| Afrika - Zuid Afrika - Van Johannesburg naar Kaapstad - Johannesburg |
 |
Van
Johannesburg naar Kaapstad |
|
|
|
||
|
|
||
|
De weg naar Soweto - De beruchte
sloppenwijk van Johannesburg |
||
| Johannesburg | Krugerpark | Swaziland | Hluhluwé | Durban | Plettenberg Bay | Oudtshoorn | Kaapstad |
|
Voorbereiding Vorig jaar liep ik in Vietnam rond met het idee dat ik eigenlijk alles evengoed kon gepland hebben en dat het dan waarschijnlijk goedkoper zou geweest zijn. Dit jaar was het dus aan mij om dit ook te bewijzen! De periode tussen kerst en Nieuwjaar ben ik dan ook al beginnen zoeken en uitkijken naar een land dat ons interesseert en waar het mogelijk is om alles alleen en op eigen houtje te organiseren. Ik wil ook nog naar Ethiopie en India en van die landen maar om de eerste keer iets zelf te regelen heb ik toch maar voor iets gemakkelijks gekozen en is het dus Zuid Afrika geworden. |
|
Eigenlijk viel de voorbereiding goed mee en belangrijkst: ik heb mij er zeer goed mee geamuseerd! Je leert een land al goed kennen als je maanden op internet surft, met je neus bijna alle dagen boven de landkaart hangt om je route uit te stippelen en dagelijks mails stuurt naar personen aan de andere kant van de wereld om uitleg of een plek om te slapen. Bij het zelf voorbereiden van een reis heb ik ondervonden dat keuzes maken het moeilijkste is. Wat wil ik zien en vooral: wat niet? Na mijn eerste planning kwam ik op 7000km uit en dagelijks ritten van 500 a 600km! Dat was geen vakantie meer dus heb ik een deel geschrapt en een binnenlandse vlucht geboekt zodat de reis redelijk ontspannen kon verlopen en we dagelijks kort na de middag op onze bestemming zouden zijn. Hoopte ik! Ik heb gewoon de reizen van de grote reisorganisaties bekeken, daar de zaken uitgekozen die ons meest aanspraken en daar een mooie combinatie van genomen. Wij zijn geen wijndrinkers dus het was bv. Niet nodig om 3 dagen uit te trekken in de |
|
| wijnroute. Ook moet ik rekening houden met het feit dat we reizen met een kind, ook hij moet enkele dagen hebben waarbij hij echt zijn zin kan doen (vandaar een dagje waterpretpark in Durban). Achteraf bekeken is het plannen best meegevallen en denk ik dat we indien mogelijk altijd op deze manier gaan reizen! Zondag 2 augustus - Vertrek - Schiphol Amsterdam - Johannesburg Bij KLM kan je 30u op voorhand online je vliegtuigstoelen reserveren zodat je op de luchthaven niet meer moet aanschuiven maar gewoon je bagage afgeven aan één van de vele bagagepunten. We vertrokken dan ook ontspannen naar Schiphol. |
|
|
|
De vlucht vertrok op tijd en KLM is een zeer goede maatschappij.Je hebt voldoende beenruimte (als je al over ruimte kan spreken op een vliegtuig), het eten en de bediening was perfect en het “inflight systeem” werkte perfect. Dat de films in het nederlands ondertitelt waren was handig meegenomen voor Largo. Om 23u landen we dan in een donker en vooral ijskoud Johannesburg. De douane formaliteiten zijn vlug afgehandeld al moeten we wel even op de foto om te zien of we geen mexicaanse griep hebben! Hoe ze dat door middel van een foto kunnen zien is mij een raadsel maar blijkbaar zien we er nog redelijk uit want we mogen het land binnen. Ik heb de eerste nacht geboekt in de Silverstone Guesthouse om 2 redenen: de eerste was dat het hotel in een veilige wijk ligt (niet onbelangrijk in Johannesburg) en de tweede reden was dat ze een airport-service aanbieden. Ik kan al onmiddellijk testen hoe betrouwbaar een regeling via internet is. Tot mijn grote opluchting staat er in de aankomsthal een vriendelijke meneer met |
| een bordje met mijn naam erbij (er stond zelfs MR Tempels op!) We gaan vlug geld afhalen en stappen in. De man spreekt zuid Afrikaans en uiteraard verstaan we hem bijna perfect. 12u gevlogen en praten in je eigen taal! Onderweg zien we een klein stukje | |
| Johannesburg en onmiddellijk vallen de vele wegenwerken op. Later zullen we ontdekken dat Zuid Afrika momenteel één grote bouwwerf is met het oog op het WK voetbal 2010. Onze chauffeur vertelt over de stad en vertelt ook over de absurde manier van rijden door de mensen in Johannesburg. Volgens hem is rijden hier levensgevaarlijk (ik had liever dat hij een beetje zweeg) en wanneer we dan op de korte rit ook nog 2 ongevallen zien begin ik ondanks de kou toch een beetje te zweten. Overmorgen moet ik hier immers zelf ook links beginnen rijden. Dit zijn echter zorgen voor later en we komen veilig aan in ons hotel. Gavin, de eigenaar, staat ons op te wachten maar wil snel gaan slapen, het is ondertussen al na middernacht, we krijgen onze sleutel en kunnen gaan slapen. Douchen doen we niet want... het vriest hier! Zit je in de zomervakantie in Afrika en bevries je bijna!!! De kamer heeft geen verwarming dus zit er maar één ding op….slapen! |
