![]() |
Mauritius |
|
|
||
|
||
Welkom in Mauritius |
Start Mauritius | Souillac | Pamplemousses | Chamarel | Historie | Interactieve kaart | ||
Mauritius zou reeds in de 10e eeuw bekend geweest zijn bij Arabieren maar bleef onbewoond. Het waren de Portugezen die het in 1507 ontdekten en er een stopplaats van maakten tijdens hun zeetochten van en naar het oosten. Het waren echter de Nederlanders die het in 1598 een naam gaven naar Prins Maurits, zoon van Willem van Oranje. Zij introduceerden het suikerriet maar beroofden tevens het eiland van zijn bossen omwille van het ebbenhout. Maar ze deden meer. |
Zij zijn er mede de oorzaak van dat de Dodo, een kalkoenachtige
vogel van één meter hoog en ongeveer 20 kg, welke enkel hier leefde, is
uitgestorven. Die loopvogel was zo vriendelijk dat hij zich gewillig
liet vangen en binnen de 100 jaar waren alle Dodo’s door de Hollanders
opgegeten. En zeggen dat we Brusselaars nog steeds kiekenfretters durven
noemen! De Dodo is het symbool van Mauritius geworden. |
![]() |
Achtereenvolgens werd het eiland bezet door de Fransen (1795) die het Ile de France doopten en door de Engelsen (1810) die het eiland bevolkten met slaven uit Madagaskar en Afrika. Mauritius werd onafhankelijk in 1968 en is sinds 1992 een parlementaire republiek. Per km² is het, net als ons landje, één der drukstbevolkte ter wereld. De 1,3 miljoen inwoners zijn afstammelingen van bevolkingsgroepen uit de ganse wereld: Europese kolonisten, Afrikaanse slaven en arbeidskrachten uit India. Ook diverse godsdiensten worden naast elkaar beoefend en getolereerd. Zo zijn er 60% hindoes, 20% christenen, 10% moslims en 10% taoïsten enz. Een smeltkroes dus van rassen en talen. Men spreekt er Frans en Engels (administratieve taal) maar onder elkaar spreken ze Creools, Indisch of Chinees. One land, Many Peoples, All Mauritians! |
|
De economie die vroeger uitsluitend op landbouw, meerbepaald op
suikerriet gebaseerd was, is de jongste jaren verrijkt met een grotere
diversiteit o.a. diensten (callcenters, communicatieoperatoren), textiel
en uiteraard het toerisme. Suikerriet neemt evenwel nog steeds 90 % van
landbouw in en staat borg voor 25% van de inkomsten uit export. Het internationale toerisme wil men hier graag selectief en kwalitatief houden. Zo verleent de overheid geen landingsrechten aan chartervluchten. Deels uit protectionisme voor de eigen maatschappij Air Mauritius, maar ook om te verhinderen dat massatoerisme de eigenheid van dit paradijselijke eilandje zou aantasten. |
Pure verwennerij in de vele hoge standaardhotels die het eiland rijk is. Daar hangt natuurlijk een aardig prijskaartje aan vast maar je krijgt er dan ook de beste service voor terug. Vandaar dat Mauritius een naam verworven heeft als ideale bestemming voor trouwpartijen en huwelijksreizen. Of ze dat kunnen volhouden in deze snel evoluerende wereld is weer een andere vraag. |
Dirk |
||
|