Afrika - Kenia - Rondreis - Mombasa

Mombasa
Tekst en foto's: Debora Bom
Reistijd: oktober 2007

Kenia

 

 

Great Rift Valley

 
 
Flying low...

We moeten er aan geloven... de game drives zijn voorbij. Vandaag voert onze rit ons van Masai Mara naar Nairboi - Kenyatta Airport, voor een korte vlucht naar de oostkust. Uiteraard weer vroeg uit de veren, want het is een lange rit en we moeten op tijd op het vliegveld zijn om in te checken (en er zo zeker van te zijn dat we mee kunnen).
 


Uitzicht op Great Rift Valley

Onderweg passeren we weer een stuk van de Great Rift Valley. We hebben even de tijd om van het spectaculaire uitzicht te genieten. Een aanwezige verkoper vertelt ons over het gebied en een stukje historie.

We spreken met hem over de wegenbouw in Kenia. Er wordt momenteel flink aan de weg getimmerd. De eerste asfaltwegen zijn aangelegd door Italiaanse gevangenen en nog steeds zijn het de Italianen die de Kenianen bijstaan met kennis over de wegenbouw en de machines. Er zijn ook Italiaanse kerken te vinden in Kenia, daar er tijdens de aanleg behoorlijk aantal mensen omkwamen. Ze vielen naar beneden of werden door dieren aangevallen.


We spreken ook met hem over de transport branch, het blijkt daar zelf werkzaam is te zijn geweest.

Het groot aantal Total stations in Kenia is opmerkelijk. Dat is dan ook verreweg de nummer één in brandstofvoorziening. Daarna volgt Shell, daarna Kobil en ketens als Mobil volgen daarna.We genieten wel van zijn verhaal en besluiten bij deze man ook nog een souvenir te kopen, als steuntje.

Het is vrijdagmiddag en erg druk in Nairobi. Om het drukke centrum te vermijden, kiest George zijn weg via Kikuyu. Dit is een buitenwijk aan de oostzijde van Nairobi.
 
Kikuyu is overigens de naam van het grootste volk in Kenia. Het geeft ons dezelfde indrukken als op de eerste dag dat we Nairobi verlieten. De straten zijn stoffig, de huizen klein en overal lopen mensen en dieren en ligt afval. We zien de schoolkinderen in hun uniformen op weg naar huis.

Een schril contrast met het Karen district waar we later doorheen rijden. Daar zien we grote gebouwen, een hospitaal en vooral veel voorzieningen. Dit alles naar Karen Blixen, de dame die hier leefde (voor de bekende: het verhaal van de film Out of Africa).


We zijn vroeg op het vliegveld, maar dat blijkt ook wel nodig.

Gelukkig gaat de tijd redelijk snel.

Er staan twee vliegtuigen klaar van Kenya Airways naar Mombasa. Iedereen gaat door dezelfde deur naar buiten en loopt richting de vliegtuigen. Het maakt het er niet echt overzichtelijker op. Wij zitten in ieder geval in het goede vliegtuig. Dat kunnen we helaas niet van iedereen zeggen: er zitten veel te veel mensen aan boord.
 
In de rij voor ons denken twee meisjes mee te kunnen door bij elkaar op schoot te zitten. Uiteindelijk worden ze naar het andere vliegtuig gestuurd. Nu er evenveel mensen aan bord zijn als beschikbare stoelen, lijken we veilig te kunnen opstijgen. Al krijg ik dat gevoel nog niet helemaal: vlak naast mij zit een vrouw alsmaar te bellen, terwijl al drie maal verzocht is om alle mobiele telefoons uit te schakelen. Zelfs als we al rijden, belt ze nog. Uiteindelijk doet ze het apparaat weg. Ik kan mij er niet aan onttrekken om iedere keer als ze tijdens de vlucht iets uit de tas haalt, te spieken of ze niet weer zit te bellen.

De vlucht duurt slechts 45 minuten.We vliegen dus niet al te hoog en kunnen soms goed de uitgestrekte savanne gebieden zien.


Plantages langs de weg


Kaart van Afrika gemaakt van hout

Ondanks de korte vlucht, krijgen we nog wel eten en drinken aan boord. Dat wil zeggen: in sneltreinvaart wordt alles uitgedeeld en direct daarna volgt de bak al voor het afval. Een steward deelt zakjes uit voor de mensen die het eten niet op hebben, zodat je het mee kunt nemen. De vlucht was overigens prima

Deze ervaring rijker, staan we met onze tassen in Mombasa. We treffen direct onze chauffeur voor een rit naar Whitesands Beachresort. We stappen weer in een busje en starten de rit door Mombasa. Hier komen we duidelijk wel in de vrijdagmiddag drukte terecht.

Geen moment eerder tijdens de reis hebben we ons zo ongemakkelijk gevoeld als tijdens deze rit. Het
lijkt nog aanzienlijk drukker, chaotischer en armoediger dan in Nairobi. Dit zal in werkelijkheid niet zo zijn, maar wij krijgen wel die indruk.Overal mensen, overal kraampjes om zaken te kopen. Busjes scheuren en toeteren en we ontkomen net aan een aanrijding met een auto. We houden de adem nog even in en hopen er snel te zijn.

