Homepage

Ton en Ria door Thailand en Cambodja
Provincie Krabi
Tekst en foto's: Ton Stegers - Reistijd: januari en februari 2009

   

 

 

Aankomst in Bankok

Bangkok - Cambodja

Bangkok -Noorden

Provincie Krabi

Terug naar Bangkok


Met de Trein van Chiangmai naar Bangkok
Maandag avond om 17.55 de trein genomen naar Bangkok, de trein is goed !! 
We hebben genoeg ruimte en de slaapplaatsen die voor ons worden klaargemaakt liggen lekker en de sfeer is gezellig.. Het is een ritje van 700 km en het tempo ligt bij 45km per uur..We krijgen eten en koffie en voor de rest is alles hier te bestellen. Thaise families zitten om ons heen hun eigengemaakt eten te verorberen.

Met de Trein van  Bangkok naar HUA-HIN. 
Meteen als we in Bangkok aankomen om 7.30 gaan we  informeren en dan blijkt dat we meteen een aansluiting kunnen krijgen naar Hua Hin nog een ritje van 230km en we besluiten maar meteen de tickets te nemen en in te stappen. 2 de Class en iets minder comfortabel maar ook dit is goed te doen.
In deze rit is weer eten inbegrepen en koffie en fris. Ondanks een trip van enkele uren valt dit ook weer mee.
Tijdens de gehele rit zitten voor ons in de trein 2 Hollandse meiden waarvan de

een  de gehele reis onafgebroken heeft liggen kletsen en de ander alleen maar heeft geluisterd en af en toe Ja of Nee zei. En dan over onderwerpen waar je letterlijk de schoenen van uit vielen. In Hua Hin, aangekomen wilde Ria meteen in de Tuk Tuk of


Hua Hin

Taxi, maar Ton zei je bent een Backpacker en geen TUKTUKPACKER je gaat maar gewoon lopen. Dus daar ging Ria met haar 20 kilo op haar rug  met 33 graden. door Hua  waar het zomerverblijf van de koning is.

We willen hier maar een dag blijven want het valt ons in eerste instantie wat tegen alhoewel het aan zee ligt en er mooie pieren zijn. Dus wat doen we?
We hebben maar meteen een Ticket gekocht voor de nachtbus naar KRABI in het zuiden ter hoogte van Pukket.
 
De bus vertrekt morgenavond om17.00 uur  en we zijn er de andere dag om 6 uur morgens.
We komen nog mensen tegen die we in Chiang mai hadden ontmoet.

We hebben een Guesthouse gevonden binnen 10 minuten voor 500 bath dat we meteen genomen hadden toen we

zagen: bed, douche, airco. Het was alles behalve romantisch Maar ja je kunt niet alles hebben. We waren doodop maar zijn toch door Hua Hin gaan lopen. Het gedeelte waar de old-market ligt is bruisend en er zijn weer massa's eettentjes en kraampjes waar je alles kunt kopen. We liepen nog door een gedeelte van de markt dat overdekt is en waar men net alle kramen  aan het


Schoon toilet

schoonmaken was.
En wie stak er weer net zijn kopje boven een rooster uit? Ja hoor een leuke rat. Hij  keek rond alsof hij zeggen wilde: waar gaan we vanavond eens lekker eten. Lijkt vies maar valt wel mee.
 
Als je dan ziet dat we een openbaar toilet bezoeken dat zo superschoon is dat je er zelfs niet met je eigen schoenen in mag en er bij de ingang allerlei maten slippertjes staan om aan te trekken dan ben je een ratje zo vergeten.

Wij hebben op de hoek van het marktje (niet ver van het station) heel lekker gesmuld. Boven ons was een schouwspel van honderden spreeuwen die op de muggen afkwamen die rond de verlichtingen van de billboards zaten.
Na nog een uurtje in een internetcafé te hebben gesurft zijn we naar bed gegaan om de klok rond te slapen.

Vandaag dan maar Hua Hin verkennen en na ff de andere kant te zijn opgelopen komen we op een prachtstrand waar we gezellig een paar uur in een ligstoel gaan liggen en ons laten verwennen door 2 oude mensjes met hun strandhuisje die ons heerlijk eten en drank brengen. Lekker relaxen dus.

Je hebt er dan een hele middag gezeten en gegeten en bent op je wenken bediend en je bent er weer niet armer van geworden.
Op het strand komen telkens mooie paardjes voorbij waar je zelf een ritje mee kunt maken. Dit gedeelte was ook druk omdat er aan de achterzijde van het strand een paar dikke hotels stonden met overwegend Scandinavische toeristen.

