Amerika - Canada - Rondreis Marloes en René - Vancouver Island - Pacific Rim NP - Tofino

Vancouver Island - Pacific Rim NP - Tofino
Tekst en foto's: Marloes en René
Reistijd: mei - juni 2009

Canada

 

 

Vancouver Island - Watervliegtuig Tofino

  
 

Zondag 17 mei

Eindelijk was het dan zover. Na maanden van voorbereiden o.a. online vlucht en camper boeken, inlezen en internet sites bezoeken. De reis begon met een taxi naar Rotterdam CS, vandaar met de trein naar Schiphol waar onze vlucht met United Airlines vertrok. Via Chicago O’Hare stonden we uiteindelijk na 14 uur op Vancouver International Airport.
Kortom ons avontuur kon beginnen.
 

Van Vancouver naar Vancouver Island
Vanaf het winkelcentrum was het een kwartier rijden naar de BC Ferries terminals in Tsawwassen. De overtocht naar Nanaimo duurde een ca. twee uur maar dat was geen probleem.

Er was genoeg te doen op de boot, op het dek naar het landschap (achter ons het vaste land en voor ons Vancouver Island) kijken, tijdens een peukie op het dek een praatje aan knopen met de locals die uitermate vriendelijk en behulpzaam bleken. Verder was er een winkeltje en verschillende restaurantjes aan boord.

Aangekomen in de haven van Nanaimo direkt Island Highway (snelweg 19) richting het noorden genomen. Voor het dorpje Coombs van de snelweg af
gegaan. Even rond gelopen in het dorp. Veel tamme konijnen in het groen en een erg leuk winkeltje “Goats on the Roof” met allerlei specialiteiten van over de gehele wereld. Via Port Alberni en de Pacific Rim Highway (HWY 4) uiteindelijk op onze eerste camping terecht gekomen met behulp van de Tom Tom. Helaas was de Tom een beetje van de leg en werden we het erf van de
buren op gedirigeerd. Gelukkig werden we vriendelijk onthaald door een man met enkel een handdoek die er de lol wel van inzag.

Maar nu moesten we voor het eerst een lastige manoeuvre met het bakbeest uithalen. Na wat geploeter en aanwijzingen van Marloes konden we eigenlijk vrij soepel onze weg vervolgen.

De camping was uiteindelijk een klein stukje terug aan dezelfde weg. Aangekomen op Lakeshore campground & cottage bleek dat we de gehele camping voor ons zelf hadden. We konden dus een mooie plek aan het Sproat Lake zoeken, dat mocht dan ook wel voor deze prijs, 40 CAD. Aangezien een gemiddelde camping, incl. douches en elektriciteit ca. 20 CAD kost. Het was al redelijk laat geworden na deze lange dag, van de camping en het uitzicht genieten, ons eerste maal in de RV en nog even snel een wasje. Vlak voor het slapen gaan zagen we in de schemering een "vreemde" kat in de buurt van 

 

 

 

 

 

 

 
RV aan oever van Sproat Lake
onze geïmproviseerde waslijn. Toch maar even de koplampen aan, en ja hoor ons eerste wildlife: een wasbeer (racoon), die zijn naam wel erg letterlijk nam, zat aan onze was te snuffelen.
 

 

 

 

 

 

 


Onderweg naar Tofino

 Dinsdag 19 mei - Van Sproat Lake naar Tofino
Vroeg uit de veren en aan het ontbijt. Via de Pacific Rim Highway (HWY 4) langs de oever van Sproat Lake in de richting van het Pacific Rim National Park.

Onderweg komen we langs indrukwekkende landschappen met besneeuwde bergtoppen, meren en bossen. Het was die dag redelijk bewolkt en zo nu en dan viel er een lichte regenbui. Dat maakte voor de schoonheid van het landschap niet veel uit en gaf juist zo nu en dan een sprookjesachtige sfeer.

Uiteindelijk kwamen we aan bij het Pacific Rim Visitors Centre. Het nationale park is onderdeel van Clayoquot Sound dat onder het UNESCO’s Man and Biosphere programme (MAB) valt. Dit geeft al aan dat het een uniek gebied is. 
Na wat informatie te hebben ingewonnen hebben we een keuze gemaakt welke delen van het park te bezoeken. Allereerst hebben we een bezoek aan Long Beach gebracht (zie onder). Een breed strand aan de Wickaninnish Bay van enkele 


 

 

 

 

 

 

Long Beach

 kilometers lang dat regelmatig door zowel surfers als zeeleeuwen wordt bezocht.

Het bezoek aan de Rainforest trail is een unieke ervaring (zie rechts).

