| Afrika - Zuid Afrika - Van Johannesburg naar Kaapstad - Oudtshoorn |
 |
Oudtshoorn en Stellenbos |
|
|
|
||
|
|
||
| Zomaar een plekje onderweg | ||
| Johannesburg | Krugerpark | Swaziland | Hluhluwé | Durban | Plettenberg Bay | Oudtshoorn | Kaapstad |
|
Dinsdag 18 augustus Onder een stralend lentezonnetje ontbijten buiten op het terras van de lodge. De laatste drie dagen hebben we temperaturen tussen de 23 en 30 graden gekregen en ook vanmorgen is de lucht stralend blauw. We eten het voortreffelijke ontbijt buiten met zicht op de baai en |
|
|
|
de Indische oceaan. Spijtig genoeg liggen er geen walvissen voor de kust, anders had het paatje compleet geweest. Michele doet nog een babbeltje met onsen weet ons te vertellen dat we richting slecht weer rijden. Felle regenbuien zouden de streek rond Kaapstad teisteren en komen via Stellenbosh en Oudtshoorn verder het binnenland in. Met spijt in het hart verlaten we dan ook de prachtige La Vista Lodge en rijden naar... Oudtshoorn. Net voorbij Plettenberg zien we het meest toeristische deel van de tuinroute nl. Knysna. Knysna is een gezellig dorp waar de rijke zuid afrikanen in de zomer zelf graag verkoeling komen zoeken aan de kust. Ongeveer 10 km. krijgen we weer een bewijs van de harde realiteit en de enorme diversiteit van Zuid Afrika. Terwijl Plettenberg en Knysna schitterende dorpjes zijn met veel luxe en al wat je wil komen we net voorbij Knysna, op dezelfde grote baan, weer een enorme krottenwijk tegen. Langs alle twee de kanten van de baan staan enkele golfplaten rechtop gezet wat dan meteen het volledige gezin onderdak moet bieden. |
| De kinderen lopen buiten te spelen en de mensen zelf lijken in hun lot te berusten terwijl 10 km. verderop het geld buiten stroomt. Zelf proberen ze er het beste van te maken, de vrouwen doen de was op straat en de mannen lopen rond in de vervuilde straten tussen de krotten. Het geduld en de berusting van deze mensen dwingt respect af en hopelijk zal ik hier nog eens aan terugdenken wanneer ik | |
| eens een mindere dag op het werk heb! We bereiken Oudtshoorn en het weer valt goed mee. 22 graden en zonneschijn dus meer moet dat niet zijn. Gelegen tussen de Outeniqua en de Swartberg bergen ligt Oudtshoorn met zijn vele toeristische bezienswaardigheden. Oudtshoorn is het centrum van de struisvogelindustrie en de nationale monumenten vormen deel van de stad en men kent deze vooral als "verenpaleizen". Deze verenpaleizen zijn er gekomen door de grote vraag naar struisvogelveren tijdens de periode 1875-1910. De veren waren zo populair dat de prijs zelfs hoger ging dan de prijs van goud of diamant. Net buiten de stad op de weg naar de Cango grotten heb je de Cango Wildlife Ranch, makkelijk te herkennen aan de krokodillenkop aan de ingang. Deze range is ook gespecialiseerd in de kweek van luipaarden. Als wereld hoofdstad van de struisvogels vind je uiteraard vele struisvogelboerderijen in deze regio dus het mag |
|
| geen toeval zijn dat we ook een bezoekje brengen aan zo een struisvogelboerderij en wie weet zit er nog een ritje op de struisvogel in. De bekende Cango grotten behoren tot één van werelds natuurlijke wonderen en je kan er dagelijks een toer maken die net een uur duurt. We hebben de Cango Ostrich Show farm uitgekozen voor ons bezoek aan de struisvogelboerderij omdat deze boerderij iets | |
|
|
kleinschaliger is en vooral aandacht aan de kinderen geeft. We betalen 12
