| Homepage |
King
George Eiland |
|
|
|
||
|
|
||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Maandag 19 januari: King George Island |
 |
Ik krijg te horen waarom we gisteren Elephant Eiland hebben overgeslagen. De
cameraploeg van Peter Anger (RTBF) vreesde door de omweg niet genoeg tijd te
hebben op King George Eiland. Na een vergadering met de kapitein werd dan besloten om het toch niet te doen. Jammer.
Ontbijt tussen 7 en 8 uur. Natuurlijk komt iedereen op hetzelfde moment en
kunnen nonkeltje Herman en ik bij de crew eten. |
|
Bultrug walvissen |
|
Tien mensen doorlaten per zodiak, controleren of de zwemvesten goed vast zitten,
en vragen of ze hun plaquette hebben omgedraaid.
Als alle zodiacs vertrokken zijn scheep ik als laatste in
op de boot van Julio. Hij heeft namelijk een walvis gezien!! We varen erheen en
zijn getuige van een indrukwekkend schouwspel. We varen verder en worden aan land gezet. |
|
|
Bultrug walvis in de Gerlachestraat |
|
Eerst bezoeken we de pinguïnkolonie en vergapen ons aan de zeeluipaarden en de krabbeneters. Ik herhaal dat we niets mogen meenemen, we afstand moeten houden en niet op planten en mossen mogen trappen.
Na de pinguïns bewonderd te hebben, worden we om 10 uur verwacht op de Poolse
basis Arctowski. Professor Stanislaw Rakusa-Suszcewski wacht de Baron op met open armen. Hij is de baas betreffende alle Pool-Antarctische aangelegenheden. De twee mannen kennen elkaar goed en de ontvangst is hartelijk. |
 |
De base-commander Anna Kidawa nodigt ons uit om ter ere van Baron Gaston de
Gerlache een glas champagne te komen drinken. We worden vorstelijk onthaald met een heuse toespraak van de oud-collega van de Baron, die hier nog met hem heeft samengewerkt. We krijgen champagne, lekkere soep en koffie met gebak. Na het stempelen van onze brieven, paspoorten en boeken, geven we nog wat geld uit aan prularia en souvenirs. We krijgen een rondleiding van de base-commander en vertrekken dan terug naar de boot. Na het middageten varen we verder naar Maxwell baai en maken we een volgende landing bij de Russische basis Bellinghausen en de Chileense basis Edouardo Frei. Het is ondertussen zeer slecht weer geworden: het regent pijpenstelen en een felle wind steekt op. |
|
Aangekomen bij Bellinghausen station
ga ik met een groep mensen naar het postkantoortje. Deze aftandse, slecht
onderhouden barrak heeft een werkruimte, een miniwinkeltje met de zotste dingen
en een slaapruimte. Vladimir Bessonov, de base-commander, wordt overrompeld door
onze bende en weet niet waar eerst stempels gezet. Als iedereen buiten is koop ik nog iets in opdracht van de Barones. Als Vladimir hoort dat Baron de Gerlache op Edouardo Frei is, vraagt hij me om hem te overhalen bij hem langs te komen. Ook vraagt hij een badge van onze expeditie. Ik beloof hem alles te zullen doen wat ik kan. |
|
Ik roep Herman op via de radio, maar het contact is zo slecht dat ik hem
niet kan begrijpen. Bij de terugtocht naar de zodiak loop ik hem tegen
het lijf en vertel alles over de
base-commander op Bellinghausen. Speciaal voor Vladimir keer ik terug naar de
boot om een badge te halen.
Wat Stefan (de hotelmanager en zodiacdriver) mij ’s morgen beloofd had komt uit:
ik ben nat, en niet alleen van de regen! ’s Morgen had hij mij voetje gelapt en
daarop had ik hem een klein mepje in het gezicht verkocht. Waarop hij de
bezwerende woorden had gezegd: ‘Maar meisje, jij gaat vandaag niet droog uit
mijn zodiak komen!’. Ik wou natuurlijk niet met hem meevaren, maar ik kon niet
anders. Dus het onvermijdelijke gebeurde: 3 douches zeewater over me. Mijn
Adrientje (pluchen pinguïn) natuurlijk helemaal nat en ik ook! En ’t is verdorie
koud! |
|
| Daarna bezoek ik de Chileense basis Edouardo Frei. |
Voor het Poolse Arctowski-station |
| Het contrast met Bellinghausen is enorm. Deze basis is permanent open en heeft een bevolking tussen de 60 en de 150 man. Er is een schooltje, een postkantoor, supermarkt, bank, sporthal en een hospitaal. Natuurlijk allemaal aangepast aan het aantal mensen dat hier verblijft. De Chilenen hebben medelijden met hun Russische buren en brengen dan ook geregeld soep of vers vlees naar Bellinghausen. |
 |
Na wat rondgewandeld te hebben met een nat pak, keren we terug aan boord. Een
warme douche brengt mijn lichaamstemperatuur terug op peil. Ik controleer of
iedereen aan boord is en kom tot de vaststelling dat we één persoon missen:
Frank zijn plaquette is nog steeds rood. Chantal is erg ongerust want volgens
het bord is hij de enige die niet aan boord is. Hij was mee met Louis naar Great Wall (de Chinese basis) en volgens hem is iedereen van zijn groep terug aan boord. We turen met de verrekijker naar de wal en zien nog een groep van zes man vertrekken met de zodiaks. Hoe kan dat nu?! Er is maar één plaquette meer rood, maar er zijn nog zes man aan wal. Resultaat: dit is toch geen goed systeem.
Om 19u30 worden we in de bar verwelkomd door de kapitein voor de traditionele
welkomstcocktail. Let’s drink! Na elke zin ‘Let’s drink’. |
|
King George Island: Adelie Pinguin |
|
Nadien gaan we eten en daarna ‘let’s drink’, naar de bar. Het wordt redelijk
laat en Sabine en ik besluiten Matthew de barman een beetje te helpen. Glazen
opruimen en afwassen. We stappen de keuken binnen….Wat een puinhoop! We steken de handen uit de mouwen: koelkast aanvullen, glas opkuisen, afwassen, schuren en dweilen ’s nachts om 03 uur op een schip naar de zuidpool….Kan het nog onwezenlijker?! Na onze kuiswerkzaamheden krijgen we nog een vodka en vraagt Matthew ons niets te zeggen tegen Stefan…. Dankbaar neemt hij afscheid en gaan wij slapen, na een laatste blik op het wondermooie poollandschap. |
|
|
Kristine |
|
|
||
| 275.12.10.07 |
|
|
