 |
Mauritius |
|
|
|
||
|
|
||
|
Chamarel - Les Terres de
Couleurs |
||
| Start Mauritius | Souillac | Pamplemousses | Chamarel | Historie | Interactieve kaart | ||
| Via de
theevelden en de hoogvlakte Plaine du Champagne bereiken we aldus het
charmante dorpje Chamarel, genaamd naar Antoine de Chamarel die in de
18e eeuw koffie, vanille en peper naar Mauritius bracht. Nog steeds
wordt koffie geteeld in dit gebied. Vanaf hier begint het grootste
natuurreservaat van het eiland: Black River Gorges. Het beslaat 3,5% van
het eiland. |
||
|
|
|
|
| Op meer dan 65 km² vindt men de overblijfselen van
het regenwoud met de enige overgebleven hardhoutbomen en talloze
diersoorten en met vele spectaculaire uitzichten over het Nationale Park
en over de hoogvlakte. Voor de natuurliefhebbers is dit een paradijs met
vele wandelpaden, wel 60 km. in totaal. Eén ervan loopt naar het hoogste
punt op Mauritius: Piton de la Riviere Noire (825 m.). De geoefende
stapper kan hier de roze duif, de Mauritius fruitbat (vleermuis),
bontgekleurde gekko’s, makaken en andere lieve diertjes op zijn weg
tegenkomen. |
|
|
| Merkwaardig op de site is de Cascade de Chamarel, de waterval waar het water zich 90 meter diep gooit en Les Terres de Couleurs. Die laatste werd pas in de jaren zestig van vorige eeuw een toeristische attractie. Het kale stuk grond glanst in verschillende kleurtinten dankzij de diverse hoeveelheden geoxideerde metalen in de grond. Het nationale park met de site van Chamarel werd door de Unesco op de lijst van het werelderfgoed geplaatst. |
|
|
We naderen het meest zuidwestelijk gedeelte van Mauritius met het
schiereiland, dat eigenlijk privaatbezit is, Le Morne met de berg Le
Morne Brabant (556 m.) 45 km. van Port Louis. Onder de slavernij in de 18e- en begin 19e eeuw vluchtten de Marrons (zwarte slaven) naar de bergen om zich te verschuilen uit angst voor hun meesters. Toen de slavernij in 1835 werd afgeschaft werd er een expeditie opgezet om het goede nieuws te gaan melden. De slaven interpreteerden dit echter verkeerd en uit angst gooiden velen zich van de berg, liever dan terug te moeten keren naar het slavendom. Ten gevolge hiervan prijkt aan de voet nu een gedenkteken als eerbetoon voor de slaven en hun strijd voor vrijheid, in 2008 uitgeroepen tot werelderfgoed. |
| De doodlopende weg hierheen leidt tot aan het witte koraalstrand van Le Morne. De ideale plek voor surfen en kitesurfen. Langs deze weg enkele hyperluxueuze hotels en zelfs een paar 18 hole golfbanen. Aan de andere kant van de rots de plage publique voor de locals en vissers met schamele woningen. Verderop neemt het suikerriet weer de bovenhand tot in Bel Ombre. |
| Vrijwel gans dit eiland is omgeven door koraal. De onderwaterwereld
is minstens zo mooi als het landschap boven water. Bij ieder hotel en vanaf elk strand kan je een tocht maken met een glasbodemboot. Iets wat we alleen kunnen aanbevelen. Vermits hier niet de minste pollutie te bespeuren valt, geloof je bijna je eigen ogen niet wanneer je over het water glijdt. Je kan vele tientallen meters diep kijken en genieten van de eekhoornvissen, zeesterren, anemonen en koralen in verschillende kleuren en vormen. Gewoon prachtig! |
|
| Van dit eilandje hebben we lang niet alles gezien en verteld maar er zijn vele eenvoudige dingen die een verblijf aldaar uniek maken. Niet in het minst de vriendelijkheid van de mensen. Het lekker eten met een combinatie van keukens uit de hele wereld aangepast met een Creools kruidenpalet. De prachtige natuur, de onvergetelijke zonsondergangen, telkens anders en toch weer verrassend. En dan vergeet ik nog de Creoolse Sega, één van de weinig nog echte Afrikaanse cultuuruitingen, een sensuele souldans uit de slaventijd die uitgegroeid is tot de nationale dans van Mauritius. |
|
From one citizen you gather the idea that Mauritius was made first, |
|
|
Dirk |
|
|
|
||
