 |
Roemenië |
|
|
|
||
|
|
||
| Duitsland - Polen - Slowakije | Noord Roemenië | Centraal Roemenië | Hongarije - Slovenië | ||
|
Rondreis
Roemenië via het zuiden van Polen, Slowakije en Hongarije |
|
De kortste route vanaf Eindhoven zou via Frankfurt,
Wenen, Boedapest en Debrecen ongeveer 2.000 kilometer zijn en een dikke
20 uur rijden betekenen. Via allerlei internetsites met highlights van Roemenie en andere links, een lijstje van interessante plaatsen en streken opgesteld en stuk voor stuk in Google Maps geplakt om te kijken wat er zo ongeveer in de richting van Bran zou liggen. Je komt er dan al snel achter dat je een deel van het land over zal moeten slaan omdat anders 3 weken niet voldoende is om én te rijden én dingen te bekijken. |
|
| Wij besloten de West- kust en alles onder de bergketen tussen Brasov en Timisoara over te slaan; daar viel ook de hoofdstad Boekarest onder. Dit zou tenminste 1200-1500 kilometer en 30 tot 40 uur rijden schelen. |
|
|
Na veel knippen, plakken en schuiven kwam de route
die we zouden volgen ongeveer vast te staan. Via de snelweg richting
Berlijn, vanaf Potsdam zoveel mogelijk de snelweg af naar het Zuiden van
Polen. Daarna via Krakow de hoge Tatra in richting Oekraïne en via Slowakije naar het Noordwesten van Roemenie. Hier zouden we bij Satu Mara de grens over gaan om daarna de bergketens aan te houden in oostenlijke richting tot Voronet. Daarna zakken we af richting Brasov en via de Transfăgărăşan uiteindelijk richting Timisoara terug in westelijke richting. De rest van de terugweg zouden we laten afhangen van hoe lang we in Roemenie bleven; het weer en de zin op dat moment. Hieronder een beschrijving van wat uiteindelijk 3 prachtige weken werden waarbij de kilometerteller in de auto ongeveer 6.400 kilometer opschoof. (dat had minder gekund) |
Dag 1 - Vrijdag 6 augustus Om niet direct met een hele lange reisdag te hoeven te beginnen zijn we vrijdagmiddag vertrokken richting Berlijn. Op 75 kilometer voor Berlijn ligt het plaatsje Netzen waar we aan de Netzener See een simpel hotel gevonden hadden. Slechts een paar kilometer van de snelweg aan een prachtig meer, waar het heerlijk wandelen is en waar je ook een rondvaart op zou kunnen maken. Mooie locatie voor uitstapjes naar Berlijn, Potsdam, Maagdenburg of het Spreewald. |
|
Dag 2 - Zaterdag 7 augustus In de morgen via het mooie Spreewald in zuidoostelijke richting gereden meteen weg van de snelweg. Ons eerste doel is Bad Muskau aan de Poolse grens. Hier was door vorst Hermann von Pückler tussen 1815 en 1844 een enorm park aangelegd, geheel in Engelse stijl. Het is een prachtig park met enorme bomen, een waterpartij en riviertje. In het DDR tijdperk was het park in verval geraakt, maar sinds 2004 staat het park op de werelderfgoedlijst van de Unesco. Je kunt er ook fietsen huren zodat je makkelijker een groter stuk van het park kunt bezoeken. Tijdens ons bezoek kleurde de lucht langzaam zwart en besloten wij (net op tijd) het dorp weer op te zoeken waar we onder het genot van een kopje koffie en |
|
| een broodje de enorme hoosbui over ons heen konden laten komen. Na de bui verder gereden richting Polen en bij Podrosche de Poolse grens overgestoken. Behalve dat de wegen onmiddellijk veranderden van een mooie binnenweg naar een ramp, merk je daar overigens niets van. We moesten richting Jelenia Gora waar we bij Karpacz een kamer hadden gereserveerd. Net na Luban ging het mis en goed ook. De grote doorgaande weg bij |
|
|
deze plaats bleek geblokkeerd omdat het rustige
kabbelende beekje was veranderd in een kolkende watermassa die over
wegen en bruggen spoelde. Wij zijn achter enkele lokale bewoners aangereden een binnenweg op, in de hoop nog weg te kunnen komen. Binnen de kortste keren stonden we met 4 wielen in 20-25 cm water en dat water bleef stijgen. |
|
| Terug was geen optie dus verder proberen; dat goed ging tot we in een dorpje kwamen waar het water letterlijk tot boven de ramen stond en mensen volop met zandzakken aan het slepen waren. Hier leek het echt dood te lopen totdat een politiebusje achter een schuur een soort zandpad op ging. Wat zij met een busje kunnen, kunnen wij met een normale auto ook, dus er |
|
|
achteraan. Op die manier zijn wij en een aantal
anderen die nog achter ons aan reden het dorp uit, de heuvel op gekomen.
