| Homepage |
Per
oldtimer van Nederland naar Beijing - Deel 2 |
|
|
|
||
|
|
||
|
|
|
|
|
|
10 juli. Moskou Vandaag aangekomen in Moskou. Het hotel lijkt wel een militair kamp. Verschrikkelijk oud en allemaal zeer kleine kamers. Maar ja het is om te slapen en het is schoon. Voor de volgende dag is er een excursie gepland naar het Kremlin en Rode plein. |
| Met de bus en een gids onderweg, als eerste naar
het Kremlin. De gids was een echte Russin en nog een van het strakke
regime. Bij het Kremlin aangekomen was er een zware bewaking, moesten door poortjes met detectoren en heel veel militairen. Ze zien er komisch uit met die petten en denken dat ze alle macht van de wereld hebben. Na de entree was het verschrikkelijk druk, veel toeristen die benieuwd waren wat we daar te zien kregen. Het was een smal straatje met diverse gebouwen niet echt mooi maar wel groot. In een van de gebouwen werkt dan de president, welke is nooit bekend volgens de gids, dat wordt pas 's morgens bekend gemaakt. Op een plein staat een enorme bronzen bel of klok die ooit gevallen is uit een toren, wel imposant hoor zo'n groot ding. Verder is er niet veel te zien en niet zo interessant je mag alleen maar van buiten alles bekijken en nergens in. |
|
| De militairen zijn niet echt aardig en houden je verschrikkelijk in de gaten, ik denk niet dat je moet proberen om iets raars te doen, want ze staan meteen bij je. Na deze uitstap op weg naar Het Rode Plein. |
|
|
Zelfs in Moskou zijn er Fastfood ketens vol met
jeugd, maar wij als iets oudere jeugd hebben toch heerlijk gegeten in
een van die ketens. Beter dan het eten in het hotel, dat was weinig en
niet lekker. Alleen de sla was te eten en dat krijg je daar bij iedere
maaltijd. Na het eten werden we even "vrijgelaten" om zelf wat te ontdekken, maar er was niet zoveel in de buurt. De gids kwam op de afgesproken tijd, om naar het rode plein te gaan. Nou dat viel tegen, als je het op tv bekijkt is het een enorm plein, maar in werkelijkheid is dat niet zo groot. De moskee is prachtig en het graf van Stalin indrukwekkend, helemaal van zwart marmer of graniet. We zijn daar niet lang gebleven want het regende verschrikkelijk. Onderweg naar het hotel zijn we een keer gestopt,er was een kleine markt met souvenirs. Dus moest er gekocht worden en er was een bruiloft bezig, het bruidspaar |
| stond daar te dansen met wat muzikanten en een
paar gasten denk ik. Het was een vrolijk gezicht iedereen had plezier en
de flessen wodka gingen van hand tot hand. Na deze uitstap weer terug
naar het hotel. Het werd zelfs droog en de zon kwam door. Nog even op het terrasje wat zitten drinken en daarna opfrissen eten en weer vroeg slapen, want morgen weer een drukke dag. 12 juli 2008. Van Moskou naar Nizhni Novgorord. 400 KM. |
|
|
|
Weg uit Moskou, de mooie stad, hier kom ik nog weel een keer terug. De stad uit ging redelijk goed, wel veel verkeer, maar toch. Zo’n 100 km. Buiten Moskou, belande we toch in een file, verschrikkelijk. Een drukte, maar de Russen maken er geen |
|
|
probleem van, ze maakten van een tweebaans weg
een zesbaans weg, we hebben onze ogen uitgekeken. Het leek wel een achtbaan,
overal auto’s om je heen links, rechts, dan nog maar een keer rechts,
verschrikkelijk. Er bleek achteraf een brug gerepareerd te worden en moest alles naar een baan en dan nog afwisselend met de tegenligger. Na uren zijn we eindelijk voorbij |
|
|
de brug.
Eindelijk werd het rustig en normaal op de weg.
Het landschap is erg mooi veel bloemen in het paars, blauw en geel. Velden met koren en aardappelen, zo ver je maar kan kijken. Wat is dit een groot land en we moeten nog een eind. |
|
Redelijk op tijd in het hotel aangekomen. |
| 13 juli. Nishni Novgorod naar Kazan. 400 km |
|
Vroeg op en weer op tijd weg, want we willen op tijd in Kazan
zijn, het is maar 400 km. Nou wil dat in Rusland niet veel zeggen, want de wegen kunnen zeer slecht zijn. Achteraf viel het gelukkig allemaal erg mee en waren we zeer vroeg in het hotel.
