| Oceanië - Australië - Rondreis Barry en Emmely - West Australië |
 |
West
Australië |
|
|
|
||
|
|
||
| Start wereldreis | Nieuw Zuid Wales - Zuid Australië | West Australië | Noord Westen en Sydney | ||
|
Dit verslag is een onderdeel van de wereldreis die op 29 oktober 2006 in Australië begon |
|
Esperance, Cape le Grand NP 16-11-06 |
|
We hebben dus in Esperance genoten van de ongelooflijk
witte stranden en knalblauw turquoise water. Met afstand de mooiste
stranden die we tot nu toe gezien hebben. Helaas was er wederom een erg
harde wind die het aan het strand wat fris maakte
waardoor we toch niet gezwommen hebben. Landinwaarts is het wel heet hier en daar dus dat is wel eens frustrerend maar gewoon wandelen over het strand is ook gaaf. Na een overnachting in Esperance op een camping, waar we weer eens een wasje hebben gedraaid want we waren door de onderbroeken heen, zijn we de volgende morgen naar het 50 km verder gelegen Cape le Grand NP gereden. Een prachtig park met ruige graniet rotsen en wederom de droomstranden. We hebben nog een track van zo'n 1,5 uur gelopen waar we regelmatig over de rotsen moesten klauteren; erg gaaf en zeker een van de mooiere wandelingen tot nu toe. Wat we nog vergeten hadden te melden; toen we vanuit de Nullabor plain kwamen zag ik plotseling een enorme emu aan de kant van de weg; |
|
| snel vaart minderen maar op het laatst besloot hij toch over te steken!! Ik week uit naar links bijna de berm in en zag hem langs mijn raampje rakelings de bus missen. Mijn hart zat echt in mijn keel en we moesten echt even bij komen. |
|
|
Gelukkig voor de emu en voor ons liep het
..
allemaal goed af en hebben we geen total loss busje want hij kwam boven de bus uit...... Op ons dashboard
zit een sticker dat je niet plotseling hard mag uitwijken.
Er staat ; program your mind who's to survive ; the roo, the emu or YOU!!! Dat zegt genoeg...
Na ons le grand NP bezoek zijn we verder
gereden en hebben overnacht in een gehucht waar ze een tamme Wallaby op de
camping hadden. |
|
Big trees!! In Denmark, een artistiek stadje, aan zee gekampeerd en op de camping was en man papegaaien aan het voeren. Hij woonde op de camping en had veel tijd besteed om ze "tam" te krijgen. |
||||||
|
Wij konden mee profiteren en ze aten uit onze handen en zaten op onze
arm en hoofd. Het waren Ringneck parrots en een Western rosella. In de Valley of the giants hebben we de Tree top walk gedaan, enorme oude eucalyptus bomen van zo'n 60 meter hoog. De walk ging over een licht verende loopbrug tot 40 meter hoog. Erg leuk en natuurlijk voor de aussies een lucratieve handel. Ook nog een wandeling over de grond waar je zelfs dwars door de boom kon lopen, deze reuzen zijn namelijk vaak |
||||||
|
|
||||||
|
||||||
|
|
||||||
|
Eindelijk veel surfers
op behoorlijke golven gezien! Wat gewandeld door het plaatsje en
nog een cd gekocht voor een prikkie want de radio doet het hier niet vaak buiten de grote steden. Dezelfde dag nog doorgereden naar Fremantle vlak onder Perth. |
|
|
| Hieraan ging vooraf
onze start in Sydney op 29 oktober. We hebben dus het continent van Oost naar West al helemaal doorkruist, toch een prestatie op zich....Alleen al vanaf Adelaide naar Perth is gelijk aan Londen naar Moskou!! In Fremantle op een enorm luxe camping gestaan waar we een opritje hadden en een eigen tuin/grasveldje met palmboompje en een picknick tafel; weer eens wat anders dan een rest area! |
 |
Zondag Fremantle bezocht o.a. het Shipwreck
museum met een deel van de (originele) Batavia en de stadspoort die men
destijds op de Batavia vervoerde. Het hele museum was een en al
