Oceanië - Australië - Rondreis Pasca - Hyden - Coolgardie - Norseman

Hyden - Coolgardie - Norseman
Tekst en foto's: Pasca Nabben
Reistijd: maart - april 2009

Australië - West Australië

 

     
 


Hyden - "Lots of flies" - Bruce Rock
 

27/3/2009 - Om 06.00 uur eerst een kop koffie en rustig aan wakker worden, spullen opbergen en we kunnen op weg. We doen nog wat boodschappen in York, pinnen, tanken en dan kan de reis voor vandaag van start gaan.
 


Onderweg naar Hyden's zoutmeer

Vanuit York volgen we eerst de route naar Beverly en vervolgens naar Brookton. In Brookton tanken we eerst nog even, althans we moeten even op de tankwagen wachten, dus eerst maar een ontbijtje in een parkje waar allemaal oude tractoren zijn neergezet. Na onze ontbijtpauze rijden we door naar Corrigin, het is al aardig warm en het zal nog veel warmer worden.

De route is weer bijzonder mooi, lage struiken, blauwe lucht en een lange strook asfalt waar geen einde aan lijkt te komen. We zijn het er wel over eens: Australië is zo ontzettend weids, je kunt oneindig ver kijken zonder dat het zicht wordt belemmerd door een gebouw of iets dergelijks.

Op de route naar Kondinin komen we langs een hondenkerkhof, bijzonder om te zien. Bij de ingang staat een groot standbeeld van een trouwe viervoeter.

Als we de camper weer instappen laat die ons even weten wel degelijk over alarm te beschikken! Niet de laatste keer voor vandaag... Een eindje verder komen we langs een zoutmeer, door de zon doet het pijn aan ons ogen, zo wit, het lijkt wel sneeuw.
 
Ook maken we nu kennis met de vliegen, ze zitten echt overal, kruipen onder de zonnebril door, zitten in ons ogen, neus en oren, zo irritant!

Via Kondinin vervolgen we onze weg naar Hyden naar de Wave Rock. Deze is zoveel mooier dan op alle plaatjes die we hebben gezien, veel groter ook. Het is prachtig, en zelfs bij dit hoogtepunt van West Australië zijn we de enige, op een enkele auto na op de parkeerplaats.

De Wave Rock lijkt op een versteende golf, is zo’n 200 meter lang en op sommige plaatsen 15 meter hoog.

De granieten rots is 2,7 miljard jaar oud en lag ooit gedeeltelijk onder de grond. Na het bekijken en bewonderen van de Rock lopen we via een leuke route naar de Hippo Jaws, begeleid door de vliegen.


De Wave Rock nabij Hyden


Uiteraard wordt er een foto gemaakt van deze reuze kaken en is het een vreemd gevoel tussen de kaken van een  nijlpaard te staan! Terug op de parkeerplaats zien we dat het 13.30 uur is, we kunnen dus nog een eind doorrijden en besluiten dat ook te doen, dat verkort de route voor morgen. In Kondinin bellen we naar het thuisfront, we willen zo veel vertellen en het liefst alles te gelijk!
 


Wandelroute naar de Wave Rock

Via Kondinin rijden we door naar Narembeen, hier toch voor de zekerheid maar even tanken en een jerrycan met water inslaan.

We rijden door naar Bruce Rock en vinden een gezellige camping met een wel heel vriendelijke eigenaresse. Doen de afwas, koken het eten en doen onze wasjes (gratis), en dan kunnen we heerlijk genieten van de avond.

Onze “buren” die uit Sydney komen, komen nog even op bezoek, altijd gezellig! Camping Bruce Rock Camp Ground. $15,- met power en mogelijkheid om gratis de was te doen (de goedkoopste camping van onze hele reis)! Vandaag was het erg warm, dat blijft ook zo in de avond. Gereden km: 429.


Heet! - Roadtrains - Goud!
 

28/3/2009 - Vanmorgen om 07.30 uur de camping in Bruce Rock verlaten. Eerste doel van vandaag is Merredin, en daar aangekomen slaan we de Great Eastern Highway op richting Kalgoorlie. We rijden door een ontzettend mooie omgeving, hier geen akkerbouw meer maar mooie bosgebieden met prachtige kleuren, alle tinten groen, oranje en rood.
 
We komen door Boorabbin National Park wat enkele jaren geleden door een grote brand is verwoest. Maar ook hier groeit alles weer mooi aan, al zijn de sporen van de verwoestende brand nog wel zichtbaar.

Onderweg stoppen we voor ons ontbijt, de lunch of om gewoon van de omgeving te genieten. Het is ondertussen al behoorlijk heet en dan hebben we het niet meer over 30 graden! We naderen Coolgardie, eens een welvarende stad, maar daar is niets meer van te merken.

Het was een rijk stadje met in de gloriedagen 60 winkels, 26 hotels, 6 banken en 14 kerken. We mogen blij zijn als er nu nog een benzinepomp te vinden is! UIteraard willen we wel een foto maken van de, volgens ons, grootste verzamelaar van van alles en nog wat in West Australië!


Coolgardie - Oud ijzer of kunst


Coolgardie is echt een troosteloos gehucht, wij stoppen er alleen om te tanken en dan zijn we snel weer vertrokken. Op de route komen we steeds meer roadtrains tegen, met 3 tot wel 4 opleggers, wat een gevaarten! Eenmaal in Kalgoorlie blijkt de stad groot maar wel overzichtelijk.
 