Met de Bus van  HUA-HIN naar Krabi.
Vanavond om 8 uur in de bus gestapt en na een rit van  10 uur  om 6 uur in de


Slapende spoorweg beambte

ochtend aangekomen in Krabi .Tijdens de eerste honderd km zat er naast ons een Thaise Witte non die de hele tijd kotste ze was hartstikke misselijk. Lekker met een plastic zakje in haar hand vol inhoud bleef ze maar geluiden maken.

Zelfs Ria die toch in de zorg werkt werd er beroerd van. Tijdens de rit in de avond  werden er allerlei smerige Dracula films gedraaid waar ook wij van over onze nek gingen. En alles Keihard in het Thais.

Wij zaten op stoel 5 en 6 en hoefden dus niets te missen van de film. Wij waren de enige toeristen in de bus en er sprak niemand Engels.
Plots stond de bus stil.
Wij vroegen nog : Is this a stop? Is this a break? Pauze? Iedereen trok zijn schouders op want ze verstonden ons niet (maar wel weer die eeuwige Glimlach)  
Maar toen iedereen naar buiten ging om inkopen te doen, fruit drank etc gingen  wij ook maar ff naar buiten en rookten een sigaretje en kochten wat te knabbelen. Toen de meute weer terug naar de bus ging zijn we er maar weer achteraan gehold.

KRABI
Aangekomen in Krabi werden we op het busstation ( nadat we eerst onze rugzakken aan het zoeken waren)  ontvangen door de eerste Thai die duidelijk Engels sprak. Hij was zo slim om meteen alle rugzakken die in de bus waren opgeslagen door een
paar jongetjes naar zijn kantoortje te laten brengen en dan iedereen een kamer proberen te slijten. En het werkte perfect. Er waren meerdere kantoortjes op het plein maar bij hem zaten alle mensen en bij de rest niemand.

Lekker koffie gedronken en meteen een kamer bij R&A  geboekt voor 2 nachtjes in NOPPHARAT THARA BEACH BIJ KRABI. Ria had wel nog ff haar leesboek waar ze net nog een paar bladzijdes van moest lezen in de bus laten liggen. Geen probleem een jonge aan de bus halte reed Ton wel ff voor 100 Bath achter de bus aan om het boek op te halen. Dat is hier allemaal mogelijk.

AO-NANG
Omdat onze kamer nog niet klaar was zijn we ff naar het strand gelopen en daar was het WOWWW. Prachtig strand met heel mooie rotsformaties er in.
Ook zijn we nog even gaan kijken naar andere Guesthouses die we uit de


Busstation

Trotter kenden en die ook heel gezellig en leuk waren.( The Cashewnut en The Laughing Gecko) maar we vonden toch dat we een goede keus hadden gemaakt door voor R&A te kiezen. We hebben inmiddels ons huisje betrokken en dat is superleuk en netjes, het ligt in het bos en de aapjes zitten in de bomen voor onze deur. Aan de overkant hebben we meteen een scooter


Ons huisje in Ao Nang

gehuurd waarmee we de omgeving hebben verkend. Dit is echt een paradijs . Als je al het groen, de duizenden palmbomen en mango's ziet voel je je toch wel echt op je plekkie.

De eilanden voor de kust zijn prachtig van vorm. De stranden hagelwit , alleen is nergens een strandstoel te bekennen.  Maar daarom natuurlijk en ongerept. Wij eten steeds meer in de

 kraampjes langs de weg en het wordt steeds lekkerder en goedkoper. Vanmiddag nog ff Olifanten gevoerd langs de weg.
Het wordt steeds heter en heter soms is het niet te harden en ben je blij ff in een Aircozaakje een koffietje te pakken of zomaar de 7-Eleven winkel in te lopen om bij te komen. Maar al bij al het is en blijft Super en we genieten.
 
Morgen gaan we naar KOH PHI PHI, een van de eilanden die zwaar getroffen is door de Tsunami waar je in ieder geval elke dag aan herinnerd wordt.