Zoals het hoort in het regenwoud regende het zo nu en dan, gelukkig waren we er goed op voorbereid. Deze trail bestaat uit twee korteloops van ca. 1 km over houten wandelvlonders dwars door


 

 

 

 

 

 

Pacific Rim NP

een stukje ongerept regenwoud. Met enorme western red cedars en western hemlocks die tot hoog in de lucht reiken. Nadat we de Rainforest trail hadden verlaten knapte het weer langzaam op van regenachtig naar zon nu en dan zonnig. We gingen met de
RV op pad naar Radar Hill, het hoogste punt van het park, een prachtig uitkijkpunt over het gehele gebied en de oceaan. Het was inmiddels weer tijd om een plekje op een camping te gaan zoeken.

Hiervoor reden we het park uit in de richting van Tofino, waar we de volgende dag wilden besteden. We vonden, na een korte rit, een mooie plek op Bella Pacifica Campground, vlak aan de oceaan. Door het achterraam konden we de oceaan zien.

Een prima uitvalsbasis dus voor een heerlijke strandwandeling waar Marloes nog even heerlijk door het koude water van de Pacific kon lopen.

Woensdag 20 mei - Bear- & Whale Watch in Tofino
Normaal niet uit bed te krijgen maar nu ruim voor de wekker wakker.
Een mooie gelegenheid voor René om een strandwandeling te maken terwijl

 

 

 

 

 

 


Radar Hill - Pacific Rim NP

Marloes nog even door sliep. Het weer zat ook mee, heerlijk zonnig en vrijwel geen bewolking, kortom prima omstandigheden voor wat foto’s bij dit zachte ochtend licht.

Het was nog lekker rustig op het strand afgezien van aan paar vroege vogels en wat mensen die hun hond uitlieten. Gelukkig was er on der de vroege vogels een Amerikaanse zeearend (bald eagle) die vanaf een eilandje voor de kust een mooie zweefvlucht maakte die ik goed kon fotograferen.

Na een douche op de camping waar we voor een loonie (1 CAD) net te weinig warm water kregen om ons goed te douchen vertrokken we naar Tofino.

Na een korte rit en een ontbijt van een espresso en een bij een barretje konden we op zoek naar een whale watch operator. In Tofino zitten er genoeg, we
waren nog lekker vroeg dus dat moest geen probleem zijn, dachten we. Uiteindelijk aan de haven bij Remote Passages binnen gelopen. Hoewel we, voor ons doen, erg vroeg waren was het er al erg druk binnen, veel mensen boeken de tours vooraf. Na vriendelijk te zijn geholpen konden we uit eindelijk om 10:30 uur een whale watch van 2 en een half uur doen en om 14:30 uur
een bear watch geboekt. Tussen de tours hadden we dan tijd om te lunchen.

Voor de zekerheid maar een Prima Tour tegen zeeziekte genomen, je weet maar nooit.Voordat de tour begon kregen we een korte introductie film te zien over walvissen in de omgeving, waarop een uitleg van de gids volgde.
Eerst in een een mooi oranje water- en winddicht pak gehesen en op de Zodiac, een snelle open rubberboot, gestapt. We gingen rustig de haven uit richting open oceaan.

Eenmaal op volle zee ging het gas vol open, er was een voor BC begrippen een milde golfslag, maar de boot ging flink te keer bij 50-60 km/uur.
De prachtige kust trok aan ons voorbij en we voeren langs rotsen met zeehonden en onderweg kwamen we zeeotters tegen, kortom we hadden het prima naar ons zin. Hier en daar stopte de gids de boot en gaf uitleg over de

omgeving en de dieren die we zagen. We voeren langs de camping en langs Long Beach en Radar Hill waar we gisteren waren geweest. Op een gegeven moment voer de gids naar een aantal andere bootjes die een aantal walvissen op het oog hadden.


De boot werd stil gelegd en we tastten de oceaan af op zoek naar walvissen. In de verte zagen we een aantal sprays. Op een gegeven moment toen we een walvis aan een zijde van de boot verwachtte zag Marloes vanuit haar ooghoek een walvis op een meter of 30 van de boot. We konden nog net zijn rug in het water zien verdwijnen.

Volgens de gids was het een humpback, een bultrug deze zijn lastig te volgen omdat ze nogal lange afstanden onder water afleggen. Daarentegen zijn grijze walvissen makkelijker te volgen. Gelukkig waren deze ook in deze wateren te vinden.

Deze giganten, die tussen de 12 en 14 meter kunnen worden, trekken namelijk jaarlijks van de broedplaatsen in Baja, Californië naar de voedselrijke koude
wateren van Alaska in de buurt van de Beringstraat. Een reis van 19.000 kilometer één van de grootste migraties van zoogdieren ter wereld. Hierbij doen ze de wateren van British Columbia van ca. maart tot eind mei aan. Tevens zijn er een aantal “residents” die het gehele jaar of alleen de zomer in de wateren van Vancouver Island blijven. Om minder kwetsbaar voor orka's of haaien te zijn, die het op de jongen hebben voorzien, zwemmen de walvissen tot vlak voor de kust. Op een gegeven moment had de gids een grijze walvis op het oog, we zagen in de verte zijn rug boven het water uit komen.
Toen we er naar toe voeren en inmiddels weer stil lagen konden we het enorme dier vanuit het water aan de oppervlakte zien komen, eerst een lichte vlek in het water en uiteindelijk kwam zijn kop gevolgd door zijn rug en staart.