Nederlandse VOC geschiedenis; erg interessant. Emmely heeft nog onder de dekmantel niet Nederlands mee geluisterd wat de gids over ons Dutchies te vertellen had. Heerlijk weer deze dag dus ook even een terrasje gepikt onder het genot van een tiener op gitaar met valse "baard in de keel" stem, maar hij deed het toch maar mooi voor al die mensen. Verder gereden naar Lancelin aan zee wat een windsurf mekka is. Ik heb hier zowaar voor het eerst in zo'n 8 jaar weer gesurft en nog wel op de Indian ocean. |
|
| Een geweldige ervaring al was de wind wat matig. Nog niet verleerd en dus thuis zeker weer oppikken. De foto's hiervan volgen ook zeker nog! Nu geen foto's helaas want deze computer is een beetje vooroorlogs, we zitten trouwens in een drankwinkel tussen de flessen dus direct maar wat inslaan! We gaan nu naar de Pinnacles dus dat volgt de volgende keer. |
|
Facts : - Emmely kan niet meer zonder haar zonnebril; zelfs in de bus bij bewolking is hij paraat ( het licht zal wel fel zijn of zo...) - Barry stoot nog dagelijks zijn hoofd in het busje tegen de lampjes aan het plafond ( te weinig haar om tijdig gewaarschuwd te worden, toch pa? ) - Emmely niet zonder hoofddoekje kan omdat haar haar niet meer zit volgens haar ( foto's getuigen hiervan ) - Emmely niet typt hier omdat haar traagheid teveel in de papieren gaat lopen alleen wel in het gastenboek ( ze kijkt uit naar Zuid Amerika ) |
|
Vast in het zand! De Pinnacles dus bezocht, erg apart landschap. Door wind/erosie is de toplaag verdwenen van wat ooit heuvels waren en zijn er punten van limestone overgebleven dit zijn de Pinnacles. Honderden pionnen in een zandig woestijn landschap aan de kust. |
|
|
Leuke
foto's gemaakt. Ik denk dat de meeste foto's waarschijnlijk toch in sydney online worden gezet want het blijft erg traag hier
en erg duur. Ik heb net alweer 7 minuten zitten wachten voor 1 foto die
dan ook nog mislukt, dit blijft ons irriteren omdat de foto's de
verhalen ondersteunen maar helaas..... Oke genoeg over de computer sores ; rond de middag zijn we van de Pinnacles doorgereden naar het volgende NP nml. Kalbarri NP. Onderweg nog even een lunch gemaakt aan zee. We eten bijna elke middag brood met kaas, tomaat, komkommer en peper en zout ; heerlijk en nog gezond ook ( alles zelf gemaakt uiteraard ). Plots zien we langs de weg een bord met farm camping, Fraser station was zo gaaf dat we besluiten het nog een keer te doen. We moeten zelf de hekken open en dicht doen en rijden door de vee weides. Na een hobbelige weg komen we aan bij een camping die toch wat tegen valt; niet echt bij een farm maar we blijven toch. Als we een plekje achter een windscherm zien willen we daar staan. |
| Een foute keuze want nog geen meter richting de plek zit ik zo vast als een huis tot de assen in het zand. Graven, om beurten duwen we proberen alles maar moeten toch de beheerders zoon vragen ons er uit te trekken met een 4WD. |
|
Balend en een beetje beschaamd gaan we op zoek naar een andere plek. We willen dicht bij de campkitchen en wc's en dat is wederom een verkeerde keuze. Vijf minuten na ons eerste ongelukje staan we weer vast en moeten met hangende pootjes weer de beheerderszoon halen.
Balen als een stekker
want je voelt je echt de domme toerist. Uiteindelijk een plek gevonden.
|
|
| Al gauw zien we een andere Wicked camper keren die vinden het te gortig. Wij zijn inmiddels al wat gewend en scheuren gewoon door. Het is of we door een sahara rijden alleen maar mul zand op een harde toplaag en een en al gaten en ribbels. Alles valt uit de kastjes maar we komen er prima door gewoon gas houden op de 60 km/uur en "yo be allright mate!" |
|
|
Het is de moeite meer dan waard want de 1e lookout is geweldig.
Hier heb je nature's window een gat in een rots wat als raam dient om het geweldige landschap door te bekijken. De gorge is spectaculair dus we genieten.
