| Afrika - Zuid Afrika - Van Johannesburg naar Kaapstad - Kaapstad |
 |
Kaapstad
en Hermanus |
|
|
|
||
|
|
||
|
Zicht op de Lionhead en de Atlantische
oceaan |
||
| Johannesburg | Krugerpark | Swaziland | Hluhluwé | Durban | Plettenberg Bay | Oudtshoorn | Kaapstad |
| Donderdag 20 augustus
- Victoria en Alfred Waterfront in Kaapstad Al van bij het ontwaken merken we dat we vandaag niet op de Tafelberg zullen kunnen. De berg ligt bedekt met zijn bekende tafelkleed (zo noemen de zuid afrikanen de wolken en de mist die dikwijls rond de top van de berg ligt) en het is duidelijk dat deze mist niet snel zal |
|
| wegtrekken en dat de kabellift dus vandaag niet zal werken.
Na het ontbijt vertrekken we dan ook naar het Victoria en Alfred Waterfront. Deze haven is een van de grootste toeristische trekpleisters van Kaapstad en eveneens de ontmoetingsplaats bij uitstek voor de Kaapse inwoners. ’s Morgens in alle vroegte varen de vissers uit om vis te gaan vangen in de Atlantische wateren. Overdag keuvelen toeristen er op de terrasjes of struinen door de straten, zakenmannen ontmoeten er elkaar tijdens vergaderingen. ’s Avonds varen plezierbootjes uit voor een tocht op de zee in het licht van de ondergaande zon. Het havenkwartier is gekenmerkt door een Victoriaans-Gotische bouwstijl en er bevinden zich honderden winkels en verschillende musea, bioscopen en theaterzalen. Ook tal van restaurants en bars geven de buurt zijn levendig karakter. Waterfront is 364 op 365 dagen te bezoeken en sluit ’s avonds om 21u. Het zal zeker zijn charme hebben maar in de winter is het toch allemaal iets minder! |
|
| Geen terrasjes, geen muzikanten en veel meer dan shoppen kan je niet doen. Toch spenderen we vandaag onze dag hier en ’s avonds eten we alweer in “den anker”. Vrijdag 21 augustus - Walvissen spotten in Hermanus Ik doe mijn ogen open en denk heel even dat ik in België ben eind oktober ofzo. Door de dikke mist zien we de baai van Kaapstad niet |
|
|
|
eens dus de Tafelberg beklimmen is uitgesloten. Ik heb helemaal geen zin om weer te gaan shoppen in het Waterfront dus we ontbijten en vertrekken een beetje tegen onze zin met de wagen. We vinden wel iets. We rijden een tijdje en merken dat het weer een beetje betert en dat de lucht helderder wordt. We besluiten om nog een poging te wagen om walvissen te zien en rijden naar Hermanus. Onderweg passeren we het plaatsje Betty’s Bay. Betty's Bay, dat vlak op de route (R44) naar Hermanus ligt, heeft heel wat te bieden. Onder andere de jackass of African pinguin heeft hier één van de twee "vasteland" broedplaatsen. En de mogelijkheid bestaat om deze dieren van zeer dicht bij te observeren, net zoals de walvissen(meer bepaald de Zuid kapers)die van zeer kortbij te zien zijn gedurende de maanden juni tot november. De R44 route die loopt van Gordon's baai naar Hermanus is werkelijk |
| adembenemend mooi en wordt zelfs aanschreven als "één van de mooiste kustbanen in de wereld" Voor de natuurliefhebbers en wandelaars is de Harold Porter gardens een must. Hier vind je een enorme collectie aan Erica's en Proteas terug waarvan er vele enkel en alleen in dit gebied zijn terug te vinden. Het plaatsje zelf is echter nog redelijk onbekend, de meeste toeristen gaan naar | |
| “Boulders Beach” om pinguins te zien en we lopen dan ook bijna alleen tussen de honderden pinguins. De inkomprijs bedraagt... 1 € p/p en je ziet werkelijk honderden pinguins. Sommigen kleintjes hebben nog steeds hun wollige vacht, anderen liggen nog te broeden en anderen zitten aan de kant of trekken naar de wilde zee. Largo amuseert zich en wij ook want het zijn eigenlijk wel heel koddige en grappige dieren. Een verzorgster stapt voorzichtig tussen de pinguins met een groot net en na 10 min. voetje voor voetje de zijn opgeschoven kan ze uiteindelijk een vogel vangen. Blijkt dat het dier onder de olie zit en moet gewassen worden. Dit doen ze niet hier maar de vogel wordt opgestuurd naar Kaapstad waar ze hem een speciale behandeling zullen geven en waarna hij terug naar hier komt en verder in vrijheid mag leven. Niet alleen de dieren maar ook de kustlijn zorgt voor spektakel. De woeste golven beuken op de rotsen en het geraas van de hoogopspattende golven maakt indruk. |
