Homepage |
Swaziland
- Dumazulu - Hluhluwe park |
|
|
||
|
Wekker om zes uur voor de langste rit van deze rondreis. Dwars door Swaziland tot aan de Bushlands aan de Indische Oceaan. Bizar, er zitten vele kleine oogjes op de bus vandaag |
|
We zijn al aan onze zesde dag toe ! Tot 9 u is het bijzonder stil. Nagenoeg iedereen is weer ingeslapen als we de grenspost van Jeppes Reef bereiken. Paspoortformaliteiten dwingen ons te voet het Koninkrijk binnen te stappen. |
|
Het kleine koningrijk waar de Swasi bevolking zich in de 18e
eeuw kwam vestigen werd onafhankelijk in 1881. Vier jaar later probeerden de Britten het terug in te palmen. Na de Boerenoorlogen werd het een Brits Protectoraat en pas sedert 1968 echt onafhankelijk . De
huidige koning Mswati III is een absoluut monarch die regeert zonder
grondwet. |
Jeppe's Reef |
![]() |
Nabij
Pigg's Peak houden we een fotostop en rijden daarna verder tot net
voorbij de hoofdstad Mbabane. Het landschap is ook hier indrukwekkend .
De bevolking vriendelijk, maar arm. De schamele hutjes getuigen daarvan. In Mbabane bezoeken we een lokaal marktje waar allerhande souvenirs en houtsnijwerkjes te koop aangeboden worden. Mensen moeten hun inkomsten halen van de voorbijkomende toeristencars terwijl enkele meters |
|
Hutje in Pigg's Peak |
Lokaal marktje |
verderop de
rijken van dit landje lustig staan golf te spelen. Van een contrast gesproken . 's Middags eten we in de " Calabash ", het beste restaurant van Swaziland, zegt men. |
|
Nu niet direct een etablissement dat je in zo'n arm land zou verwachten,
ware het niet dat ook dit middenin een luxueus golfterrein ligt. Die toeristen toch ook, hé ! |
contrast; een golfterrein in zo'n arm land |
Na de lunch, en om de plaatselijke bevolking te sussen zeker , wordt er nog een bezoek gebracht aan een kaarsenfabriekje van niemendal met bijhorend verkooppunt. Een beetje wrang gevoel houden we er aan over. Nu ja, wij hebben die stopplaatsen niet |
zelf uitgekozen. Het worden vele lange kilometers tot aan de volgende
grenspost, waar we nog maar eens gescreend worden alvorens we weer Zuid Afrika
in kunnen. We rijden een tijdlang nabij de grens met Mozambique.
Uiteindelijk valt het goed mee. |
|
Damazulu. Rondavel |
Als het onweer wat bedaard is gaan we
het restaurant opzoeken. Daarvoor moet je enkele honderden meters over een houten
loopbrug door de bush lopen. Het maakt indruk. | Naast het restaurant is nog een gezellige bar waar de drank koel staat. Hangt daar toch wel een foto van Helmut Lotti zeker in diezelfde hut. One for the road en daarna het bed in, want morgen is het weer safari. En dat wil zeggen... juist, weeral vroeg weg. |
|
Gelukkig
ligt het Hluhluwe - Umfolozi Park niet zover af. Het werd in 1895 door
de Zulukoningen opgericht ter bescherming van de zwarte en vooral de met
uitsterving bedreigde, witte neushoorns . Het ligt in het hart van Zululand in het Noord-oosten van de provincie Kwazulu Natal op zo'n 280 km ten Noorden van Durban. Het is een heuvelachtig gebied met een weelderige begroeiing, waar het echt aangenaam rondrijden is. Bovendien was het eerste wildpark in Zuid Afrika dat safaris aanbood. Weinig parken kunnen immers zeggen de Big Six te herbergen ( zowel de zwarte als de witte neushoorns). Het is dan ook een safari die bij iedereen in de smaak viel. Geen gebrek aan dieren. |
onderweg naar Hluhluwe |
![]() |
|
|
|
|
Prachtige uitzichten en een prima game- drive gevolgd door een lunch op
het terrein . Meer moet dat niet zijn om de goede sfeer er in te brengen. Rond 14 uur is de pret afgelopen en krijgen we nog een drankje aangeboden in de thuisbasis van Insinkwe - Safaris. In tegenstelling tot Krugerpark is alleman het er roerend over eens dat dit " echt de moeite was" |
Terug in
Damazulu worden we om 15u30 verwacht voor een rondleiding door het
Zulu-dorp met uitleg over de levensgewoonten van deze stam. Na de
rondleiding worden we vergast op Zuludansen waarbij de bush pas echt tot
leven komt onder het geroffel van de drums.
