Onze derde en laatste week in Vietnam begint en normaal moeten de volgende twee dagen hoogtepunten worden in onze vakantie. Samen met de bergen in het noorden en Sapa, wat we dus door de overstroming gemist hebben, is de Mekong-delta

We vertrekken met een bus richting Mekong gebied. De bus zit vol toeristen die allemaal een andere dagplanning blijken te hebben dus hoe en waar we terecht gaan komen weet ik niet.
Na een rit van ongeveer 4u stopt de bus en worden we naar het water gebracht.

Een kleine boot ligt op ons te wachten en mijn opluchting is groot wanneer blijkt dat onze groep maar uit 8 mensen +gids blijkt te bestaan.

De mensen zitten vlakbij het water en doen hun dagdagelijkse dingen zoals groenten wassen, de vaat en hun kledij wassen. Allemaal in het water van de Mekong uiteraard!

We varen een breed stuk water over en komen in een smalle vaargeul die uitkomt op wat een stuk eiland in de Mekong blijkt te zijn.
We stoppen en gaan aan wal om te eten. In een plaatselijk

Kinderen (ook volwassenen) wassen zich in de rivier. 

vrouwen wachten in hun bootjes

Mijn kleine vietnamees in de hangmat

Elefant ear vis leeft in de Mekong

Fietsen op een eiland in de Mekongdelta

Wanneer we terug rijden stoppen we even op een brugje om een foto te nemen van ons drietjes. We vertrekken weer, ik met Largo op kop, en ineens horen we een gerammel achter ons! Blijkt dat Anouck ondertussen ZO verliefd op Vietnam is geworden dat ze beslist heeft om de Vietnamese bodem eens innig te omhelzen.
Blijkbaar was de liefde niet echt wederzijds want ze houd er een geschaafde knie en elleboog aan over.(+ een reputatie bij de Vietnamezen).

We zetten de fietsen terug op stal, wat veel veiliger is, en ondertussen is de lucht niet meer donker maar pikzwart. Wanneer we aan de boot komen zit de schipper dan ook met een verdacht glimlachje ons op te wachten. Ook het felroze regenjasje dat hij ondertussen heeft aangetrokken geeft ons weinig moed. We vertrekken en de hemelsluizen gaan open.
Vietnam is een mooi land maar wanneer het er regent…..regent het meestal

Het meest tot de verbeelding sprekende was echter de man die vanuit zijn
“huis” rechtstreeks in de Mekong aan het pissen was terwijl zijn buurman naast hem……….. zijn tanden aan het poetsen was. (Echt waar).

Onderweg stoppen we nog even bij een huisje waar ze rijstpapier en poprijst maken (een soort popcorn maar dan van rijst). Na uren in de regen, ik heb het ondertussen echt koud gekregen, komen we aan in Can Tho.
Can Tho is de hoofdstad van de gelijknamige regio en de grootste stad in de Mekong delta. We slapen deze nacht in het Ninh Kieu hotel, een ongezellige

Wassen in de rivier

Vrouwen tijdens het maken van rijstpapier

Ook enkele specialiteiten staan op het menu waaronder slang. Er is een volledig slangenmenu te verkrijgen, voorgerecht en hoofdschotel met slang, maar we beslissen om alleen het slangenvoorgerecht te  proberen. Slang is niet slecht

Bokaal slangen voor de slangenwijn

Dinsdag 19/08/2008   Mekong delta
Tweede dag op de Mekong en ongelooflijk: de zon schijnt als nooit tevoren en het leven lacht ons toe. Vanmorgen vroeg opgestaan en een typisch Vietnamees ontbijt genomen met noedels enz….dus ik kan ertegen! Onder een stralend zonnetje

Enorme drukte op de drijvende markt

Dit is dus één van de meest levende en bevaren rivieren ter wereld. De Mekong is druk bevolkt met schippers, vissers, groente- en fruitverkopers, en daartussen de ontelbare kleine roeibootjes van de vrouwen die naar de grote boten varen om hun inkopen te doen.

