaltjeslocks en ze schilderden henneptatoeages bij diverse medepassagiers. Op het dek traden de artiesten op, eerst een soort limbodans, op het laatst lag de brandende stok op de doppen van 2 colaflesjes. Daarna deden ze allerhande acrobatische toeren, bouwden menselijke piramides en meer van dergelijke zaken, van zo dicht bij best aardig. Weer aan land bezochten we een slangen- en krokodillenfarm, Ook voerden we een ca. 100 jaar oude schildpad. Verder een zeeaquarium, vissen van zo'n meter groot, enorme hongerlijders zo te zien de boel was erg onderkomen en het scheelde niet veel of ze gingen elkaar op eten |
|
Nou dat was een leuk dagje en nadat je de hele dag aan de frisse lucht bent geweest en op open water ben je dus best wel vermoeid. Dus in het busje op de terugweg begin je al een beetje te duffen (en warm dat het was). |
| Heerlijk als je dan in
je Hotel komt en eerst weer een heerlijke duik neemt in de pool en nog
ff lekker van het zonnetje kunt genieten
en ondertussen naar de NEP-TATTOO van je vriendin kunt kijken. Dan is het weer tijd voor lekker te gaan eten, eerst een sigaretje op het balkon met oceaanzicht, een doucheduik en dan een drankje aan de strandbar om vervolgens te gaan smullen en genieten van de tafereeltjes om ons heen. Leuk om te zien hoe mensen met elkaar omgaan, soms leuk, absurd, komisch, bezopen of klagend en ruziënd. Althans dat gold voor het toeristisch publiek, onze ervaring was dat de Afrikaanse mensen heel beschaafd, rustig, kleurrijk en zeer aardig en beleefd waren. 's Avonds werd er aan het strand gegeten en dat had een hele dag voorbereiding gekost, het personeel was bezig er een mooi geheel van te |
|
| maken ( en dat doet men elke week) Het zag er dan ook piekfijn uit. Lekker eten op een hagelwit strand. Er was een heerlijke BB en een heel goede band die een groot repertoire hadden. Het leuke was dat er op die avond ( het was zeker 30 graden) ook kerstliedjes werden gespeeld, dat is dan heel onwerkelijk alhoewel het over een paar dagen echt Kerst is. |
 |
|
|
Mooier vonden wij echter de Keniaanse songs met natuurlijk de zomer hit sinds 1980 en nog steeds nummer 1. dat klinkt heerlijk en vrolijk. |
|
Jambo
Hello
|
Kenya
nchi nzuri, |
| Zondag. Onze laatste dag . |
 |
's Morgens om 8 uur
lekker aan het zwembad gelegen en met Dixons de afspraak gemaakt om
samen naar de kerk te gaan in het dorp. Ook Mildred die bij ons in Soleil zat ging mee.
Niet dat we nu zo'n
kerkgangers zijn maar meer omdat het reuze gezellig zou zijn We hadden nog de nodige spullen over en dat hebben we verzameld: kleding, medicatie, tekengerei, cadeautjes voor de kinderen en een tas vol snoep. |
| Om 11 uur richting
kerkje gegaan en wat ons meteen opviel was dat je geen kip tegenkwam
want ze zaten echt allemaal in de kerk. Een rare gewaarwording als je zo door een doodstil dorp loopt en dan ineens van verre gezang hoort. een heel aparte gevoel, het had iets mystieks. Toen we bij het kerkje kwamen zaten er allerlei kinderen in de raamopeningen te giechelen. Ramen hadden ze niet dus het waren 1e rang zitplaatsen. |
|
 |
Toen we de kerk binnen
gingen werd er meteen plaats gemaakt voor het hoog bezoek. Tenminste zo
zagen ze ons toch wel. De mensen waren zo kleurrijk gekleed en allemaal in hun beste pakkie bij elkaar gekomen. De dienst werd door een voorganger met 2 assistenten gedaan die eigenlijk de hele dienst in een soort roes waren, ze waren echt bij de LORD.
|
| Zingen, muziek maken
en met de handen in de lucht zwaaien dat was het schouwspel. Sommigen
waren echt in trans. En telkens weer klonk: "PRAISE THE LORD HALLELUJA".
Tijdens de ceremonie
werden we uitgenodigd om ons zelf voor te stellen. |
|
|
|
We hadden na afloop de
meegenomen spullen overhandigd aan de voorganger die dus heel officieel
aan het eind van de dienst ons bedankte en die dan ook pontificaal in
de lucht hield en de mensen vertelden dat alles van ons afkomstig waren.
Waarop weer een enorm applaus klonk.
Les: Gelukkige mensen met heel weinig dingen!!!! |
|
Voldaan
maar ook echt onder de indruk heeft het gebeuren de hele dag door ons
hoofd gespookt |
|
|
Ton |
|
|
|
||
|
|
| 192.02.01.06 |