Homepage

Johannesburg - Soweto - Pretoria
Tekst en foto's: Dirk Dewulf
Reistijd: 2005

      

     

Johannesburg - Soweto - Pretoria

Swaziland - Dumazulu - Hluhluwepark

Port Elisabeth - Kaapstad

     

Start Zuid Afrika

 

Het begon sterk.
Vlucht afgelast door een, zogezegd, technisch probleem bij Swiss . Daar sta je dan in de " Midi " op de Thalys voor Roissy Charles de Gaulle te wachten om met Air France naar Johannesburg te vliegen.

Eind goed, al goed. Zo'n vijftien uur later landen we, quasi op het voorziene uur, in Johannesburg.

Het invullen van een droom kan beginnen.
Starten doen we in Soweto, de zwarte township ten zuiden van Jo'Burg. Hier groeide het verzet tegen de Apartheid.
Hier woonden Nelson Mandela en Desmond Tutu in één en dezelfde straat , nu de straat van de twee Nobelprijzen voor de Vrede genaamd.

Soweto toont iets, maar verbergt veel . Dat is ten minste de indruk die wij kregen toen er nauwelijks een halte gemaakt werd . Misschien heeft men daar liever geen pottenkijkers.

Misschien is de Apartheid toch nog niet helemaal verdwenen.
Het Hector Pieterson monument mag dan wel best interessant zijn toch hadden we liever een kijkje genomen in de buurt. Opvallend is wel het contrast.
In Soweto staan zowel armtierige golfplatenhuisjes als villa's.

Soweto - Carwash

Eigenlijk is Soweto, met zijn vermoedelijk 3 miljoen inwoners, nauwelijks te vatten. Van Johannesburg, de industriele hoofdstad, krijgen we niet zoveel te zien. Van ons hotel gelegen in Rosebank in de betere residentiele wijken, gaat het richting Pretoria.



 

Onderweg merken we de hypermoderne industriezones waar nagenoeg alle grote wereldmerken hun stek hebben. Geen wildbouw maar alles degelijk geordend met smaak voor urbanisatie en creativiteit.
Het wegennet is uitstekend en alles oogt mooi.
Het staat nu al vast : Zuid Afrika is een uitermate proper land.
 
Het voortrekkersmonument nabij Pretoria leert ons over de GroteTrek van de boeren naar het Noorden en over de oorlogen met de Zulu's en de slachtpartij bij Bloedrivier , waarbij meer dan 3000 Zulu's sneuvelden.

Het is tevens een eerbetoon aan de vrouwen, die in deze geschiedenis een uiterst belangrijke en moedige rol hebben gespeeld.
Van bovenop het monument zie je de skyline van de administratieve hoofdstad Pretoria. 

Voortrekkers monument

 
Ze wordt ook wel eens de Jacaranda-city of bloemenstad genoemd omwille van de vele ingevoerde Braziliaanse Jacarandabomen met blauwe bloemen die je hier aantreft (70.000).

De hoofdstraat is de 11 km lange Churchstreet waar het huis staat van de eerste president van de Republiek Transvaal: Paul Kruger (1825-1904), ook wel eens " oom Paul " genaamd.
Deze stichter van Zuid Afrika heeft uiteraard ook zijn monument op Churchsquare, de verzamelplaats bij uitstek in Pretoria.
Hier staat de oude Raadszaal van de Boerenrepubliek, het Paleis van Justitie, de Oude Nederlandse Bankbuilding en, niet te geloven, een Stella-cafe op de hoek.

 Bij het verlaten van de stad treffen we nog  de Union Buildings, symbool en testament van, zowel de koloniale macht, de Apartheidsjaren en de vrijheidsstrijd.

Ze zijn de belangrijkste overheidsgebouwen van het land.

Pretoria  Church Square : Paul Kruger

Na ons bezoek wacht nog een lange busreis naar het Zuid-oosten ( 400 km), waar we in de late namiddag Witrivier bereiken en dan via Hazyview naar The Winkler Hotel, onze uitvalsbasis voor de eerstvolgende dagen. 

Blyde River National Park en Krugerpark.

We bevinden ons nu in de Mpumalanga provincie.
Dit gebied vormt de grens tussen het hoogveld en het laagveld zoals de Afrikaners dat noemen.

   
Vanaf het stadje Graskop begint dan de befaamde panoramaroute.
De overgang van het hoogplateau naar de zo'n 800 m lager gelegen vlakte is bijzonder spektaculair en heeft vele mooie uitkijkpunten, als het weer het toelaat. We hebben geluk.

Sedert zes uur deze morgen staat een stralende zon. Ja, het is vroeg opstaan maar we waren verwittigd dat dit geen relax- maar een werkvakantie zou worden. Nu, het loont .

De eerste stopplaats heet " God's Window" en is een open raam op het Noordelijke Zuid Afrika en op Zimbabwe, honderden kilometer verderop. Gewoon adembenemende uitzichten.

God's Window

    

 


 


 

 

 

 

 

 

     Bourke's luck Potholes

De route gaat verder in stijgende lijn tot aan de Drie Rondavels.
Dit zijn drie rotsformaties in de Blyde River Canyon die de vorm hebben van de hutten van de oorspronkelijke bewoners van dit gebied.