Wat wel even nieuw is is dat het hier erg erg heet is. Wel
40 graden en geen wind; zweten en liters water lurken dus.... |
| Vanmorgen naar Denham gereden op een landtong. Mooie camping waar we al om 9:30 aankomen; een lekker dagje zwemmen, de was doen, beddengoed eens zandvrij maken etc. Morgen naar monkey mia waar Dolfijnen tot aan het strand komen en je in het water mag staan. Waarschijnlijk gaan we ook een zeiltocht met een grote catamaran maken om zonder die hordes toeristen ook dolfijnen, schildpadden etc te zien. |
|
Bloody hot! 28-11-06 Om 7:30 zijn we al in Monkey Mia. We hopen op zo min mogelijk toeristen maar al snel kwamen er 3 busladingen vol. De dolfijnen komen elke dag zo rond 8:00 uur dit is al begonnen in de jaren 60. Het zijn wilde dolfijnen die uit vrije wil van open |
|
zee komen naar het strand, ze krijgen na een half uurtje wat vis maar
dit is maar een 8e van wat ze nodig hebben op een dag. Wij hadden toch
een beetje een dubbel gevoel, dus bleven we wat achteraf staan wachten.
De busmensen stonden al met z'n allen tot kniehoogte in het water te wachten want stel je voor dat je niet de beste plek hebt! Toen ze daar al een half uur stonden en er een paar vinnen in zicht kwamen klonk er door een luidspeaker dat iedereen uit het water moest omdat het opstuivende zand de ogen van de dolfijnen irriteert. Wel lachen voor ons natuurlijk! Het is wel heel bijzonder om de groep van 9 dolfijnen in de verte aan te zien komen. |
|
| Het zijn ook na de mensheid het meest sociale ras ter wereld. Wij stonden op een steiger en konden ze echt goed zien in het kraakhelder blauwe water. Na wat gespeel en contact met de mensen vertrokken ze weer naar open zee. Bijzonder om ze toch later ook bijna aan je voeten vanaf het strand te aanschouwen want tijdens een bakkie cappuccino een uurtje later kwamen ze zelfs weer terug. Ja en inderdaad wij willen ze ook graag goed op de foto en hangen (beetje jammer) ook de toerist uit. |
|
|
Een grote hotelketen wil er trouwens een hotel/resort laten bouwen maar
voorlopig houdt de politiek het nog tegen na de vele protesten van de inwoners
van het gebied en natuurbeschermers. Wij hopen dat ze het tegen kunnen houden en
dat het blijft bij een camping... Na de dolfijnen ontmoeting hebben we een catamaran tocht geboekt om de massa te vermijden en rustig wat dieren te kunnen zien. Er zwommen dolfijnen achter de catamaran aan. Erg gaaf! En we hebben zeekoeien gezien die erg schuw en zeldzaam zijn. Helaas niet de verwachte schildpadden, waterslangen en misschien wel haaien. We konden kiezen uit 2 catamarantochten en wij hebben de minst commerciële gedaan. Het was een oude wedstrijdcatamaran met leuk personeel. Er stond flink wat wind dus het was echt gaaf zeilen en heerlijk weer! |
|
Eind van de dag verder gereden naar Coral Bay. Hier bevind zich het
Ningaloo reef, de tegenhanger van de Great Barrier maar dan aan de westkust en dus veel rustiger. Onze auto begon onderweg wat tegen te sputteren letterlijk en figuurlijk. |
|
|
|||||
|
De warmte neemt richting het noorden
al flink toe en het koelwater voor de radiator kookt af en toe en bij
een stop "plast" het busje alles uit! Het is dan ook zo'n 40 tot 45 graden, we zien voor het eerst ook bushfires in de verte. Bij Coral Bay aangekomen was de lucht dus behoorlijk vervuilt met rook. |
|||||
|
|||||
 |
|||||
|
Wel een prachtig koraalrif
gezien met vele kleurige vissen.
