Europa - Frankrijk - Provence - Nice

Nice
Tekst en foto's: Arie van der Zalm
Reistijd: september 2006

Frankrijk - Provence-Alpes-Côte d'Azur - Alpes-Maritimes

 

 

 

  
 
Als wij 's morgens vroeg op de fiets richting St. Raphael fietsen is het echt koud. Het is 7 graden bij een blauwe hemel.Wij willen vandaag met de trein naar de mondaine plaats NICE.
 
Bij het station aangekomen, even een plaatsje zoeken voor de fietsen, de ketting er om en klaar is Kees.

Een ticket Isabel, dat is een treinkaartje waarmee je die dag
de hele Côte d'Azur mee mag af reizen en kost 12 Euro.
Het is goedkoper dan met de auto.

Als wij in Nice uitstappen
(trouwens een prachtig station)
lopen wij door de hoofdstraat waar gelijk de prachtige
basiliek Notre-Dame staat.

 

Na een bezoek lopen wij richting kust en komen
op Place Masséna,
 een heel groot plein
met fonteinen.

Op de hoek van Place Masséna bevindt zich het grootste warenhuis:
Nouvelles Galeries.

Op nr. 6 vindt u bovendien Galeries Lafayette, ook geen kleintje. En meteen daarnaast een park waar je op een bankje naar de spelletjes van de fontein kunt gaan zitten kijken. Rechts hiervan loop je zo naar het centrum van Vieux-Nice via "Divo Francisco" en het "Theater Municipal".
 


Ze zijn alletwee een bezoek waard, alleen kom je in het theater niet verder dan de foyer. Iets verderop ligt de voetgangerszone Cours Saleya. Hier is dagelijks (behalve 's maandags) de bloemenmarkt.
 

Het is een grote toeristische trekpleisters van deze stad. Er omheen zijn vele terrasjes, die vol zitten met toeristen.

Het mooiste en kleurrijkste is de markt als je er 's morgens zo rond 6 uur er bent, dan worden de stalletjes opgebouwd. Stalletjes met kruiden, vlees, vis en alle andere verse producten.

's Avonds (in het hoogseizoen) verandert de markt in een kunst- en ambachtsmarkt. Op maandag is er een antiekmarkt (of moet ik rommelmarkt/vlooienmarkt zeggen.

Als je over de markt loopt kijk ook eens omhoog naar de prachtige gebouwen die rond de markt staan.

Aan het eind van de markt staat het barokke kerkje La Chapelle de la Miséricorde
(of Chapelle Saint-Gaeta).


Dit werd halverwege de 18e eeuw gebouwd door Bernardo Antonio Vittone. In het kerkje zie je verguld stuckwerk en een veelluik van Jean Miralhet uit 1430.
 
Op de hoek van de Rue de la Poissonnerie en Cours Saley  staat het Maison d’Adam et Eve, het laatste camee (in reliëf) beschilderd huis. Vroeger waren deze in de hele stad te vinden.

Van hier uit lopen wij via de Promenade des Anglais, een prachtige boulevard, langs het strand. De stranden van Nice zitten vol keien, toch zijn ze ’s zomers overvol.

Het beste kun je een ligstoel huren op een van de vele privé stranden, niet goedkoop, wel luxe.


Deze Promenade des Anglais is in opdracht van de Engelse elite, die reeds in de 18e eeuw naar Nice kwam, gebouwd. Je ziet hier monumentale gebouwen in belle époque stijl, zoals het beroemde Hotel Négresco.
 

Al bijna een eeuw beheerst dit mythische Négresco
de Promenade des Anglais
met zijn reusachtige koepel.

Haar magische naam roept
een bepaalde "art de vivre"
en de "happy go lucky" dagen op van het tijdperk
van koning Edward.


Aan het einde van de boulevard ligt het Parc du Château. Op de plek waar dit park ligt, bovenop een bijna honderd meter hoge heuvel, stond vroeger een kasteel. Door inwoners van Nice wordt de plaats nog altijd ‘le Château’ genoemd.
 

In het park heb je een schitterend uitzicht over Nice en je hebt er een mooie waterval.
Je kunt er ook de Romeinse ruïnes bezichtigen.

Van hier uit kun je ook de Russische kathedraal zien. Het is een vreemd gezicht: een Russische kerk met de karakteristieke uivormige koepels aan de Middellandse Zee. De kerk werd gebouwd in opdracht  van de laatste Russische tsaar,
Nicolaas II.


Aan de andere kant lopen wij weer naar beneden, nadat wij eerst nog het Israëlitisch kerkhof en het direct daarnaast liggende kerkhof hebben bezocht.
 

Dan komen wij midden in de oud stad uit
waar het heerlijk toeven is in dit doolhof van straatjes.

In een van de vele restaurantjes
hebben wij wat gegeten.


Dan lopen wij weer richting station, het wordt tijd om ons op de weg te maken. De volgende keer willen wij nog Villa Ephrussi de Rothschild bezoeken.
 

De excentrieke barones Ephrussi de Rothschild
liet aan het begin van de 20e eeuw een huis bouwen op het hoogste punt van Cap Ferrat.
Na haar dood liet ze het huis en haar verzameling kunstschatten over aan het Institute de France.

Vandaag is het hier te laat voor,
het was een heerlijke dag.

Adieu Nice


De website van Arie
Arie