|
| De kracht van de zee wordt hier nog eens zeer duidelijk. We vervolgen onze weg langs de prachtige kustweg en komen nog eens tot de conclusie dat het wel een heel mooi land is ook al zitten we niet in het ideale seizoen. Hermanus is een zeer gezellig stadje maar bij aankomst is het duidelijk dat alles hier rond één ding draait: walvissen. Hermanus is de |
|
|
|
bekendste plaats als het gaat om walvissen te observeren. De Southern Right Whale komt het meest voor maar de Brydes en Humpback Whale worden ook wel gezien. Rond mei komen ze naar de kust van Zuid-Afrika om te kalven en te paren. De meeste walvissen zijn te zien in oktober waarna ze weer vertrekken. Er zijn verschillende manieren om ze te zien; aan wal, met een Whale watching boottocht mee of zelfs vanuit een vliegtuigje. Hermanus is de enige plaats waar de Whale Crier rondloopt, die op zijn hoorn aangeeft wanneer er walvissen in de baai te zien zijn. Mede door de walvissen is Hermanus van een onbeduidend vissersplaatsje uitgegroeid tot een stad die jaarlijks duizenden toeristen trekt. Om te vieren dat de walvissen er weer zijn, wordt elk jaar het Hermanus Whale Festival gehouden (in 2009: van 24 - 27 september). Naast walvissen spotten kun je in Hermanus ook nog andere dingen doen zoals een boottocht maken, kajakken, shark cage diving, tandem paragliding, duiken, zeilen en paardrijden. Er zijn diverse kilometerslange, brede stranden waar je prima kunt |
| zwemmen en wandelen. Langs de kust loopt het Hermanus Cliff Path dat helemaal doorloopt tot in Hermanus. Op dit klifpad, dat is uitgeroepen tot natuurreservaat, is het zicht op de zee en bergen spectaculair. Hier kun je helemaal goed de walvissen spotten maar er zijn ook regelmatig dolfijnen te zien. Het is ook een uitstekende plaats om te vissen. In Hermanus zijn 2 havens. De Old Harbour is na | |
| 1958 niet meer gebruikt en in 1970 tot nationaal monument verklaard. In het museum kun je nog zien hoe het vroeger in Hermanus ging. Het museum is verdeeld in The Historical Old Fishing Harbour en Fishermen's Village.
In de New Harbour zijn nog dagelijks de vissers te zien die hun vangst uitladen. Er is een viswinkel waar je verse vis, schelp- en schaaldieren kunt kopen. Vanaf we onze wagen parkeren merken we dat we prijs hebben. De toeristen die massaal aan de rotsen aan de kust staan zijn allemaal druk bezig met wijzen, foto’s trekken, filmen... het kan dus niet anders of er moeten dieren te zien zijn. We nemen onze verrekijker mee en 5 min. later zien we voor het eerst walvissen van dichtbij. 3 grote dieren liggen rustig in het water op ongeveer 20 meter van de kant. Het zijn prachtige en vooral machtige dieren en het is een speciaal gevoel ze zo dichtbij te zien. De dieren zwemmen echter verder en we lopen met ze mee langs de kustweg. De grote massa toeristen is ondertussen een beetje verminderd en iets verderop kan je een stukje op de rotsen gaan zitten zodat je eigenlijk met je voeten |
|
| boven de afgrond en de zee zit.Onder ons beukt de zee op de rotsen en net wanneer ik denk dat de walvissen weg zijn wijst Anouck me op een zwart puntje dat dichterbij komt. Door de verrekijker is duidelijk te zien dat er alweer walvissen op komst zijn. Hermanus doet zijn naam van walvissen dorp alle eer aan. Na een tijdje verlies ik de dieren uit het oog tot plotseling één van de walvissen vlak onder ons | |
|
|