Na de spullen op de kamer gezet te hebben en even wat gedronken zijn we naar het
Kremlin van Kazan geweest. |
|
|
|
|
|
groen en nog eens groen, af en toe wat bloemen er in
en na honderden km. eindelijk weer een klein plaatsje, soms met stallen en vee en anders verder helemaal niets.
Soms zitten er oude vrouwtjes buiten de dorpjes om wat bosaardbeitjes, bosbessen
of paddenstoelen te verkopen. |
|
15 juli. Perm naar Jekaterinaburg. 400 km. Vandaag aankomst in Jekaterinaburg, veel van de stad hebben we nog niet gezien, behalve een hoop ellende. Alles opgebroken en de flats lijken wel bouwvallen. Geen goede eerste indruk van die Stad. We blijven hier twee dagen en morgen |
|
hebben we een excursie, dan zullen we wel meer, en
mooie delen zien denk ik.
Het hotel is geloof ik het slechtste wat we tot nog toe meegemaakt hebben.
De “badkamer” als je die zo kan noemen, zag er vies
uit en stonk ook. Bleek het warm water verschrikkelijk te stinken.
Michiel heeft nog gedoucht, maar je had het idee dat je er viezer in
ging dan eruit kwam. |
|
| Buiten was er ook geen terras dus iedereen zat op het stoepje of op de bankjes die op het pas stonden. We zullen er maar wat van maken. Het diner was navenant. Toch maar op tijd naar bed. De hele nacht niet geslapen, want de muggen hadden vrij spel |
|
|
en lustte mij erg graag. s’ morgens gebroken opgestaan en aan het
ontbijt kwamen er meer klachten van ons groepje. Michiel opperde om vandaag na de excursie alvast verder te rijden, want we zouden die morgen om 5 uur moeten vertrekken om naar Omsk te gaan. Nou d’r werden er toch en stel actief. Een hotel was zo geregeld in Tyumen, waar we in eerste instantie toch zouden overnachten, maar dat ging niet door, om welke reden weet ik niet.
We hebben de excursie wel gedaan. Er waren twee
gidsen, een oudere dame en een jonge knul. Die jongen moest alles
vertalen wat zij zei. |
| waarschijnlijk erg lang. De interesse was ver te zoeken, want dat ging gewoon niet met twee gidsen. Er waren al mensen die afhaakte en met de taxi weg gingen, wij zijn gebleven want we wilde het belangrijkste zien, de Bloedkerk. |
|
Dat was inderdaad de moeite
waard. Deze kerk, vertelt het verhaal, is gebouwd op het bloed van de vermoorde tsaren familie. Het is een waar bedevaartsoord. Bijna allemaal vrouwen die de vloer kusten en schilderijen van deze vermoorde mensen. Het is een zeer mooie kerk. Ik heb niet alles kunnen zien, want er gingen vrij veel trappen naar boven en dat was even te veel. Maar wat we gezien hebben was prachtig.
Na de terug rit bleek dat het andere hotel geregeld was, gauw alle spullen
ingepakt en weg wezen. |
|
| naar om negen uur aan en de keuken was open tot een uur s’ nachts. Dus alle tijd om te eten. |
|
|
Eindelijk konden we zelf bepalen wat we wilde eten heerlijk was dat.
Ik moet wel zeggen dat we ons net kleine kinderen voelde in een heel grote speeltuin. Tijdens ons eten kwam er een Chinese meneer naar ons toe en vroeg of wij naar Beijing gingen. Hij deed de tocht in de andere richting van Beijing naar Scandinavië. Was leuk om te horen, alleen zij deden het met |
|
|
SUV's en wij met
Old-timers, de watjes.
Heerlijk geslapen en s’ morgens om negen vertrokken naar Omsk.
17 juli.
Tyumen naar Omsk. 650 km. |
|
|
verkeer,
maar dit was een rechte weg eruit. Het landschap was weer zoals altijd, maar onderweg kwamen we de Transsiberië Expresse tegen, wel leuk om te zien. De weg naar Omsk was zoals normaal in Rusland. Veel gedacht aan het liedje van Drs.P Trojka hier en Trojka daar, maar geen wolven hebben ons achtervolgd, het was ook te warm denk ik voor die beesten en zullen ze wel eten hebben gehad en geen trek in Nederlanders. |
|
|
Liesbeth & Michiel |
|
|
|
||
|
|
| 394.23.03.09 |