Euro voor drie personen en een begeleide rondleiding van ongeveer een uur. Na een korte uitleg over het vroegere leven in Oudtshoorn en de vergane glorie van weleer kunnen we de boerderij bezoeken. Als eerste zien we een pasgeboren vogel (2 uur oud) die nog in een soort van broeikast zit. Het dier ziet er schattig uit en bekijkt ons alsof we vreemde wezens zijn. Waarschijnlijk zijn we dat ook. Vervolgens gaan we tusssen de volwassen struisvogels en krijgen allerlei interessante info. Vooral het feit dat sommige vogels een rot karakter hebben dat struisvogels een topsnelheid van rond de zeventig per uur kunnen halen en dat een kwade struisvogel een volwassen man kan doden blijft hangen. Even verder komt het hoogtepunt voor Largo. Een struisvogel wordt een doek over de kop getrokken om kalm te blijven waarna hij er mag opzitten. Alsof dit nog niet genoeg is mag hij er even later zelf even meerijden, onder begeleiding en zeker niet tegen zeventig per uur weliswaar maar toch... |
| Een beetje verder staan enkele struisvogels vlakbij de afsluiting en onze gids duwt ons een emmer voedsel in de handen waarna de dieren over onze schouders het eten uit de emmer pikken. Langs alle kanten voel ik de struisvogels in mijn nek kriebelen en dit zou dan een nekmassage moeten zijn. Even verder ontdekken we nog hoe sterk een struisvogelei eigenlijk wel is want als volwassen man | |
| mag je er bovenop gaan staan. Het ei zal niet breken als je onder de tweehonderd kilo weegt, dat is namelijk het gewicht dat de eieren kunnen dragen.Na een uurtje zit de tocht erop en bezoeken we nog heel even een veel te dure souvenirs winkel waarna we vertrekken. We rijden naar de cango Wildlife Ranch. Zuid Afrika heeft een rijk aanbod aan wildlife, maar voor de echte avonturier is er nu iets totaal anders; kooiduiken met krokodillen! Het is de nieuwste attractie van de Cango Wildlife Ranch in de kleine Karoo, waar maar liefst 400 krokodillen en alligators leven. Deze dieren worden op de ranch gekweekt en zelfs wereldwijd geëxporteerd. En nu heb je als bezoeker de kans ze van heel dichtbij te zien! Wie de uitdaging aangaat, neemt plaats in een grote kooi onder water terwijl de vriendelijke bijters nieuwsgierig rondjes om de kooi heen draaien. Kinderen die zich dapper genoeg voelen en ouder zijn dan twaalf jaar, mogen ook in de kooi maar enkel onder begeleiding van een ouder. |
|
| Het is ook mogelijk om de krokodillenvijver van bovenaf bekijken. Een wiebelende hangbrug leidt je dan over de krokodillen-kloof terwijl de krokodillen je goed in de gaten houden. In de Cango Wildlife Ranch leven ook wilde cheeta's en andere grote katten zoals Bengaalse tijgers. Behalve grote roofdieren heeft de Cango Ranch ook een paar vriendelijke beesten zoals kangaroes, verschillende felgekleurde | |
|
|
papegaaien, Taiwanese varkentjes en ook otters. Voor kinderen is er een waterspeeltuin met waterkanonnen, waterjets, klimwanden en een kinderboerderij. Het park heeft ook internationale bekendheid voor haar inzet en bescherming van bedreigde diersoorten. Vooral de witte leeuw en de Bengaalse tijgers maken indruk en het is dan ook onnodig te zeggen dat Largo zich amuseert (maar duiken bij de krokodillen hoeft niet voor hem). Wie trouwens zin (en geld te veel heeft) kan ook met de cheeta’s, tijgers en kleinste leeuwen op de foto. De prijs is een ander verhaal. We eten in het restaurant nog een brochette van struisvogel- en krokodillenvlees. De struisvogel was veel te hard gebakken maar de krokodil was zeer lekker! Toch is deze ranch een aanrader. Het is geen park en geen dierentuin maar toch leven de dieren er betrekkelijk vrij en kan je er rustig vrij rondlopen. Tegen 17.00u verlaten we het park en gaan we een slaapplaats zoeken. |
| Voor de volgende twee nachten heb ik geen hotel geregeld want ik wou eens weten hoe het voelt niet te weten waar je straks gaat slapen. In Zuid Afrika geeft dit geen speciaal gevoel omdat je zowat op elke straathoek wel kan gaan slapen. We vinden dan ook tamelijk snel een geschikte slaapplaats voor een redelijke prijs. We kiezen voor le Roux’s guesthouse in centrum Oudtshoorn. | |
