| Homepage |
Filippijnen
- Camiquin |
|
|
|
||
|
|
||
|
|
||
|
|
|
|
|
|
14 april Alweer mijn 10e vakantiedag; ik zit praktisch al op de helft. Wat gaat de tijd snel, helaas! Vanmorgen rond 6 uur op en mijn tas gepakt. Vandaag verlaten we namelijk Zuid-Leyte en gaan we naar het eiland Camiquin. Samen met Bram hebben we van ons resort naar het resort van Gunter gelopen. Een kleine 3 km, waarbij naast zin natuurlijk |
 |
ook onzin voorbij kwam. Bram vond namelijk dat hij het gevoel van Borneo kreeg. En omdat hij daar nog nooit geweest is, natuurlijk heel bijzonder! Maar zijn stelling is: “Dare to dream!” En daar kan ik hem niet anders dan gelijk in geven. Tijdens het lopen voel je het klimaat meer en zie je het leven van de bevolking. Ik vraag me steeds meer af waar de mensen van leven. In het plaatsje waar we sliepen en aten bij de Barangy-chief, vertelde men ons, dat van de 8000 inwoners er 800 een baan hadden. Dus hoe de rest leeft en waarvan, dat weet ik niet. De mensen zijn bezig, maar met wat? Bij Gunter weer lekker ontbeten en afscheid genomen van onze Henk. Hij gaat a.s. dinsdag weer aan de slag in Thailandse |
| vestiging van het bedrijf, waar hij voor werkt, en zal kort daarna weer naar Nederland vliegen en voorlopig blijven. Wel jammer, dat hij al weg moest, want we vonden het een aardige en geschikte vent. Rond half 10 voer onze boot uit. |
|
De overtocht duurde zo’n 5 uur, waarvan ik ca. 2 uur de groepshobby (lees: slapen op een bankje, al dan niet in de kajuit) heb uitgeoefend. Vlak voor Camiquin, in de buurt van White Island, hebben we gelunched en hadden we de mogelijkheid voor een duik. Hierna zijn we aan land gegaan en de komende paar nachten verblijven in het resort “Secret Cove”. Daar lekker een (redelijk warme) douche genomen, de was gedaan (wat niet in de badkamer mocht, zo las ik achteraf toen ik mijn lenzen weer in had) en daarna wat gegeten en gedronken. Lekker het mandje opgezocht en geslapen als een roos.
15 april |
|
| In Nederland draai ik me zeker nog een keer om, maar hier wil ik ook meteen opstaan. Heerlijk gewoon! Zo heb je echt wat aan je dag en het is totaal niet vervelend. Na het ontbijt zijn we rond 9 uur uitgevaren naar onze eerste duikstek voor vandaag. |
|
|
Daar heb ik met Grardy gedoken om de onderwaterfotografie wat meer onder de knie te krijgen. Ik heb het e.e.a. uitgelegd gekregen over de witbalans, welke camerastanden mogelijk zijn en dat ik me best aan rots en dood koraal kan beet houden. Al met al zitten er volgens mij wel goede foto’s tussen. Na de duik zijn we teruggegaan naar het resort en hebben we lekker gelunched. Het eten is hier goed, zeker de aardappel- en komkommersalade zijn aanraders. Vervolgens zijn we op de boot gestapt en op weg gegaan naar “Old Vulcano”, vlakbij “Sunken Cementary”. Hier liggen lavastenen onder water, welke begroeid zijn met koraal. Er was dus veel te zien, want ook vissen komen hier blijkbaar graag. Na 50 minuten |
|
|
kreeg ik het er wel koud en ben lekker
op de boot weer gaan opwarmen. ’s Avonds weer met elkaar gegeten (pizza Hawaii is aan te
bevelen bij “Secret Cove”) en rond half 11 zocht iedereen zijn mandje
weer op.