|
Maandag 3 augustus - Soweto township We worden wakker rond 7.30u en het zonnetje schijnt door de gordijnen. Ons humeur is op slag een stuk beter. We gaan buiten en normaal krijg je wanneer je op zomervakantie bent een gevoel van zon, zee, strand en cocktails maar ik denk ineens aan dikke jassen, erwtensoep en Sven Nijs of Bart Wellens die aan het veldrijden zijn. Winter weet je wel. |
|
|
|
Het ontbijt is lekker maar het valt op dat ondanks de beloofde
veilige buurt waarin het hotel ligt er toch wel veel beveiliging is. Een
grote hoge muur rond het hotel, een zware poort, camera’s,
prikkeldraad... Om 8u staan we buiten en heb ik een afspraak gemaakt met Martien Jonkers. Deze Nederlander woont al enkele jaren in Soweto, de beroemde en vooral beruchte Township van Johannesburg. Ik heb deze man leren kennen via internet en hij biedt tours aan door Soweto tegen een gunstige prijs maar vooral op een originele manier. Niet in een auto, niet veilig in een bus maar gewoon te voet door de sloppenwijk! Bij ons vertrek heeft iedereen ons nogmaals gewaarschuwd voorzichtig te zijn in de Townships en de verhalen die ik gelezen heb op internet gingen van goed tot slecht en soms tot ware horror! Mensen die schreven dat je in Soweto zelfs geen deftige schoenen mocht aandoen want dat ze je schoenen beroofden. Mensen die schreven (en het nog echt |
| meenden ook) dat je geen ringen mocht aandoen want dat ze gewoon je vinger afhakken, mensen die zeiden dat het onverantwoord was om deze buurt te doorkruisen enz. Allemaal veelbelovend dus.Om half negen komt Martien ons oppikken en hij ziet er niet direct beroofd of ongerust uit. Wanneer ik hem confronteer met de verhalen lacht hij en zegt dat we vanavond een beter en duidelijker beeld | |
| over Soweto zullen hebben. We vertrekken en zien dat Soweto totaal anders is dan dat we verwachten. We bevinden ons in Soweto, of één van de buitenwijken en rijden tussen prachtige huizen. Villa’s met 2 garage’s is het laatste wat je verwacht in een sloppenwijk. Deze wijk is dan ook enorm groot, groter dan de gemiddelde vlaamse gemeente zelfs! Het verschil in klasse is hier ook duidelijk en in de buitenwijken wonen diegene die de beste zaken gedaan hebben. Het totaal aantal inwoners van Soweto is onbekend, er wordt zelfs geen schatting meer gemaakt. We rijden verder en zien de twee beschilderde koeltorens die de wijk kenmerken. Nadat we een supergrote kerk zijn gepasseerd (plaats voor 50000 man) komen we in de armere buurten. We zien superkleine huisjes, armtierig maar proper en in steen. Wanneer Martien vraagt of we eens binnenin willen gaan kijken stopt hij en stapt uit. Aan één van de huisjes zit een grootmoeder, met kleindochter en een klein meisje. |
|
| Martien legt uit dat we toeristen zijn en dat we graag eens in hun huisje willen komen kijken. Tot mijn verbazing is dit geen enkel probleem en zijn we welkom. Stel je maar eens voor dat er straks 3 vreemden bij je aanbellen die zeggen dat ze naar je huis komen kijken. Het huisje bestaat uit een kleine kamer met keuken en 2 kleine kamertjes waar een bed staat. Armtierig maar netjes. |
|
|
Deze familie heeft een totaal inkomen van minder dan 250 euro per
maand en daarom heeft de regering hen uit een krot gehaald en gratis! Dit huisje moeten ze zelf onderhouden en dient als een nieuwe start. Het was de belofte dat iedereen in Zuid Afrika die onder dit minimum inkomen leeft zijn krot kon verlaten en zo een huisje zou krijgen, en de regering is daar ook mee bezig, maar aan het aantal krotten en inwoners te zien is dit een werk dat nog jaren |
|
| zal duren. We verlaten de vriendelijke familie en rijden verder. Verderop komen we in de buurt van de echt armen. Dit is wat je van een krottenwijk verwacht. We hebben al één en ander gezien maar dit is echt erg! Krotten die zelfs die naam niet meer waard zijn, open riolen, geen straten maar modderstromen en mensen die vuil en smerig gekleed zijn | |
