Homepage

Griekenland - Lesbos
Tekst en foto's: Joyce Frey
Reistijd: september 2007

     

     

Start Griekenland

Corfu

Lesbos

Mykonos

Santorini

Zakynthos. Joyce

Zakynthos. Arie
           

  Molyvos en omgeving.

De morgen na mijn aankomst in het hotel dat een beetje van het plaatsje Molyvos afgelegen staat, ging ik op ontdekkingstoer.
Het trottoir is met grove ongelijke grote stenen gepleisterd.
Op de grond liggen olijven en dadels die te vroeg van de bomen gevallen zijn.
De heuvel waar tegen het stadje gebouwd is komt bij elke stap dichterbij en het fort dat als een kroon boven op de top staat word duidelijker te herkennen.

Winkels en restaurants verdringen zich in de smalle straatjes. Hier gaat het steeds op en af.
Later liep ik naar de haven waar ook gezellige terrasjes zijn. Bijna overal liggen bergen visnetten.
 

winkels in de smalle straatjes

De dag erop wilde ik weten hoe het zicht vanaf het fort is.

Bij 30 graden in de schaduw liep ik gemoedelijk naar boven.
De moeite werd beloond.
Achter de berg zag ik de bergen en dorpjes van het tegenoverliggende Türkije.

bergland achter Molyvos.

  
 

Aan de voorkant een zicht op de heuvelige landtongen in de blauwe zee en de haven.
Dit punt werd een van mijn lievelingsplaatsjes, waar ik nog vaak een ochtendwandelingetje heen maakte.

 

havenzicht vanaf het fort gezien
Het werd ook een gewoonte van me, s avonds in de haven te gaan eten en daar de vissers bij hun werk te bekijken.

vissers bij het repareren van de netten

  
Een andere dag ging ik met de bus naar Petra, dat 6 kilometer verder ligt.
Daar is een boulevard langs het zandstrand.
Daar tegenover staan grote restaurants.
Maar ik was hierheen gegaan om een “bezienswaardigheit” te bekijken.
Op zoek daarnaar vond ik toch ook leuke smalle straatjes met winkeltjes.

Dan zag ik tegen een kleine kale berg waarop een kerkje staat.

 

de kerk van Petra.
Daar het intussen routine geworden was te klimmen, zag ik er niet tegenop hier naar boven te  gaan.

Vanaf het hoogste punt had ik een prachtig uitzicht over de daken van Petra
en de bocht van Petra.
Hoewel ik slechte herinneringen aan bootsvaarten op de open zee had, zoals in Pattaya en Zakinthos,  besloot ik het toch weer eens te wagen. Dapper stapte ik in de morgen op de boot om naar Skala Sikaminias te varen.
Mijn angst vervloog toen ik twee oudere dames zag, die voor op de punt stonden.
De ene was 72 en haar zus 68 jaar oud.
De oudste bleef voorop staan en genoot ervan de wind en golven in haar gezicht te krijgen.
De jongere zus wilde het na doen.
Maar de wijde rok die ze droeg verhinderde dat.  Ze was te zeer  bezig de rok bij elkaar te houden, zodat niet iedereen haar grote roze onderbroek  kon zien.

Tenslotte ging ze zitten om het probleem op te lossen. Zonder dat iemand over boord gegaan was, bereikte de boot, het doel. Daarbij voorbij varend aan prachtige baaien en bochten.

 

haven van Skala Sikaminias.
Aan land ging ik op ontdekking in het dorp Skala Sikamimias waar ik na vijf minuten al uit gekeken was.

Terug in de haven  ontdekte ik die twee oudere dames op een terras.

De oudste proostte me toe met haar glas ouzo. 

Later wandelde ik een stuk het strand langs en ging terug naar het haventje. Daar liet ik me op een van de velen terrassen een heerlijk etentje serveren.

het kerkje van Skala Sikaminias.

  


Een uitstapje naar het zuiden van het eiland.
 
Ik hoefde  's morgens niet lang voor het hotel bij Molyvos op de bus wachten om  de geplande uitstapje naar het zuiden van het eiland te maken.
Eerst werden de andere medereizigers afgehaald.
De tocht ging  naar Skala Kalloni dat in een vlak gebied ligt.

Daar zijn de zoutpannen.
Flamingo's en vele andere vogelsoorten schijnen zich hier thuis te voelen. Tegen de zee staat een berg van zout. Dat zal met een schip afgehaald worden om naar een fabriek te gaan waar het verwerkt wordt.