Je probeert toch je auto te redden, maar foto’s maken van die ellende
leek ons niet gepast. |
|
|
Een grappig maar wel erg toeristisch plaatsje waar je prima de Poolse sfeer kunt proeven en waar het op zich goed toeven was. Dag 3 en 4 - Zondag 8 en maandag 9 augustus
|
|
|
| waarvoor je ook een prima hotelkamer kunt vinden voor 2 personen, inclusief een uitgebreid ontbijt en (zoals later bleek bijna overal) gratis en voor niets internet, handig als je telkens 2 tot 3 dagen vooruit wilt boeken. We hebben op dit traject de snelweg zoveel mogelijk aangehouden omdat we er net voor de vakantie achter kwamen dat vlakbij Krakow het plaatsje Oswiecim ligt, | ||
|
|
bij ons “beter” bekend als Auschwitz. Niet echt een vakantiebestemming maar als je in de buurt bent zou het toch vreemd zijn dit verschrikkelijke stuk van de Poolse geschiedenis over te slaan. Het was een van de weinige plaatsen
deze rondreis dat we behoorlijk wat buitenlanders tegenkwamen.
Italianen, Fransen, Duitsers, maar ook grote groepen Israëliërs die met
een soort schoolreis bezig waren. |
| Het woord dat dit bezoek het beste omschrijft is indrukwekkend, erg indrukwekkend. Daarna doorgereden naar Krakow waar we op aanraden van een paar Poolse vrienden van mijn vader een pension geboekt hadden midden in de stad, tegen de oude Joodse wijk aan en op 10 minuten lopen van de binnenstad. De auto konden we recht voor deur kwijt, geen parkeergarage, |
| geen parkeermeters, geen wielklemmen, gewoon parkeren en
laten staan.Krakow zelf vonden wij een geweldige fraaie stad,
veel historie, grote gebouwen, mooie parken, een soort park rondom het
hele centrum en een geweldige binnenstad.
De beste omschrijving is
misschien wel Parijs in het klein, want alles is prima te belopen. De
vorige paus heeft hier ook heel wat voetstappen liggen en daar word je
hier en daar aan herinnerd. Voor de avonturiers onder ons die met een
klein koffertje in de hand de binnenstad in trekken op zoek naar een
kamer, voor 60 Plz (15 Euro) vind je een kamer met jacuzzi, flatscreen;
wifi etc. en dan zijn ze ook nog blij dat ze de kamer kunnen verhuren. |
|
| Wij hadden hier eigenlijk wel langer willen blijven maar gaan nog wel eens terug met vrienden en voor zover ik het tot nu toe vergeten ben te zeggen, de mensen zijn overal enorm aardig en hulpvaardig. Kleinigheidje: ook verontreiniging met graffiti zijn we hier niet veel tegengekomen, blijkbaar heeft men nog respect voor andermans eigendom. | |
|
|
|
| Daarna volgt nog een uitgebreide rondleiding waarbij beelden uit zout, wanden uit zout, vloeren uit zout tot een enorme kerkzaal met altaar, beelden en wat niet meer en ook hier alles zout.... Echt leuk om te doen en interessant. De echte mijnwerkerslift terug naar boven is ook een attractie op zich. Het liftje (3 etages) dat gebouwd is op een stuk of 8 magere mijnwerkers wordt met 8 . | |
|
|
toeristen gevuld waarna
de deurtjes die naar binnen sluiten nog even dicht moeten. De
uitdrukking als haringen in een ton.... Na de mijn heerlijk via de heuvels en bossen richting Zakopane, het wintersportplaatsje bij uitstek in de hoge Tatra tegen de Slowaakse grens aan. Dit is echt Valkenburg ten top, leuk om even rond te lopen, wat te drinken maar voor ons geen bestemming om te blijven. Via een voor enkele auto’s bedoelde binnenweg (de normale weg bleek ineens afgesloten omdat men er aan het werk ging), richting Lapsze Nizne. Dat alles vast liep was te verwachten, bussen en vrachtwagens op een binnenweggetje van nauwelijks 2 meter breed, dat gaat mis. Keren en wegwezen, dan maar met een omweg, tijd zat en je ziet nog eens wat. De kamer die we geboekt hadden bleek achter de supermarkt en het restaurant |
| te liggen, een supermarkt met aangepaste openingstijden, open 05.30 uur (nee geen grap). Onze kamer met prachtig uitzicht op de heuvels en enkele boerderijen had een mooi balkon en wederom wifi. Goed om contact te houden met het thuisfront want daar waren ze na de televisiebeelden over het watergeweld in Zuid Polen Duitsland er niet helemaal gerust op dat alles goed | |
.roemenie.jpg)
|
ging. De plaats zelf leent zich voor aardige wandelingen de heuvels in en als je een paar kilometer verder bij het stuwmeer van Jezioro Czorsztyńskie gaat kijken zijn de mogelijkheden legio.