De grote boten komen van overal en de schippers weten niet hoelang ze hier gaan blijven. Zolang ze goederen in het ruim hebben liggen leven soms ganse families op de boot. Pas wanneer alles verkocht is keren ze terug naar huis. Welke goederen er aan boord zijn kan je zien aan de grote stok die op de voorplecht hoog in de lucht steekt. Wat daarop gespiest is wordt er verkocht.

We stappen over en varen tussen de plaatselijke bevolking die naar de markt komt per boot. Vrouwen klimmen schijnbaar moeiteloos uit hun roeibootje om daarna de goederen te gaan keuren en op het dak van de boot wordt over de prijs onderhandeld. Bij akkoord worden de goederen van op de grote boten in de kleine gegooid wat een raar schouwspel geeft.

Een oude vrouw zit boven op het dak van een boot lekkere verse ananas te schillen en voor de democratische prijs van

De lange stok geeft aan welke waren er verkocht worden

levende padden en slangen om op te eten.

Verderop hebben we de visverkopers. Een vrouw opent voor Largo een enorme ketel waarin honderden levende palingen zitten. Een vrouw komt net paling kopen en we zien het dier onzacht dood geklopt worden. Met een houten stok wordt, een keer of tien, op de kop van de paling geklopt tot het dier uiteindelijk niet meer durft te bewegen.

Gaia zou hier weer werk hebben. Het rare is dat tussen de viskramen één kraam staat met….beha’s!
De logica ontsnapt ons.

We vertrekken na iets gedronken te hebben en stoppen bij een rijstfabriek. Ik blijf echter buiten staan en sta versteld te kijken naar twee mannen die een boot met rijst aan het laden zijn. De boot is al bijna vol en de mannen moeten elke keer met twee grote zware manden op de rijst naar boven klimmen om de volgende mand uit te kappen.

Tussen de wal en de boot ligt één enkel smal plankje waar ik zelfs zonder mand

Met zware manden over een smalle loopplank

Vissers halen hun netten op.

Ze waren trouwens niet de enige die hard aan het werk waren. In het water passeren twee mannen met een meterslang visnet achter hun. Dit zal ook wel een deftig gewicht hebben. Iets verder trekken ze dan met enkele personen het loodzware visnet boven waarna de vis in de boot wordt uitgekieperd.

De Mekong delta is Vietnam op zijn best en alleen al voor deze twee dagen is het de moeite waard!
Eindelijk eens echt tussen de mensen en het alledaagse leven.

Ik vraag me af waarom de vrouwen zelfs hier op deze trein hun mondmaskers ophouden? Zouden ze hier bruinen door de lampen in de trein of is de lucht hier ook niet goed genoeg?

We vertrekken aan een slakkengangetje en alle 5min stopt de trein. Blijkt dat op sommige plaatsen er maar één spoorlijn ligt en blijkbaar hebben de treinen die uit de andere  richting komen altijd voorrang. Wanneer die trein gepasseerd is vertrekken wij terug. Dat gaat hier een tijdje duren.

Zwembad van het beach resort in Phan Thiet

Na de middag zwemmen en luieren en ’s avonds even wandelen. We krijgen meteen te zien waarom ze dit een kuststad noemen. Aan de rechterkant van de straat heb je hotels en aan de linkerkant restaurants. Spannend!

Haha weer uitstekend weer dus we kunnen weer genieten van zon, zee en strand. We zwemmen dat het geen naam heeft, amuseren ons, gaan in de sauna en er vlug weer uit (das toch warm zo een sauna!) en tegen de middag………zijn we het beu!

Zon, zee en strand: het is niets voor ons.

We vertrekken dan maar en huren twee brommertjes om het eiland te verkennen. We rijden richting Mui Né “stad” en toeteren naar goede Vietnamese gewoonte naar alles wat nog maar in onze buurt komt.