Tsjunami


Aapje bij ons huis

Afgelegde afstanden tot nu toe: 

Changmai Bangkok 700 km Trein duur 15 uur

Naar Hua Hin 230 km Trein duur 4 uur

Hua-Hin naar Krabi  800 km duur 10 uur

Changmai naar gouden driehoek 600 km

Kleine tours en uitstapjes +/- 300 km

En natuurlijk  Bangkok-Cambodja vise versa.
11 februari 2009 
Eilanden om te zoenen
 
Vandaag met een snelle speedboot naar Kho  Phi Phi geweest. Je bent er dan binnen 40 minuten en met een klein bootje zou dat 2 uur bedragen. Kho Phi Phi  is zwaar getroffen door de Tsunami met een vloedgolf van meer dan 5 meter.
Het is opvallend dat de mensen er niet veel over kwijt willen en zij de draad weer hebben opgepakt. Ook vragen ons af waar al die miljoenen zijn blijven hangen die hiervoor zijn ingezameld.
Wij gaan naar 5 stranden waar prachtige Koraalrifs zijn met allerlei kleuren vissen van klein tot groot. Hele scholen zwemmen voorbij. Koraal met daarin visjes verstopt, het is een superaquarium.

Het bekendste strand is het strand waar de Film "The Beach " met Leonardo di Caprio is opgenomen. 
Verder ook nog  een eiland waar een James bond  film is opgenomen. 
Deze locaties zijn niet voor niets gekozen want ze zijn echt adembenemend.
Het was prachtig en vooral Ria krijgt het snorkelen goed onder de knie en heeft inmiddels haar eigen uitrusting aangeschaft en is niet meer bij het water weg te slaan.

We zijn  om 8 uur op onze scooter gestapt om een ritje door Krabi en omgeving te gaan maken. Het is een en al groen, werkelijk duizenden palmbomen rubberplantages en daar tussen in riviertjes en watertjes. Heel kleine dorpjes met paalwoningen waar

een heel relaxte sfeer  hangt. En onderweg is iedereen steeds maar vriendelijk. Ze noemen het "Het land van de glimlach"  en dat is ook zo. We hebben zeggen en schrijven 2 meiden op een terrasje meegemaakt die niet lachten.

Rijdend met een kaart bij de hand wordt het dan toch ineens een wirwar van wegen en voor je het weet,  weet je niet meer waar je je bevind.

Dus dan maar op je gevoel en dat laat je dan ook weer in de steek zodat je soms wel 2 of 3 keer hetzelfde huisje tegenkomt maar dan vanuit een andere hoek. Plotseling beginnen we te slingeren en we hebben een lekke band.
En nu? Dan volgt komt het Thaise rampenplan in werking:

We staan met een lekke band stil voor de enigste 2 huisjes in de omgeving. Een vrouwtje ziet ons en roept  tegen haar buurman die in de tuin met een

tuinslang zich staat te douchen dat we pech hebben. De buurman komt naar ons toe, bekijkt het problemen schreeuwt naar een voorbijkomende bestuurder van een pick-up dat we geholpen moeten worden. FF overleggen en dan wordt onze scooter door
een jongen naar het dichts bijgelegen dorpje gereden en wij stappen in de pick-up. De pick-up is zo oud dat de eigenaar onze deur van de buitenkant moet dichtgooien met de opmerking: Special Car.
Als we gaan zitten zakken we compleet weg in de voorbank die alleen nog uit stukken schuimrubber bestaat.
En hij maar lachen want hij vond het hartstikke leuk.

Na een paar kilometer komen we aan bij een brommer werkplaatsje waar onze achterband er al vanaf is gehaald en de  jongen in de enorme hitte stevig aan het sleutelen is. Pure armoede hier en er speelt een kindje tussen allerlei bromfietsonderdelen en Oma houdt haar in de gaten.1

5 minuten later ligt er een gloednieuwe binnenband op en moeten we inclusief  maakloon 100 Bath betalen  ( 2.20 euro). Niemand  van de genen die ons


Scooterpech

geholpen hadden wilde ook maar  een fooitje. Dus na duizendmaal dank hebben we ons tripje voortgezet en zijn we naar een National park geweest waar pracht watervallen waren en veel groen met enorme bomen. "Reuze bomen".

Op de terug weg was het weer moeilijk om direct de juiste weg te vinden en de hitte werd eigenlijk ondraaglijk. Normaal heb je nog wat wind maar nu alleen maar een hete föhn in je gezicht. Hebben nog een stop gemaakt om wat te drinken bij een Olifanten camp en daar wist men ons te vertellen dat het inmiddels 38 graden was.

Hierna zijn we maar snel water gaan opzoeken bij Klong Muang Beach  op een plekje waar allemaal Thaise families zaten te picknicken, heerlijk in zee lekker dobberen in het water, we moesten wel 10 minuten lopen omdat het eb was.  

Het strand ligt bezaaid met koraal in de mooiste vormen. Thuis in ons huisje waren we een beetje uitgeteld maar na een heerlijke douche reden we naar Ao Nang  omdat we niet in toeristische restaurantjes willen eten rijden we steeds naar  achterafstraatjes.Waar de Locals eten.