Kalgoorlie

Kalgoorlie is het centrum van de goudstreek met veel historische gebouwen. De straten zijn breed en er is overal voldoende parkeerruimte.Nadat we onze camper geparkeerd hebben wandelen we op ons gemak door Kalgoorlie. Het is al wat later in de middag en we besluiten om morgen een bezoek te brengen aan de Superpit, een van de redenen voor ons om naar Kalgoorlie te komen.

We zoeken een camping op, doen de nodige afwasjes en de rest van de middag genieten we van het zonnetje. Camping: Prospector Holiday park, een vrij ongezellige camping, maar we krijgen een goede plek toegewezen. De camping heeft 4 sterren, maar we hebben op onze route al veel betere gezien en die hadden helemaal geen sterren, echter, zoals overal waar we tot nu toe zijn geweest, is het schoon en netjes. $ 30,- met power.


Zoutmeren - Regen - Nog meer regen
 

29/3/2009 - De Superpit doet zijn naam eer aan, het is immens groot, de zon komt net op en zet de wanden van de pit in een oranje tint. Het is een 330 meter diepe, 1,3 km brede en 3,2 km lange mijn. Daarmee is deze mijn een van de grootste open groeves ter wereld en tegelijk een van de meest goudhoudende “mijlen”, daaraan dankt de goudader zijn vroegere naam “Golden Mile”.
 
Vrachtwagens rijden af en aan (dus ook op zondag) en lijken op miniatuur autootjes. Het is zo veel groter dan we verwacht hadden.

Na dit spektakel rijden we via Kambalda naar Norseman. Het landschap varieert van hoge en dan weer lage vegetatie met prachtige kleuren, zilvergrijs, groen en geel en daar doorheen die oneindige strook zwart asfalt aan weerszijde omgeven door de oranje aarde. Na enige tijd begint de lucht te betrekken en pakken zich grote wolken samen, niet veel later vallen de eerste druppels.

In Norseman aangekomen zien we op de rotonde de stalen kamelen staan. De kamelen staan er ter ere van de 'cameltrains' die vroeger alle voorraden en post vervoerden.


De Super Pit in Kalgoorlie


De straten zijn er erg breed zodat deze treinen konden keren. Makkelijk dus voor ons, om onze camper te parkeren! We nemen ook een kijkje bij het standbeeld van Norseman, het paard waaraan het stadje haar naam te danken heeft omdat het hier het eerste goud gevonden heeft en daarmee deze plek op de kaart heeft gebracht.
 


Op weg naar Norseman

Norseman is een stadje en dankt zijn bestaan dus aan de goudkoorts die aan het einde van de 19e eeuw woedde. Nog altijd ligt er vlak bij de stad een van de lucratiefste goudmijnen van Australië.

Het handelsmerk van de plaats, een enorme afvalberg, Battery Hill, zou nog goud bevatten ter waarde van 50 miljoen dollar (en dat noemt men een afvalberg!). In Norseman halen we boodschappen en nadat we de tank hebben volgegooid vervolgen we onze weg.

Net buiten Norseman bevinden zich prachtige zoutmeren en uiteraard maken we daar een stop. Na het plaatsje Salmon Gums komen we langs een meer waar de weg doorheen loopt. De ene kant van het meer is lichtgroen en aan de andere kant helderblauw, zo ontzettend mooi!

Via de gehuchtjes, een andere benaming kun je er niet voor geven, Grass Patch en Scaddan, rijden we richting Esperance. We rijden dan weer door moeras gebied en dan weer langs uitgestrekte velden en akkers. Gibson is het laatste plaatsje waar we doorheen komen en dan is Esperance in zicht, dat onder een dik wolkendek ligt.
 


Het afgelegen plaatsje Esperance ligt aan de zuidkust en telt 10.000 inwoners. Het stadje dankt haar bekendheid aan het 50 km ten oosten gelegen Cape le Grand National Park. Esperance heeft aan het einde van de 19e eeuw een belangrijke rol gespeeld als toeleveringshaven voor de goudvelden van Kalgoorlie en Coolgardie.
 
In het stadje is een klein museum te vinden gewijd aan de geschiedenis van de streek.

Om ± 14.00 uur komen we aan en om 14.40 uur zijn we al gesetteld op de camping. Hier komen we erachter dat het pas 13.40 uur is, de klok is een uur teruggezet. Het waait ondertussen behoorlijk en er valt af en toe een buitje, het weerhoudt ons er echter niet van om een lange strandwandeling te maken. De camping ligt op een minuutje lopen van zee.

Na onze strandwandeling, we zijn behoorlijk doorgewaaid, lopen we via een rustige weg met aan weerszijde riante villa’s met grote gazons ervoor, nog even langs de winkels. Helaas hier geen liquor store, dus morgen voor we naar Cape Le Grand National Park vertrekken eerst even het centrum in van Esperance.


Prachtig meer nabij Norseman


Dan is het tijd voor de “dagelijkse” dingetjes, eten koken, afwassen, camper beetje schoonvegen, oliepeil nakijken, water bijvullen... en na het douchen heerlijk relaxen, dit keer niet onder de luifel, door de harde wind draaien we die niet uit. Niet te laat naar bed, het was een behoorlijke rit vandaag die op het eind toch wel erg eentonig werd! Camping: Bathers Paradise Caravan Park, $20,- met power, leuke, kleine gezellige camping. Gereden km: 393.
 


Naar de zuidkust: van Esperance naar Northcliff


 


Pasca