boven water komt. Aan de verwonderde kreten van de toeristen die rond ons op de rotsen zitten te horen kan iedereen dit wel appreciëren. Verbaast probeer ik enkele foto’s te trekken en ik ben dan ook zo gelukkig als een klein kind wanneer ik later merk dat ik een mooie foto heb waar een heel grote walvissenstaart opstaat. We vieren ons walvissenavontuur met een kleine pasta in Hermanus en vertrekken terug naar Kaapstad om voor donker in de stad te kunnen zijn. De dag is begonnen in slecht weer en tegen onze goesting zijn we een stukje gaan rijden maar is uiteindelijk een succes geworden. Zelfs het weer is ondertussen terug aangenaam geworden. We krijgen zelfs nog een klein extraatje! Op de ring rond Kaapstad is een klein natuurpark en vlakbij de autostrade zien we op de terugweg zebra’s en buffels. Eén van de big five hebben we gespot in Kaapstad! Het blijft een land apart! |
Zaterdag 22 augustus - Kaap de Goede Hoop en Cape Point Alweer geen Tafelberg vandaag want de wind is deze keer de spelbreker. Ik begrijp nu waarom iedereen zegt om de Tafelberg zo snel mogelijk te bezoeken wanneer je de kans hebt. We zijn hier nu onze derde dag en de weersomstandigheden hebben nog niet |
|
| meegezeten. Gelukkig hebben we nog twee dagen. We vertrekken naar een ander hoogtepunt: we rijden naar Kaap de Goede hoop. We passeren Constantia en het likt ons een zeer leuk dorp. Verder moeten we nog een stukje omrijden want één of andere bergpas is gesloten maar zoals bijna elke weg en elke streek in Zuid Afrika is ook deze reisweg zeker de moeite. Kaap de Goede Hoop werd al regelmatig bezocht door diverse schepen die op weg waren naar het oosten. Vanwege de toenemende scheepvaart naar en van Azië, kwam er steeds meer behoefte aan een verversingsstation onderweg. In opdracht van de VOC ging Jan van Riebeeck, samen met 90 bemanningsleden, in 1652 bij Tafelbaai aan land. Het gebied rond Kaap de Goede Hoop werd gekozen als verversingsstation. Er was een klein ziekenhuis en een reparatiewerf. Later werden er tuinen aangelegd voor de verbouw van groente en fruit. Voor vlees had men eigen vee maar er werd ook gehandeld met de Khoi-Khoi (Hottentotten). |
|
| De VOC breidde de nederzetting uit tot een vestigingskolonie. Nadat kasteel De Goede Hoop was gebouwd kwamen er ook steeds meer bewoners waaronder ex-VOC medewerkers, kolonisten, slaven en bannelingen en uiteindelijk ontstond Kaapstad. Het beroemde bord is tegenwoordig eigenlijk het bekendst. Vanaf hier kun je naar boven lopen en heb je mooie uitzichtpunten. | |
|
|
De Kaap is niet het zuidelijkste punt van Afrika (dit is nl. bij Cape Agulhas) maar wel het meest zuidelijke punt van het schiereiland. Helemaal bovenop staat een vuurtoren en vanaf daar heb je een schitterend uitzicht. Om boven te komen kun je over een verhard pad lopen of de "funicular" nemen. Dit is een kabelbaantje, met de naam Flying Dutchman, die je 238 m boven de oceaan brengt. Het is hier prachtig: er zijn rotsen waartegen de golven onophoudelijk met grof geweld beuken, de vergezichten, de dieptes, de stilte. Je hebt hier de kans walvissen en dolfijnen te zien maar hier kijk je er bovenop (tussen mei en november). Het water is hier heel helder zodat je ze duidelijk kunt zien voortbewegen. Als je doorloopt tot het uiterste puntje kom je bij het Cape Point Lighthouse. Daar is het Diaz Lookout Point. Stel je voor hoe de schepen hier vroeger voorbij voeren en schipbreuk leden vanwege de heftige stormen en de gevaarlijk hoge kliffen. |
| Het werd in het verleden ook wel "Cape of Storms"genoemd en dat was niet voor niets. Het ging hier ook regelmatig mis omdat de oude vuurtoren vaak gehuld was in mist. In 1911 leed een Portugees schip schipbreuk op Bellows Rock, gelegen onder de vuurtoren, dus hebben ze een aantal meters lager een nieuwe vuurtoren gebouwd. Op een bordje staat dat hier de meest frisse lucht ter wereld is. |