’s Avonds eten in het
restaurant en toen bleek dat de receptionist die perfect Engels sprak
wel de enige was en de kaart alleen in het Pools omschrijvingen bevatte
van wat er te bestellen was. Net toen we dachten :”nu gokken we maar
wat”, stond er een man op die naar ons toekwam en in het Nederlands met
een behoorlijk Amsterdams accent vroeg of hij kon helpen. Dag 6 - Woensdag 11 augustus |
|
| Van Lapsze Nizne naar Zagorz maar dan toch anders. In de morgen eerst even het meer van Jezioro Czorsztyńskie bewonderd in de ochtendnevel en dan de weg vervolgd in de richting van Bardejov in Slowakije. In deze streek kun je op veel plaatsen met houten vlotten de rivier afzakken of raften. Een heuvelachtige streek met prachtige bossen maar geen hoge of ruige bergen, erg | |
|
|
vriendelijk allemaal en
goede wegen. De eerste plaats waar een tussenstop maken is Bardejov, je parkeert je auto aan de rand van de stad net onder de stadswal en met een wandeling van enkele minuten, zit je midden in het historische hart van deze plaats met veel gebouwen die ergens rond 1650 gebouwd zijn. Erg goed onderhouden; schoon en zeer uitnodigend om ergens op een terrasje neer te ploffen en je een heerlijke Italiaanse espresso van één van de bekende merken te laten serveren en dat alles voor een habbekrats. De plaats Bardejov zelf is opgenomen op de Unesco World Heritage lijst, wat voor ons dan ook de rede was deze plaats in de route op te nemen. Midden op het centrale plein in de stad staat de St.Aegdiuskerk, een kerk voor het eerst |
| genoemd in stukken in 1247. In de loop der tijd is de kerk wel diverse keren aangepast. Rondom het plein staan diverse huizen in de Renaissance en de Gotische stijl. Het oude stadje zelf is in de 14e en 15e eeuw ommuurd om het te beschermen, het is | |
|
een van de best bewaard gebleven fortificaties in Slowakije. Als je tijd genoeg hebt (of te wel beter bent geïnformeerd dan wij) kun je de dag makkelijk relaxed afsluiten door gebruik te maken van de Spa in het 2,5 kilometer verderop gelegen Bardejovské Kúpele. Het gebouw zelf dat ook nog een museum bevat, ziet er uit als in een sprookje.
Wij zijn vanaf hier
doorgereden naar de Poolse grens waarna het de bedoeling was om ergens
in de buurt van het Jezioro Solińskiemeer vlakbij de Oekraïense grens te
overnachten. |
|
| Zemplinska Sirava meer bij Kaluža in Slowakije en daar 2 in plaats van 1 nacht te blijven. Niet handig want het was een aardig stukje om, maar rijden om het rijden zagen we beiden niet zo zitten. Thuis had ik op Google maps gezien dat er een landtong tot | |
|
|
ver in het meer reikte
en dat er precies op het einde nog een hotel lag, ondanks dat ik op
welke website dan ook, niets had kunnen vinden. Enkele uren later stonden we voor de deur en 2 minuten later hadden we zonder problemen een kamer kunnen regelen voor 2 nachten, en ook hier gewoon in het Engels en wederom free wifi. Die dag verder lekker nog wat gezwommen, geluierd in het zonnetje en een heerlijk koud pintje naar binnen geslagen. Voor een Nederlander wel even wennen: de minimummaat voor een pilsje is overal 0,5 ltr dezelfde maat die wordt aangehouden voor de frisdranken ’s Avonds nog wat rondgekuierd en lekker gegeten bij een lokaal pension; ook in Slowakije verrassen de prijzen (en handig het zijn al meteen Euro’s). |
|
Met zijn tweeën een
maaltijd met wat te drinken kan overal voor onder de 20 Euro en dan bedoel ik geen
hamburger met friet. Dag 7 - Donderdag 12 augustus |
|
|
Een
lekkere luie dag; na alweer 6 dagen veelal onderweg te zijn
geweest en veel gewandeld te hebben vandaag even lekker
onderuit. In de middag nog eens geprobeerd te waterskiën achter
een jetski, dat ging op zich prima. Maar 15 jaar en 20 kilo meer op de schaal zijn voor armen die het sjouwen verleerd waren en enkel het toetsenbord nog martelden, een zware beproeving. Na een minuut of zeven had ik het wel gehad, geen seconde rust en er alleen recht achter hangen is flauw
Er moeten wel bochten gemaakt worden.
Achteraf had ik het houtje misschien beter tussen mijn tanden
kunnen houden, dan had ik misschien weer een nek gehad. |
|
| profcircuit tenniswedstrijden te spelen. Deze week hier in Kaluza, vorige week Wenen en de week erna Enschede; zo zie je nog eens wat van de wereld. De heren waren al een maand of 3 van huis af en waren voorlopig nog niet van plan om de terugreis te gaan plannen. ’s Avonds maar weer eens terug gegaan naar dat leuke restaurantje, de Ausies zouden meegaan, maar volgens mij had de vermoeidheid toegeslagen na de zoveelste wedstrijd bij temperaturen waar ze in grote delen van Europa jaloers op zouden zijn, dik boven de dertig graden, om te luieren niet verkeerd. | |
|
|
Ron |
|
|
|
||