| Het guesthouse heeft slechts drie kamers en je logeert als het ware bij de mensen thuis. De kamer is klein maar proper en ruim voldoende voor één nacht. Er is een klein zwembad (veel te koud natuurlijk) en ontbijten doen we morgenochtend in de eigenaars hun huis. De ontvangst is zeer vriendelijk. Op aanraden van onze gastheer gaan we eten in Oudtshoorn in “de kolonie”. Het restaurant is gelegen in een oud herenhuis en straalt een zekere charme uit. De kaart is echter zeer beperkt, de prijs is dit niet. Ik kies een soort vis uit en het eerste stuk is best lekker. Wanneer ik echter het tweede stuk begin spuw ik het bijna uit. Ik laat Anouck van de rotte vis proeven, zo ben ik dan ook wel weer, en ook zij vindt het niet lekker. Vreemd want die eet normaal alles. Ik roep de serveuse, leg mijn probleem uit waarna zij met mijn bord verdwijnt. Even later komt de kok erbij en verteld me dat hij geproefd heeft en dat er met mijn eten niks mis is waarna hij weer richting keuken gaat. Ondertussen zijn ook mijn aardappelen en groetjes verdwenen dus hier zit ik dan. |
|
| We vertrekken dan ook zonder dessert en uiteraard zonder fooi te geven. Tip: ga in Oudtshoorn NIET eten in “de kolonie” Woensdag 19 augustus - De Kleine Karoo van Oudtshoon naar Stellenbosch Vanmorgen opgestaan en onmiddellijk gezien dat de weermannen in Zuid Afrika ook hun job kennen. De voorspelde regen is |
|
|
|
gearriveerd. Buiten is het grauw, grijs, koud en donker en dat terwijl we aan onze op één na langste rit van de reis gaan beginnen.
We rijden door de kleine Karoo over de R62. dit is één van de mooiste wegen van het land en we rijden naar Stellenbosch. De R62 of route 62 is een toeristische route die de provincies West-Kaap en Oost-Kaap doorkruist en Kaapstad via Oudtshoorn en de Langkloof met Port Elisabeth verbindt. Daardoor is het ook een landschappelijk attractiever alternatief voor de drukkere N2 autoweg. Route 62 biedt heel wat interessante haltes zoals het historische stadje Montagu met de spectaculaire natuur van Kogmanskloof. Verder oostwaarts slingert de R62 zich via Barrydale en Ladismith naar Oudtshoorn en de Kleine Karoo. Door het zeer slechte weer zien we echter weinig van het mooie dat deze weg te bieden heeft. We rijden tussen bergen op een mooie grote weg met haarspeldbochten en mooie uitzichten. Op de bergen ligt sneeuw en het doet toch |
| een beetje vreemd aan om sneeuw te zien in
Afrika. De temperatuur is ondertussen gezakt tot onder de 5 graden! Vlak voor Stellenbosch kan je kiezen om de tunnel te nemen (betalend) of over de bergpas te rijden. Ik kies de bergpas en kom ik nog slechter weer terecht. Tussen de wolken en de mist zien we kleine watervallen van de bergen naar beneden komen en af en toe krijgen |
|
| we een glimp van de omgeving door de mist door te zien. Bij helder weer moet dit een prachtroute zijn. Stellenbosch is een belangrijk centrum voor de Zuid-Afrikaanse wijnbouw. Voor toeristen is Stellenbosch vooral aantrekkelijk vanwege de vele oude huizen in Kaaps-Hollandse stijl. Met name de Dorpsstraat is schilderachtig te noemen met Oom Samie se winkel. De vele eiken zijn een overblijfsel van de grote behoefte aan eikenhout in de begintijd van de wijnboerderijen. De van oorsprong Europese wijnboeren waren namelijk gewend hun wijnvaten van eikenhout te maken. Stellenbosch wordt daarom ook wel Eikestad genoemd. Omdat de eiken door het Zuid-Afrikaanse klimaat veel sneller groeiden dan in Europa, bleek het eikenhout al snel te sponzig, en dus ongeschikt, om wijnvaten van te maken. Stellenbosch zal zeker een bepaalde sfeer en charme hebben maar met dit weer merken we er weinig van. Neem daarbij dat niemand van ons een wijnliefhebber is |