Het rif ligt zo dicht aan het strand dat je er gewoon vanaf het strand
naar toe
kunt snorkelen. s' Middags tippen onze Schotse wicked buren ons dat er een aantal haaien in de buurt zijn. We lopen slechts 10 minuten ingepakt in sjaals vanwege de verbrande lichaamsdelen langs het strand en komen bij een shark nursery area. Hier zwemmen wel 15 haaien, waarschijnlijk rifhaaien van zo'n meter groot. We twijfelen of het jonge haaien zijn |
|
|
Ze zwemmen in heel ondiep
water en we staan tot kniehoogte in het water waar ze verschillende
keren nieuwsgierig langs ons heen zwemmen. Rifhaaien staan overigens niet bekend om hun voorkeur voor mensenbenen hoor! We zien ook nog een paar roggen langs zwemmen. Overigens zit bij het Ningaloo reef ook de enorme manta ray die 7 meter doorsnee kan worden en ook whale sharkes de grootste vis ter wereld ( tot 18 meter lengte ). Voor de whaleshark waren we in het verkeerde seizoen en de mata rays zijn alleen vanaf een boot te zien die wel erg duur was en aangezien we op ons budget moeten letten hebben we dat maar gelaten. De volgende dag weer verder en het is nu nog heter! We rijden nu door de bushfires heen; hele vlakten met laag struikgewas wat in de fik staat. Tussen de middag is het al rond de 50 graden. |
| Onze bus trekt het nu echt even niet meer en we stoppen bij een roadhouse. Het is of je zo de sauna instapt, niet voor te stellen voor ons Nederlanders. We kunnen niet verder rijden want er gaat een luide buzzer af in de auto die waarschuwt voor oververhitting van de motor. Water bijgevuld en gewacht. Als ik denk dat de auto genoeg is afgekoeld en de dop van de |
|
radiator
los wil draaien voor een inspectie knal de dop er toch af en sproeit het
hete water en veel stoom over mijn arm en gezicht. Enorm geschrokken en in de gedachte helemaal verbrand te zijn ren ik naar de wc. Direct onder de kraan (lauw water maar toch). Direct blijkt gelukkig mijn gezicht ok alleen mijn pols lijkt toch behoorlijk verbrand. Em haalt ijs en de schrik zit er nu echt goed in. De vriendelijke (maar vreemde; wat wil je ook 500 km van de bewoonde wereld zonder enige buren!)medewerkers van het roadhouse helpen met koelwater en brandwondenzalf. Gelukkig viel het allemaal erg mee achteraf en heb ik er weinig aan over gehouden, 1e graads volgens Em. Het verbranden van de zon op mijn rug deed uiteindelijk zeerder. Wat wel een nadeel was is dat de motor onder het passagiersbankje IN de cabine zit. Alles was dus onder het bruine radiator water gesproeid en Em moest alles uitlappen terwijl ik onder de kraan hing. |
|
| De dag erna dus alles wel ok maar wel flink gewaarschuwd; we zullen oppassen. We staan nu voor 6:00 uur op en rijden tot ca 11:00 uur tot het dus te heet wordt en dan na 16:00 uur weer verder; beter voor ons en beter voor de bus. |
|
|
Het plan om naar het Karijini NP te gaan is overboord. Dit park is toch
wel de parel van West Australie met vele gorges en prachtige
watervallen en zwempoeltjes. Het park is nml al 2 weken dicht door
bushfires. Em: We zijn even verplaatst naar een internetcafe. we zijn nl. net uit de library gezet. Hier mocht je nl. alleen maar surfen. Wij waren dus in overtreding. Wat je al niet doet om het gratis te krijgen! We zijn wat internetten betreft echt zuinige Nederlanders aan het worden... Het Karijini Park dus gescipt en doorgereden naar Broome. Volgens de gesproken Aussies zouden we dat een erg leuk stadje vinden. Nu zijn we er al wel achter dat de steden hier niet te vergelijken zijn met de Europese steden. Onze verwachting was dus al niet hoog en inderdaad best leuk... Het is hier in ieder geval F. heet! Vannacht met alle deuren en ramen van de bus open geslapen en nog drijf je het bed uit. Weinig geslapen dus maar |
| laten we niet klagen nu we echt Australisch weer hebben. Er schijnen hier mooie stranden te zijn en als het tegen valt een aquatic centre. Het water in de oceaan staat nl. vaak laag; eb dus en moet je in poeltjes zwemmen die gewoon zo warm zijn als een lekkere douche in NL. Dus vanmiddag gaan we ergens een duik nemen, lekker........... |
|
facts: Ze zijn wel echt gemaakt voor dit outbackland met hun pikzwarte huiden. Blanken horen toch echt in het koudere noorden van de wereld. -er wonen behoorlijk wat mensen definitief op caravanpark |
|
|
|
Barry en Emmely |
|
|
|
||
|
Snelkoppelingen in volgorde van de wereldreis |
|||||||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