De Ruïnes van Messa

  
Verder ging het over heuvelige wegen waar links en rechts olijfbomen staan naar het antieke heiligdom in Messa.
Hier staat een nagebouwde ruïne van een tempel die vierhonderd jaar voor Christus gebouwd werd.
Ook versieringen uit die tijd zijn te zien.

Daarna ging de reis verder tussen de olijf plantages naar de groene oase
Pigi Karini.
Hier zou vroeger de schilder Thofilis in een boomstam geleefd hebben.
In de bus had onze reisleidster al een paar keer naar een vrouw gevraagd die bereid was Model te staan. Niemand meldde zich.
Toen ze nog eens smeekte, stak ik mijn hand op. Tenslotte moest  toch iemand zich opofferen. Ik vreesde al met een ezel samen te moeten staan.

 

Zo hebben de decoraties er uit gezien.
In een klein plaatsje maakten we een stop. Daar konden we de holle boomstam bekijken waar de schilder gewoond had.  Ik had al vreemde woningen gezien, maar een holle boom nog nooit. Als iedereen het gezien had, moest ik mijn rol spelen. Ik mocht op de enige stoel die daar stond gaan zitten. Dan nam de leidster een kledingstuk uit een plastic zak en liet het iedereen zien.
Als ik het ook bekeken had meende ik luid: ”Dat is perfect voor mij gemaakt.” Daar paste ik zeker vijf keer in. Zittend moest ik in de broekspijpen stappen. Dan snoerde die reisleidster de koorden van de broek onder mijn knieën vast.  Daarna mocht ik opstaan om het snoer om mijn taille  te laten vastbinden.
Alles zat zoals het zijn zou. Ik moest mijn ene been op de stoel zetten om de mensen te laten zien hoe de broek viel. Het zag er als een rok uit.

Het "tangaslipje"

  
Nadat de show afgelopen was, mocht ook ik nog een wandelingetje tussen de olijvenbomen maken en daarna op de verkoopstand kijken wat ze aan te bieden hadden.
Daar probeerde ik een vijg, waarin gemalen noten en kaneel verstopt was.
Het was erg lekker.

 

de koopwaar in de kraampjes
Verder ging het naar het bergdorp Agiassos. Een walvisvaarders plaats.
Als eerste bezochten we de kerk. Veel gelovigen zaten binnen
Daarom bleven we nog even buiten staan. In die tijd vertelde die leidster over mensen die hier van ziektes genezen werden.

Kerk van Agiassos

  
Als we dan later in de kerk gingen zag ik dat de mensen de iconen met basilicum  inwreven om deze daarna te kussen. 
In de buurt van de kerk heerste bedrijvigheid van een markt.

 

een rustig straatje in Agiassos

Na een kort oponthoud ging het verder naar Vatera. Daar ligt het langste zandstrand van het eiland. We konden er baden gaan, schildpadden bekijken of eten. Daar mijn maag al lang knorde besloot ik om te gaan eten. Op een terras voor het prachtige bijna mensenlege strand at ik gebakken aubergine met tomatensaus . Het smaakte heerlijk
Daarna bleef nog tijd over om naar de zee te gaan.
Het water was aangenaam warm.

Aansluitend ging het verder naar Skala Polichnitos, om van daar met een boot door de baai naar Skala Kalloni terug te varen.
Aan boord kregen we ouzo te drinken. Niemand werd zeeziek. 

de kleine haven van Skala Kalloni

  

Der volgende dagen bracht ik door met lange wandelingen , korte bus- uitstapjes, zwemmen aan de pool, want aan het strand liggen te grote stenen om het geriefelijk te hebben, goed eten en een uitstapje naar het zuiden van het eiland.

Maar alles heeft zijn einde.

De laatste dag was aangebroken.
In de ochtend liep ik nog eens het fort omhoog om vanaf mijn lievelingsplaats
van het prachtige uitzicht te genieten.

Later genoot ik van het zoutwater in de pool en de zon tot de tijd aan brak om mijn koffer te pakken.

 

zonsondergang bij de haven
Als ik dan naast de koffer voor het hotel stond om op de bus te wachten die me naar het vliegveld moest brengen, dacht ik aan die twee oude dames met het glas Ouzo terug. 
Ik hoopte dat als ik zo oud ben als zij, ook van het leven en de wereld te kunnen genieten net als zij.

 

 Joyce

271.27.09.07