|
|
We stappen uit en zelfs hier voelen we ons niet onveilig, hoogstens een beetje onwennig en bekeken. Ik kijk naar beneden en zie dat ik nog altijd mijn schoenen aanheb en dat ik nog alle tien mijn vingers, inclusief ringen heb. Ook Largo en Anouck zien er nog vrij compleet uit dus tot nu toe gaat het goed. Overal zie je mensen op straat de was in een kleine kuip met smerig water doen. Kinderen komen kijken naar die rare toeristen. De kinderen zien ongelooflijk vuil en hebben kapotte stinkende kleren aan maar lachen en zwaaien naar ons. Overal op straat zie je groene, kleine containers staan zoals je bij ons op de bouwwerven ziet. Dit zijn de toiletten. Elke straat heeft een toilet buiten staan waar de inwoners hun behoefte kunnen komen doen. Zelfs de asresten uit de kachel worden verzameld en tot “bollen” gedraaid zodat ze in de zon kunnen drogen en weer worden gebruikt. De smerige mensen en kinderen, de levensomstandigheden en de geur maken een diepe indruk en met een krop in de keel rijden we verder. |
Martien stopt, we stappen uit en zijn op de dagelijkse markt. Markt in Soweto, in Antwerpen en Brussel steek ik onmiddellijk mijn portefeuille ergens anders. Hier echter geen probleem, niemand kijkt je aan of niemand probeert je geld af te zetten. Zelfs de verkopers laten je ongemoeid passeren. Het is echt ervaring om hier tussen de plaatselijke bevolking over straat te lopen. |
|
| Ondertussen merken we ook dat de temperatuur tussen dag en nacht enorm
verschilt. Op de middag is het hier een lekkere 20 graden met veel zon. Na het middagmaal vertrekken we naar de meest toeristische buurt van de wijk. We bekijken het huis van bisschop Tutu, zien de woning van Nelson Mandela en bezoeken het kleine museum in het oude huis van de voormalige president. We wandelen door Vilakazi street, de enige straat ter wereld waar twee nobelprijswinnaars wonen en gaan naar het Hector Pieterson museum. Hier krijg je de geschiedenis van Soweto te zien in mooie beelden. De studentenopstand en zijn verschrikkelijke gevolgen worden hier pijnlijk duidelijk. Wel valt mij op dat het een heel eerlijk museum is, ook de acties en gruwelijkheden die de zwarten gedaan hebben worden hier vermeld en getoont (anders dan in Vietnam waar alleen de gruwel van de Amerikanen te zien was en over de fouten van de Vietnamezen in alle talen werd gezwegen). |
|
Ondertussen is het tijd om terug te rijden en onderweg pikken we nog een Gentse studente op die vandaag in Soweto heeft gewerkt als vrijwilligster. Ze heeft een dag meegelopen om de vele zieken (aids is hier een algemeen verspreid probleem) en armen te helpen verzorgen en de verhalen die zij kan vertellen kunnen wij ons niet inbeelden. Terug in het hotel ben ik nog steeds overtuigd van onze |
|
|
|
veilige buurt maar wanneer ik Gavin vraag waar we best kunnen gaan eten zegt hij dat samen met Anouck in het donker over straat lopen niet te doen en te gevaarlijk is! Ik ben zo blij dat we in een veilige wijk zitten!!! In het hotel zelf kan je alleen ontbijten dus ik zie mezelf al ongelooflijk afslanken maar Gavin heeft een oplossing. Hij brengt ons een menu van een restaurant dat eten bezorgt en een half uur later zitten we op een ijskoude kamer, in ons bed, rijst met vis te eten. Om half 8 is onze feestmaaltijd op en zijn wij bijna bevroren dus gaan we maar slapen. Vakantie, de mooiste tijd van het jaar!!! Toch was dit een geweldige dag en Soweto heeft een indruk gemaakt die ik niet snel zal vergeten. Voor de mensen die dit lezen en Soweto ook willen bezoeken: laat je niet bang maken, ga niet alleen maar onder begeleiding van een gids en wanneer je dan je gezond verstand gebruikt en niet loopt te showen met dure juwelen en camera’s zal je mensen ontmoeten die heel vriendelijk zijn en die je het echte leven in Afrika leren kennen. |
We hebben een volledige dag over straat gelopen en niemand heeft ons lastig gevallen of zelfs maar geprobeerd ons iets te verkopen of aan te smeren. Alleen en zonder begeleiding Soweto bezoeken is misschien nog iets te vroeg maar met een gids die de plaats kent is het echt geen probleem. Het adres en de gegevens van Martien Jonckers kan je altijd bij mij verkrijgen, de man is zeker een aanrader! |
|
|
|
|
|
Sammy |
|
|
||
