Homepage |
Madeira (Portugal) Funchal |
|
|
||
|
||
Als het erop aan komt om te vertrekken dan zijn we niet meer te houden ! Als eersten aan de check-in op Zaventem heb je daarna ruim de tijd om de bar van pier A voor geopend te verklaren. Het is amper vier uur in de morgen. Hiermee wil ik alleen maar stellen dat het allemaal erg snel gegaan is de jongste dagen. We zouden er nog even uit willen voor het hoogseizoen. |
|
Beetje googlen, niet lang twijfelen en meteen boeken. Het werd Madeira
! Ik had met dit bloemeneiland nog een eitje te pellen.
Twaalf jaar gelegen was ik er verweesd van teruggekeerd met een defecte
filmcamera en een pak mislukte opnames. |
Omdat het hier één uur vroeger is dan bij ons staan we nog vóór de
middag op het balkon van het Quinta do Sol Hotel, hoog genesteld tegen
de heuvelflank met uitzicht op de blauwe oceaan en het prestigieuze
Reid’s Palace Hotel en met het Quita Magnolia park als achtertuin.
FUNCHAL |
bereikbaar. Eigenlijk loop je op de bovenkant van een vulkaan. Toch is Madeira eerder klein : nauwelijks 57km lang en 22km breed met een oppervlakte van 742 km². Madeira telt ongeveer 300.000 inwoners waarvan ruim één derde zich heeft gevestigd in de hoofdstad Funchal, gebouwd tegen de heuvels die uitzien op een wijde baai aan de zuidkust. Madeira ligt een kleine 1000 km ten zuidwesten van Lissabon en zo’n 700 km ten westen van de Afrikaanse kust (Casablanca) Voor alle duidelijkheid staat de |
|
|||||||||
|
|
|||||||||
Deze laatste zijn zelfs niet toegankelijk, maar beschermd natuurgebied.
Samen vormen zij een zelfstandige provincie van Portugal. Vandaar de
eigen vlag met sierlijk rode kruis (vroeger geverfd op de zeilen van de
karvelen van Hendrik de Zeevaarder) die naast de officiële Portugese
vlag wordt gebruikt. Dankzij een uiterst aangenaam subtropisch klimaat met een gemiddelde temperatuur van 22 °C kreeg Madeira het label “paradijs van de Atlantische oceaan“ en “bloemeneiland” (met symbool de strelitzia ) opgekleefd. Jaarlijks bezoeken ruim een half miljoen reizigers dit eiland waar, zogezegd |
de lente komt
overwinteren. Daardoor vooral geliefd bij toeristen die de Europese
winters willen ontvluchten. Via de Avenida do Infante duik je (stuiken zou hier beter passen) de stad in. De brede laan daalt steil en het is stappen met de rem op en dat voel je al gauw in de benen. De gebouwen getuigen van een rijk koloniaal verleden. Statige villa’s met prachtig |
aangelegde tuinen en vooral veel bloemen. We komen voorbij de officiële Residentie van de Gouverneur, het Casino en het Casinopark Park Hotel.
Een beeld van Elisabeth van Oostenrijk, beter gekend als Iets verder begint het Santa Catarina park. Dichtbij het centrum is het een oase van rust met een fantastisch uitzicht over de stad en de haven. Hier staat het standbeeld van Cristovão Colombo. Vijftien jaar vóór hij Amerika ontdekte had Columbus bij één van zijn |
|
handelsvaarten de dochter van de toenmalige gouverneur Bartolomeu Perestrelo van
Porto Santo ontmoet. Hij trouwde er en verbleef enige tijd op het kleine
eiland. De fiere Portugezen beweren dat hij zijn zeevaartkunde van hun zeelieden zou hebben geleerd. Chauvinisme is van overal ! |
|
Beneden aan het park en de Marina staat de boog van
Don Henrique
Navigador
(Hendrik de Veroveraar), opdrachtgever van de Portugese zeevaarder
João Gonçalves
Zarco
die Madeira ontdekte in 1419.
Funchal werd pas in 1424 gesticht. Zijn beeld
staat aan het einde van de Avenida Arriga welke tot het echte centrum leidt.
|
Tijdens ons verblijf was er de “Volta a Madeira “, een rally voor originele oldtimers uitgeroepen tot FIVA World Rally 2008. Langs de boulevard , onder de uitbloeiende jacaranda bomen, waren meerdere van deze mechanische juweeltjes uit lang vervlogen |
tijden te bewonderen. Rond da Sé moet je beslist de tijd nemen om even te verpozen, iets te drinken of een
kleinigheidje te eten. In de onmiddellijke omgeving zijn de bijzonderste bezienswaardigheden van Funchal te vinden.
Een must is de Cathedral met
prachtig Moors plafond, gesculpteerd uit cederhout en ivoor. Verderop het Praça
do Municipio met de Igrejo do Colégio (kerk) en Camara Municipal (stadhuis)
alsook het Museum voor Gewijde Kunst. |
|
Ook hier weer terrasjes, restaurantjes en
zitbankjes omgeven door sierplanten en veel bloemenpracht. Bomen zorgen voor de
nodige schaduw die op het heetst van de dag zeker welkom is. Tegen de kaai liggen diverse yachts welke omgebouwd zijn tot drijvende bars en restaurants. Onder hen The Vagrant , ooit eigendom van de Beatles, nu een druk gefotografeerde toeristische trekpleister. |
|
|
|
Langs de promenade kan je kuieren en wandelen vanaf de Marina tot Fortaleza de Santiago. Op weg daarheen merk je even voorbij de Plaça da
Autonomi(onafhankelijkheidsplein) de Mercado dos Lavradores. Zeker niet te
missen ! Het is een overdekte marktplaats , bestaande uit 3 niveaus en een binnenplein voor groenten, fruit, bloemen, vis, vlees en zoveel meer. Vooral de vis-afdeling is gewoonweg indrukwekkend. |
|
Dagelijks kan je hier
zien hoe hele tonijnen versneden worden, hoe allerhande vissoorten
gefileerd worden en hoe lelijk de lokale specialiteit de “espada “ wel is. Deze
zwarte lintvis met een monsterachtige kop en enorme ogen wordt hier voor de klippen van Madeira gevist tot
op een diepte tot 1000 meter. Eén espada is goed voor verschillende lekkere filets welke op diverse manieren kunnen |
|
|
|
|
Dirk |
||
|