s' Avonds
na het diner komen de Zulu's ons nog verrassen met een a
capella-uitvoering van het volkslied. Echt een kippevel-moment. Sfeer
dus in de bar en daarbuiten waar het kampvuur werd aangestoken. We
drinken er eentje meer op de geslaagde dag want morgen moeten we pas om
6 uur opstaan om tegen 7u15 te vertrekken. |
|
Zulu volksdansen. Kippenvel moment |
Drakensbergen Slechts 463 km vandaag, wat een luxe . Een overgangsrit door Kwazulu Natal , ook wel de Battlefieldsroute genaamd. Gelukkig schuift het steeds wisselende landschap voorbij. |
|
In de glooiende graslanden en beboste heuvels van noord-westelijk KwaZulu Natal herinnert weinig nog aan de vele bloedige
veldslagen die hier geleverd werden. In de 80 jaar die volgden op de veldtocht van Zulukoning Shaka om de verdeelde stammen te verenigen, werd er heel vaak oorlog gevoerd. Hier ligt dan ook de grootste concentratie slagvelden van heel Zuid Afrika. Zulus tegen Nwandwe, Afrikaners tegen de Zulu en Britten tegen Zulu en Afrikaners. Veel is er overigens niet te beleven onderweg. Geen wonder dat het al snel weer heel stil wordt in de autocar. De batterijen moeten wel even bijgeladen worden. Tegen de middag bereiken we Dundee en het Talana Battlefield museum , waar we de lunch gebruiken. Daarna kan men , op eigen houtje , het museum dat de tweede oorlog tussen de Engelsen en de Boeren doet herleven gaan verkennen. Eerlijk gezegd is daar, buiten een vrij mooie collectie glazen en een treinstel uit |
Battlefields route : Talana Museum |
die periode, vrijwel niks te zien. De meesten houden het dan ook vlug voor bekeken en trekken terug naar het restaurant voor een extra drankje. Want heet is het hier anders wel. |
Tegen 17 u bereiken we Bergville aan de voet van de Drakensbergen en ons hotel
aldaar: Sanford Park Lodge. Het is een Lodge in oud Engelse stijl , waar toch een zekere charme van uitgaat. Wij zijn in elk geval blij dat we eens een paar uren vrij hebben. Het terras van de lodge zit dan ook rap vol.
Na het diner vergasten de leden
van het hotelpersoneel ons op een geimproviseerd concert. |
|
Sanford Park Lodge |
Geloof het of niet, maar tegen zes uur in de morgen loopt bijna iedereen al rond in de tuinen van de lodge. Toch vertrekken we pas om half acht. De zon straalt nu al boven de Drakensbergen. |
|
Het belooft weer een mooie dag te worden. Na het ontbijt rijden we weg van Bergville en na een klein uurtje bereiken we het Royal Natal Park. Daar wacht een wandeling in de natuur tegen de wondermooie flanken van de Drakensbergen. Deze vormt de natuurlijke grens tussen Zuid Afrika en het mysterieuze thuisland Lesotho. De geschiedenis van Drakensbergen loopt zo wat parallel met die van Loch Ness. Ook hier zou men op verschillende tijdstippen in de oudheid draken of monsters hebben waargenomen in het hooggebergte. Vandaar de naam. Een feit is zeker; Dit park is van een buitengewone schoonheid waar je nooit op uitgekeken geraakt. Een muur van graniet van meer dan 3.400 meter . Hier voel je je als mens heel kleintjes |
Drakensbergen |
Na de ochtendwandeling rijden we via een panoramische route weg via
Sterkfontein , waar we nog een laatste fotostop houden vooraleer door te
reizen naar Johannesburg. In de late namiddag moeten we immers het
vliegtuig halen dat ons, in anderhalf uur aan de Zuidkust moet brengen
in Port Elisabeth. Meteen het einde van het eerste gedeelte van deze geweldige rondreis. We overnachten in het Protea Edward Hotel, aldaar |
|
Dirk |
||
|
264.25.08.07 |