We passeren een soort markt met kleding en schoenen.
We zien in Kenia regelmatig borden met reclame voor Bata Shoes. Hier liggen de schoenen op een grote berg en kun je proberen twee dezelfde te vinden. De betere schoenen hangen in een soort rek.
 
Ondanks onze indruk, valt het wel op dat alles langs de weg staat uitgestald zonder dat de verkoper er overal even goed zicht op kan houden. Dat zegt toch iets over de mentaliteit naar elkaar toe. Op een hoek van een straat is een verkoper van rietenbanken bezig zijn waar onder een zeil op te bergen voor de nacht.

De huizencomplexen zijn zwart/rood aangeslagen. Er zitten tralies voor de ramen en als er nog glas in zit, is dit vaak kapot. Het oogt somber en uitermate deprimerend. Je kunt je voorstellen dat iemand dan liever overdag op straat is.

Na deze enerverende rit, betreden we het resort. De hekken worden achter ons gesloten en we wanen ons direct in een andere wereld. De gebouwen van het resort zijn wit, gekoeld en allen in koloniale stijl. Hoe groot kan een tegenstrijdigheid zijn?


Kokosnotenman


Van de chaos in de rust...

Met de fantastische safari's en verblijven in ons hoofd, vallen de eerste indrukken van het resort ons eigenlijk tegen. Dit wordt versterkt doordat onze reservering niet in het systeem staat. Maar we zijn in Kenia... geen probleem, Hakuna Matata, er worden kamers vrijgemaakt.
 


Whitesands Beach Resort

Als we ons dan in de kamer nestellen is het donker buiten, maakt de airco vreselijke herrie en hangt er een penetrante vochtlucht in de kamer.

Eigenlijk willen we het liefst naar huis. Maar we beseffen dat we moe zijn, dat we veel indrukken op hebben gedaan en dat alles er morgen vast veel zonniger uit ziet. We gaan lekker eten in het restaurant, waar we snel vrienden maken met onze ober Robbert.

Na een gebroken nacht, de bar vlak naast ons blijkt tot ruim na enen door te gaan met muziek, ziet het er bij daglicht inderdaad beter uit. De zon schijnt en het resort is netjes. We hebben de keuze uit een aantal zwembaden, waar we na het ontbijt gaan vertoeven. Dit is onze bezigheid voor de komende drie dagen.

Heerlijk voor zonaanbidders, minder leuk voor mensen als wij, die graag dingen ondernemen en niet dagen achter elkaar willen stil zitten of liggen.

Toch komen we onze dagen in Mombasa wel door. We kijken wat rond op het resort, zwemmen, stunten op de duikplank en zonnen een beetje en gebruiken het eind van de middag om op de kamer met de wereldomroep op televisie nog meer bij te komen. Grappig detail is dat we zo in Kenia de doop van onze jongste koninklijke telg hebben gezien.
 
Het strand op gaan is een ander verhaal.

Whitesands is een beachresort, maar het strand van Kenia biedt geen lekkere ligplaatsen of grote hoeveelheden toeristen. In tegendeel. De zee zelf is nauwelijks door te komen door de grote hoeveelheden zeewier. Maar ze is wel warm en je kunt met een bootje naar de koraalriffen om te snorkelen.

Zodra je echter de traptreden van het resort verlaat en het strand op stapt, komen er direct aanbieders van trips, verkopers en andere handelaars op je af. Een romantische strandwandeling of even lekker rustig uitwaaien is er dus niet bij. Helaas kunnen we ook niet zelfstandig de ander zijde van het resort verlaten.


We moeten constateren dat we min of meer gevangen zitten op het resort en alleen met dure tripjes andere activiteiten kunnen ondernemen. Dit laten we aan ons voorbij gaan, daar we al prachtige herinneringen aan onze game drives hebben.
 

Een Indische massage in de spa van het hotel brengt een uurtje ontspanning en het eten en de vriendelijkheid van het personeel (vooral onze vriend Robbert) maakt voor ons veel goed. Dat is prima op orde en vooral de desserts zijn verrukkelijk.

Toch zijn we blij als we de laatste dag de koffers in kunnen pakken en met ook deze ervaring en wetenschap erbij, aan de terugweg kunnen beginnen. De safari’s en verblijven in de resorts zouden we nog weken vol kunnen houden, een beachresort is gewoon niet ons ding.


We maken weer een enerverende rit door Mombasa en kunnen rustig inchecken op het vliegveld.

We vliegen eerst terug naar Nairobi. Daar hebben we een overstap op de vlucht naar Amsterdam. Het KLM vliegtuig is voor 20% leeg, waardoor er lekker de ruimte is.
 De vlucht gaat voorspoedig en de volgende ochtend staan we met beide benen op de grond in Nederland. Wat een rust, wat is het hier schoon, wat een georganiseerd land!

We kijken terug op een geslaagde missie. En het jambo zal nog lange tijd in onze gedachten blijven.
Kenia is, met alle ervaringen erbij, fantastisch!

Wetenswaardigheden over Kenia


 
Debora