16 april |
|
|
voelde me niet zo. Op zich wel jammer, want het eiland biedt wel veel mogelijkheden. Zo zijn er cold- en hotsprings, vulkanen, dorpjes en watervallen. En met een brommertje, te voet of per mountainbike kun je deze aandoen. Wel jammer, maar wellicht in de toekomst ooit nog eens?
17 april Alvorens we aan land gingen hebben we een lekker duik gemaakt. Per bootje werden we vervolgens van onze banka naar het strand gebracht. Na de tassen aan land te hebben gebracht, zijn we lekker wezen lunchen bij BJ. Het resort, waar ik de komende 3 nachten verblijf, ligt naast Oasis en heet Pyramide. |
| De hut, welke ik deel met Bram, is erg luxe. Boven staan er 2 twijfelaars met goede matrassen, beneden een ruime badkamer met warme douche en een eigen veranda. De tuin in het resort is leuk aangelegd, mits je de touwen om de paaltjes naast 't pad wegdenkt. Snel de spullen neergegooid en een duik genomen in het zwembad. En terwijl Dylan, Bram en ik van het koele water |
|
genoten, zijn we na een lang beraad tot de conclusie gekomen dat mannen mini-koelkastjes hebben. Afrikaanse mannen hebben dan het Amerikaanse model ;) ’s Avonds met enkelen heerlijk wezen eten bij Christiano, een bekende van Eric, René en Tim. Deze Italiaan is getrouwd met een Filippijnse en runt een goed Italiaans restaurant. 18 april |
|
| Ook nu was de duik weer succesvol voor mij, 60 minuten. Ik ga het dus echt nog eens goed leren;)! Op de boot even ons lunchpakket gegeten, wat geslapen of wat gezwommen. En na 2 uur op de boot weer een lekker duikje gemaakt. |
|
|
Op elke duikstek zie je veelal hetzelfde soort koraal, toch kan de diversiteit aan vissen en klein spul wel heel verschillen. Het blijft boeien en gaat het niet vervelen! Heerlijk! ’s Avonds met de bemanning een hapje gegeten bij ‘Oasis’ en daarna lekker mijn bed in gekropen.
19 april |
| iedereen er was. Via het zand zijn we moeizaam (vingers vastprikken, vooruittrekken) tegen de stroming in naar het rif gezwommen. Vanaf daar met de stroming mee langs het rif en dat was best wel lekker. Weinig doen en veel zien in een korte tijd ;) Zo kwam er een barracuda langs en hebben we wel 6 schildpadden gezien. Best trots op eigenlijk, want dit soort duik was |
|
toch mijn angst. De middagduik heb ik niet gemaakt, omdat ik nog behoorlijk moe was van de eerste. Rond 15 uur waren terug bij ‘Oasis’. Eerst even lekker wat gedronken en toen nog even in het zwembad van mijn resort gehangen. Een lekker warme douche genomen en om half 7 klaar staan bij ‘Oasis’.
Hier werden we opgehaald door de vrouw
van de Barangay-chief en zaten we met zijn tienen in een klein pick-upje
op weg naar de Barangay, waar we schoolboeken zouden overhandigen. |
|
| En daarna kwamen ze langs ons lopen, kregen we een handje en een verlegen “Thank you”. Aangezien het 161 kinderen waren, duurde dit dus wel even. Het is hier blijkbaar de gewoonte om het zo groots en met veel vertoon aan te pakken. |
|
Liever was ik naar een school gegaan en had gezien hoe de klassen waren (en dan terloops de schoolboeken neergelegd). Na afloop was er een basketbalwedstrijd, waar we nog even naar hebben gekeken. En toen weer in het pick-upje terug naar Alona Beach. Na het eten nog even naar de “Oops bar” geweest. Rond 2 uur vond ik het wel welletjes en ben naar mijn hut terug gegaan. | ||||
|
|
||||
| Lekker gemasseerd bij het zwembad, drankje erbij, boekje erbij … zo kom ik de dag wel door. | |||||
|
|
Reni |
|
|
|
||
| 455.02.07.09 |