Het dorp Phan Thiet ligt aan de Chinese zee.

Vis ligt op straat te drogen. Pittige geur!!

Mijn brommer heeft benzine nodig en na enige navraag komen we bij een man die twee flesjes benzine heeft staan. Wanneer hij de flessen in mijn tank gooit beginnen de mannen aan de overkant van de straat te lachen en te roepen en ik begrijp dat ze willen zeggen dat hij het 4dubbele moet vragen van de normale prijs. Ik lach en doe teken dat ik hen begrepen heb, mij gaan ze niet liggen hebben, en betaal uiteindelijk gewoon………..het dubbele.

We rijden verder en trekken de duinen in. Mui Né heeft grote rode zandduinen. Je verwacht dit niet in Vietnam maar wanneer je er tussen rijd doet de omgeving

Eiland zien op gehuurd brommertje

Largo klaar om te surfen

Jongetje verkoopt schelpen op strand

Vrijdag 22/08/2008   terug naar Saigon
De reis zit er nu zo goed als op, vandaag alweer terug naar Saigon. In de ochtend zwemmen we nog (een mens sport wat af op reis) en daarna terug op de trein. Alweer 5u rijden want nu hebben de treinen die uit Saigon komen voorrang!

De omgeving en het uitzicht zijn wel totaal anders want dit keer geen Vietnamese voeten naast mijn hoofd. Wanneer we in Saigon komen regent het maar dat had u al begrepen.

We eten weer in het Sasa café waar ik ondertussen de Nasi-Goreng en de vis in mosterdsaus kan aanbevelen.

Zaterdag 23/08/2008  
vertrek naar Amsterdam met stop in Hong Kong
Het zit er alweer op en we vertrekken naar huis. Nu ja naar huis: eerst naar Hong Kong en daar moeten we 8u wachten op de volgende vlucht. Dit is datgene waar ik het meest tegenop zag, 8u wachten op een luchthaven.

Uitzicht vanuit ons hotel in Saigon

Chinese buitenwijk van Hong Kong

We gaan naar Kowloon of toch ergens daar in de buurt. We hebbe geen flauw benul wat Kowloon is en eigenlijk hebben we ook geen flauw benul waar we heen gaan.

We stappen in en de taxi vertrekt over mooie ruime en goede wegen. De omgeving is eerst mooi en algauw doemen de eerste mega-flats op.

De winkelstraten zijn hier enorm groot en breed, overal zie je grote reclameborden en schreeuwen de neonlichten je toe. En mensen! Duizenden mensen lopen hier naast (en ik denk soms over) elkaar. Shoppen kan je dit niet noemen want je ziet geen enkele etalage.

Wel valt me op hoe tuttig de Chinese meisjes en vrouwen hier zijn. Ze zien er allemaal heel jong en zelfs kinderachtig uit en, voor de dame’s die dit lezen, de nieuwste mode in China op schoenengebied zijn……rubberen laarzen.
De caoutchou botten zoals wij hier zeggen. Overal zie je deze laarzen, in alle kleuren en meestal met bloemetjes op.  Mijn grootmoeder moest het nog

Nooit geziene drukte in Hong Kong

Neon en mensen; het leven in Hong Kong

We drinken een koffie in een Starbuck’s en spreken het meisje van de bediening aan. Anders dan in Vietnam spreekt hier iedereen Engels en zij vertelt ons dat er goedkopere manieren zijn om terug naar de luchthaven te gaan als per taxi. Dus nemen we het openbaar vervoer, hebben we dat ook eens gedaan.

 Het moet gezegd: het is hier een wereldstad maar de mensen zijn hier ongelooflijk beleefd en vriendelijk en behulpzaam. De Chinese politie helpt ons nog een handje om de juiste bus te vinden en we bereiken zonder problemen

Naar de Weblog van Sammy