|
| en we rijden dan ook een beetje doelloos rond. Uiteraard is er nog de “verplichte stop” voor iedere toerist namelijk “Oom Samie se winkel”. In Dorp straat ligt het bekende Oom Samie se Winkel. Een winkel die sinds haar oprichting zo'n 200 jaar geleden nog geen spat is veranderd! Hier kun je neuzen naar spullen uit vroegere tijden, zoals antieke gebruiksvoorwerpen en kleding, maar ook wijnen en vers | |
|
|
fruit. Vroeger ging hier alles via ruilhandel, tegenwoordig kun je
natuurlijk gewoon betalen met de Zuid Afrikaanse rand. De spullen die hier verkocht worden gaan van oude koektrommels tot kledij, van snoepgoed tot juwelen en dat in een winkel waar stokoude foto’s en spreuken de muren sieren. Ook de dame’s achter de toonbank zien er... van respectabele leeftijd uit en dus passen zij perfect bij het interieur. Veel heb ik hier niet zien verkopen maar een bezoekje moet je zeker brengen wanneer je in Stellenbosch bent. We gaan alweer op zoek naar een slaapplaats en dit keer verloopt het iets moeilijker. We vinden een paar adressen niet, ééntje is niet thuis en de andere vraagt veel te veel geld voor een veel te kleine kamer. Omdat we niet precies weten wat we met dit kl... weer nog moeten doen vandaag bel ik naar ons hotel in Kaapstad waar we de laatste nachten zouden slapen. Onze kamer is vandaag ook vrij dus we kunnen afkomen. |
We vertrekken richting Kaapstad en rijden reddeloos verloren. Uiteindelijk maken we rechtsomkeer en na 25 km. zit ik terug op de juiste weg. De verkeerde weg liep trouwens weer door verschrikkelijke krottenwijken. We arriveren in ons hotel: de Tafelberg guesthouse, gelegen op de flanken van de wereldberoemde berg en dus met een uitzonderlijk uitzicht. Via de ramen aan de zijkant van de kamer |
|
| kunnen we de Tafelberg bekijken en het grote raam vooraan in de kamer biedt uitzicht op Kaapstad en de baai! Het tafelberg guesthouse heb ik ontdekt toen ik een boek van de Vlaamse televisiemaker Karl Symons las: de smaak van Kaapstad. Karl maakte toen voor VTM een reisprogramma waarin hij bekende Vlamingen meenam naar op ontdekking naar Kaapstad. De bekende mensen logeerden toen in het Tafelberg guesthouse. Het zijn dan ook de gezichten van de vele bv’s die ons bij aankomst vanaf de muur verwelkomen. Ik herken Peter Van den Begin, J M De Decker, J L Dehaene, Sabine Appelmans,…. En nu wij dus ook. Ik ben benieuwd of onze foto hier komt te hangen ( ik denk het niet). Het Guesthouse wordt opengehouden door Kris en Ann, twee vriendelijke Vlaamse mensen. Ann is even terug naar België maar Kris en zijn dochters verwelkomen ons en geven direct een deskundige uitleg over de stad.Gewapend met een wegenkaart |
|
| van waar alle leuke adressen opstaan gaan we ons opfrissen op de mooie kamer. Autorijden in Kaapstad is helemaal geen probleem, zelfs niet in het donker. Van de grote drukte die je in een wereldstad kan verwachten merken we niets en we rijden onze eerste avond op aanraden van Kris naar Het V A Waterfront. Het V A W is de oude haven van Kaapstad en omgetoverd tot de grootste toeristenlokker |
|
|
van de stad. Grote winkelscentra, restaurants, straatmuziek, enz...
alles wat de modale toerist verlangt. We slenteren een beetje door de shoppingmalls en gaan uiteindelijk eten in het Belgische restaurant “den anker”. Zeker een aanrader en ook hier laten de bekende Vlamingen met plezier hun handtekening achter. De muren prijken vol met handtekeningen van bekende en minder bekende goden. |
|
|
|
|
|
|
Sammy |
|
|
||