Verderop komen we bij Bourke's Luck Potholes.
We worden er opgewacht door een troep luidzingende dames.

Dit is de plek waar twee rivieren de Blyde- en de Treurrivier samenvloeien.

Hierdoor zijn grote erosiegaten ontstaan waar de goudzoekers enorme hoeveelheden goud hebben bovengehaald. Vandaar de naam.                            
 

Detail van de  Potholes

Enkele kilometer verder bereiken we het hoogste uitkijkpunt van waaruit we een mooi beeld krijgen over een van de meanders van deze Blyde rivier.

Rondavels

Blyde rivier

Meanders van de Blyderivier

De Canyon zelf is 26 km lang en is, na de Grand Canyon en de Zimbabwe, de derde grootste ter wereld. Over de rotsen aan de overkant heen zie je de vruchtbare laagvelden van het Noorden.
De panoramaroute is werkelijk een der toeristische hoogtepunten van Zuid Afrika.
Terug in Graskop is het tijd voor de lunch en eten we pannenkoeken. Niet als bij ons maar, naar believen gevuld met runds- of varkensvlees, wild of kip en groenten..

Na de lunch moet ik op zoek naar een trui want de mijne is in Johannesburg achtergebleven en naar men zegt kan het verschrikkelijk koud worden in het Krugerpark 's morgens. Net de tijd dus voor wat shopping en dan weer de bus op voor een spectaculaire bergrit over steile cols naar Pelgrim's Rest.

Oorspronkelijk een mijnstadje maar nu vooral een toeristische stopplaats en levend museum . Het is er aangenaam verpozen en genieten van de rust van dit dorpje dat netjes verscholen ligt in een groen dal.
Via Graskop keren we terug naar Hazyview en het hotel .

   Pelgrim's Rest

 
Om 4 uur worden we gewekt. Vakantie heten ze dat dan.
Iedereen zijn lunchpakket afhalen en dan is het een half uur rijden tot Numbi Gate, de voor ons dichtstbijzijnde ingang van het Krugerpark.

Om halfzes zitten we op het terrein in de open 4 X 4 en het is er inderdaad verschrikkelijk koud .
De extrakledij wordt bovengehaald en daarbovenop liefst nog een windjak , want die snijdt door merg en been op dit vroege uur. De safari is in niets vergelijkbaar met deze welke we eerder in Kenia al mochten beleven. Hier geen open velden, geen enorme kuddes.

Krugerpark is dicht begroeid en een open plek is er eerder zeldzaam. Van the Big Five ( leeuw, buffel , luipaard, olifant en neushoorn) missen we enkel het luipaard. We zien verder impala's, gnoes, giraffen, nijlpaarden, waterbokken, apen enz.

 

 Krugerpark : erg koud

Rond 9u 30 wordt halt gehouden om de lunchpaketten aan te spreken.

 Op deze plek verzamelen honderden toeristen en merk je pas welke trekpleister het Krugerpark eigenlijk is. Onderweg zou je nochtans de indruk krijgen alleen op pad te zijn deze morgen.
Het is een konstant aan- en afrijden van allerlei terreinwagens, volgestouwd met bezoekers van overal ter wereld.

Als je bedenkt dat voor dergelijke rondrit al gauw 70 tot 100€ dient neergeteld te worden , dan begrijp je meteen hoe belangrijk het Krugerpark wel is voor het toerisme hier.

Na het ontbijt maken we nog en game-drive . De temperatuur is inmiddels al flink opgelopen en dat maakt het allemaal wat aangenamer. Weer is het zoeken en speuren. Uiteindelijk krijgen we ook enkele leeuwen te zien, zij het van op grote afstand.

Auteur in het Krugerpark. (red.)

 
Het meest spectaculaire is dat je hier wel de neushoorns vrij dicht kan benaderen. Imposante dieren toch !
Het was ons op voorhand gezegd dat Krugerpark niet te vergelijken was met Keniaanse safaris en dat is ook zo.
De drivers mogen hier niet de verharde wegen verlaten. Zo wordt het een stuk moeilijker om bij sommige diersoorten te komen.
Maar goed, dat moet je er dan maar bij nemen.

Tegen één uur wordt er nogmaals gestopt voor een korte lunch . Aan de oever van en rivier is het, terwijl de laatste broodjes aangesproken worden, genieten van de zang van de kleinglansspreeuwen: mooie blauwe vogels met oranje ogen.
En vooral uitkijken dat de bavianen niet met je lekkers gaan lopen. Ze zijn verdomd razendsnel en leep.
Na de lunch is de tijd aangebroken om de terugweg aan te vatten naar Numbi Gate waar de bus ons rond 15 u staat op te wachten.

 's Avonds staat er " braai " (barbecue) op het menu. Natuurlijk wordt er stevig nagepraat over de opgedane ervaringen en de belevenissen van de dag. Toch hadden wij de indruk dat de meesten iets meer verwacht hadden van hun  safari. Zij ,die zoals wij Kenia al een paar keer gedaan hadden, niet het minst.
En dan gauw onder de lakens want morgen wacht een ritje van zo maar 723 km. " Asseblief " !

 

Winkler Hotel

 


Verder naar Swaziland - Dumazulu - Hluhluwepark


Dirk

printversie

263.25.08.07