Dit alles op ca. 15 to 20 meter van de boot. De hele boot was er stil van. Vervolgens voeren we naar een zeeleeuwen rots, waar een enorme vislucht hing.
De rots was aardig volgepakt. Waarna we op volle snelheid weer terug naar de haven voeren. Volgens de gids was dit een vruchtbare whale watch waar we veel hebben kunnen zien. Onze dag was nu al geslaagd.

Eenmaal aan wal, na een lichte lunch waren we klaar voor de volgende tour, een bear tour waarbij we wederom per Zodiac landinwaarts trokken. Dit maal met een grotere groep. Weer kregen we een informative introductie film te zien.
Weer het warme pak aan, dat zeer welkom was op de open wateren. We voeren langs Meares Island, een eiland met grotendeels nog originele bebossing. landinwaarts over het brede water met aan weerszijde de schitterend beboste bergen.

Allereerst bereikten we een eiland waar bijzonder gekleurde, roze, paars en oranje, zeesterren op de rotsen zagen. Verder zagen we onderweg zeeotters in het water en zeearenden over ons heen scheren. Op een gegeven moment voeren we een bay binnen waar oog in oog kwamen te staan met onze eerste zwarte beer. Volgens de gids was het een vrij groot mannelijk exemplaar, net een maandje uit zijn winterslaap en op zoek naar voedsel, veel voedsel. En hij was rustig aan de oever naar voedsel op zoek waarbij alle keien met alle gemak even werden omgespit zonder onze boot enige aandacht te geven. Na geruime tijd de beer te hebben geobserveerd, waarbij we steeds dichter naar

hem toe dreven, en de gids enige uitleg gaf besloten we de beer met rust te laten.  We voeren langs een zalmkwekerij nogmaals een baai in. Daar wachtte beer nummer twee op ons. Wederom een schitterend gezicht om z’n mooi beest in zijn natuurlijke omgeving te mogen aanschouwen.

Na de tweede beer voeren we langs een rots met zeehonden weer terug richting Tofino. Waar we onderweg langs een nest van een koppeltje zee arenden voeren.

Al met al is dit een meer dan geslaagde dag geworden, waar we eigenlijk te veel hebben meegemaakt om te kunnen verwerken. Nog onder de indruk van het zien van zoveel verschillend wildlife besloten we om een beer teller te introduceren, en deze kon vandaag meteen op 2 worden gezet. Onze vakantie was nu al geslaagd.

Donderdag 21 mei - Van Tofino naar het vasteland
Na een douche en ontbijt Tofino verlaten met als doel het vasteland. Net als gisteren was het heerlijk weer, zonnig en niet te warm voor het reizen dat vandaag op ons programma stond. Via het Pacific Rim NP via de Pacific Rim
Highway (HWY 4). Wederom een fantastische rit, nu vanaf de tegengestelde richting. Onderweg in Port Alberni de inmiddels dorstig geworden RV weer volgetankt en een bakkie koffie gedaan. Net buiten het stadje bij Cathedral Grove, onderdeel van het Mac Millan Provincional Park, gestopt om een korte wandeling te maken door een stukje ongerept oerbos met reusachtig grote Douglas fir bomen. Enkele van deze giganten zijn ouder dan 800 jaar. Eén boom heeft zelfs een omtrek van meer dan 9 meter.

De korte wandel route is goed bereikbaar vanaf de highway en een leuke onderbreking van reis. Verder richting Nanaimo waar we de ferry naar Horseshoe Bay van 12:30 uur wilden halen. Dat werd nog even spannend, maar gelukkig kwamen we een kwartier voor tijd aan en bleek de boot nog niet vol (wat overigens al ruim voor Nanaimo op matrixborden was aangegeven).

Tijdens de tocht naar het vaste land hebben we de tijd benut om wat ansichtkaarten naar het thuisfront te schrijven en te lunchen. Eenmaal op het vasteland kwamen we op een splinter nieuwe weg langs de richting Whistler, de Sea to Sky Highway (HWY 99).

Waarschijnlijk is deze weg, de verbinding tussen Vancouver en Whistler, verbeterd met het oog op de Olympische Spelen van 2010 van Vancouver die zich voor een belangrijk deel in Whistler af gaat spelen. De adembenemende weg, langs de fjorden van Howe Sound en aan de andere zijde de besneeuwde toppen van de Coast Mountains, leidde ons naar Squamish. Even buiten Squamish besloten we om een camping te zoeken. In Brackendale vonden we, aan het einde van de middag, een leuk plekje tussen de bergen en een kreekje op Dryden Creek Campground.


Verder naar McLure - Jasper NP


 
Marloes en René