(Volgens ons eten de Thai alleen maar buiten de deur) Daar aangekomen bij  het inparkeren van de scooter blokkeerde de  voorrem en gingen wij onderuit als gevolg dat we beiden schaafwonden hadden opgelopen, maar  voor de rest met de schrik vrij kwamen. We reden gelukkig niet hard. Meteen weer een hoop mensen om je heen  die je willen helpen.
Dagen later kwamen we nog mensen tegen die ons vroegen of alles oké was. Voorlopig even de scooter aan de kant laten staan.
Dan toch maar gaan eten waar nog een tropisch buitje van 10 minuten over kwam waaien en toen was het weer kurkdroog en bloedheet..  

Verder zijn we ook nog gaan snorkelen op PODAA island ( ook een koraal rif waar je U tegen zegt ) en ook bootjes genomen naar prachtbaaien aan het land.

Het eten blijft super ( gisteravond WEER GEGETEN VOOR 120 BATH) heerlijk Path Thai..... met als nagerecht heerlijke gebakken bananen. (die worden filterdun gesneden en door een papje gehaald en dan gefrituurd) . Zalig..
(Het mooie aan het eten langs de weg is dat je alle voorbereidingen van je maaltijd LIFE meemaakt en je ziet wat voor lekkere verse dingen er in verwerkt worden. Elke maaltijd word apart voor je klaar gemaakt en niet zo als bij ons dat

alles in een keuken uit een grote pan wordt geschept en opgediend wordt) Lekker eten, het mooie aan Thailand is dat er niemand honger heeft en wij dus ook niet. Gelukkig wordt van tevoren wel ff gevraagd of het SPICY moet zijn of niet. We hebben dan ook de nodige tips gezien die onze eigen kookkunsten alleen maar kunnen verbeteren.
Ondanks ons scooterschuivertje toch weer er opgestapt al was het maar om ff uit te waaien in de hitte.

14 February 2009  
Fun, food and Sun
Afgelopen dagen hebben we afwisselend doorgebracht. We hebben voor zover de hitte het toe liet met de scooter nog gedeelten van het binnenland verkend, maar dat kan alleen in de ochtend of avond. We hebben echter voor het grootste

gedeelte van de Prachtige eilanden en superstranden genoten. Nog nooit hebben we zo'n mooie witte stranden gezien en zo'n helderblauw water. Het zand lijkt wel poeder. En de temperatuur van het water is heerlijk.

Ria zie ik meestal alleen maar snorkelen. Mooi gezicht als ze in het water staat omringd door honderden gele vissen met strepen aan weerszijden.

Wij hebben eerst de zuidelijk gelegen eilanden gedaan ( Phil Don Island, Monkey Bay, Maya Bay, Pileh Bay en Bamboo Island.
Van de noordelijke eilanden hebben we genoten van Rai Island, Hong Island en Hong Lagoon. Een van onze favorieten was Poda Island en Phi Phi Island. 
Heerlijk varen met een Longtail-boot.  

Vandaag op Valentijnsdag zijn we naar WAT THAM SUA geweest waar een
 schitterende Tempel ligt in een heel mooie omgeving met een enorm groot natuurgebied met prehistorische bomen en planten en daar tussen in wonen allemaal monniken en nonnen. De monniken in Oranje en de Nonnen in het wit. Verder heel veel apen
die soms agressief over kwamen en Ria was een beetje bang en durfde soms de trappen niet op of af. Ze stelen alles wat los en vast zit. Een jongetje dat niet snel genoeg een banaan af gaf werd zelfs gebeten.

In de grotten van de Tijgers waar we ff zaten werd ons fruit aangeboden door de nonnen. Fruit dat we nog nooit gezien hadden maar superlekker was. Na langs de weg onze favoriete PAD TAI gegeten te hebben zijn we huiswaarts gereden door de brandende zon. Bijna werden we gecremeerd toen we bij een stoplicht moesten wachten maar het is toch goed afgelopen.

Thuis onder de douche, relax in onze tuin en aapjes kijken, koffie en niks doen. En niet te vergeten water water en nog eens water drinken.
De aapjes zijn trouwens erg vervelend geweest want ze hebben tot 2 x toe mijn pakje tabak van ons terrasje gestolen. De 2de keer zag ik een aap weg rennen


Monniken in het bos

met het pakje tabak in zijn mond en hij ging demonstratief in een boom zitten en gooide telkens plukken tabak naar beneden. En omdat het Valentine is laten we ons vanavond weer eens lekker masseren in Ao Nang.   


Terug naar Bangkok


Ton en Ria

printversie

446.