|
|
Op een plateau met fantastisch uitzicht op de oceanen staat het 2 Oceans Restaurant. In de 2 Oceans Food Shop zijn lichte maaltijden en snacks te koop. Daarnaast zijn er nog 3 winkeltjes. Zowel Kaap de Goede Hoop als Cape Point zijn onderdeel van het Table Mountain National Park. We stoppen langs de mooie kustlijn en hebben het gevoel dat we het eindpunt van onze reis bereikt hebben. |
|
| We nemen foto’s en genieten van het mooie weer en het prachtige uitzicht. Uiteraard mag de traditionele foto waar alle toeristen voor aanschuiven bij het houten bord waarop de Kaap de goede hoop geschreven staat niet ontbreken. Achter ons ligt een redelijke heuvel van waarop je een prachtig uitzicht zal hebben over de kaap. Vol goede moed beginnen we aan onze beklimming en boven is de | |
| kleine inspanning zeker de moeite waard gebleken. Terug beneden stappen we in de wagen en rijden een stukje terug naar Cape Point en zijn vuurtoren. Deze berg nemen we met de kabellift want een mens mag niet overdrijven met zijn formidabele inspanningen en sportieve prestaties! Boven heb je alweer een fantastisch uitzicht op een zeldzame plaats in de wereld. Twee van de grootste oceanen ter wereld vloeien hier in al hun schoonheid samen op een legendarische plaats. Het is toch een speciale belevenis. Terug beneden gaan we iets eten in het plaatselijke restaurant waar talrijke gekleurde vogels bij je komen zitten. De vogels zijn geen probleem, van de aanwezige bavianen moet je meer schrik hebben. Gevaarlijk zijn ze en al helemaal wanneer ze eten gezien en geroken hebben. Het restaurant heeft dan ook een bediende op het terras gezet met als enige taak: de apen wegjagen met een katapult! Een geruststelling is dit niet. Bovendien zijn de prijzen hier duur en de bediening onvriendelijk. |
|
| Waarom zijn de meest toeristische plaatsen op dit gebied altijd een tegenvaller? Voor een redelijke prijs en deftige bediening moet je op de meer zeldzame plaatsen die niet “bedorven” door het toerisme zijn. Uiteraard mag je niet vergeten dat je zelf een toerist bent. | |
|
|
Op de terugweg naar Kaapstad stoppen we nog aan het bekende “Boulders Beach” in Simon’s Town. Simon's Town is vooral bekend vanwege de Afrikaanse pinguïns. Deze pinguïns leven op het strand tussen de boulders, dit zijn grote klompen graniet die bescherming bieden tegen de zuidoostenwind. Er zijn 2 ingangen. De eerste ingang is bij Foxy Beach. Hier zijn ze het best te observeren vanaf een houten platform. Het 2e strand is Boulders Beach. Dit strand is vooral populair vanwege het zonnen en zwemmen. Soms lopen de pinguïns daar ook. De Afrikaanse pinguïn is helaas bedreigd. Ze waren bijna uitgestorven en daarom is Boulders Beach beschermd natuurgebied waar ze vrij rond kunnen lopen. In het verleden werden ze Jackass pinguïns genoemd omdat hun geroep leek op het gebalk van een ezel. Later bleek dat Zuid-Amerikaanse pinguïns dit geluid ook maken. Nu heten ze |
| Afrikaanse pinguïn omdat het de enige soort is die in Afrika broedt. Hun zwart/witte uiterlijk is niet voor niets, het dient als camouflage. De roofdieren die in het water omhoog kijken zien wit en de roofdieren die op het water kijken zien zwart. Pinguïns eten het liefst inktvis, sardientjes en ansjovis. Ze kunnen gemiddeld 7 kilometer per uur zwemmen en tot 2 minuten onder water blijven. Hun vijanden in het | |
| water zijn de haai, Cape Fur Seal, killer whales (Orca) en op het land de mangoest, genet, huiskatten en honden. De belangrijkste vijand is echter de Kelpmeeuw die de eieren en de pasgeboren kuikens opeet. In december gaan ze naar zee om zich te voeden. In januari komen ze terug om te paren. Ondanks dat ze het hele jaar broeden begint het broedseizoen in februari. Tussen februari en augustus worden er nesten gebouwd. De paartjes blijven hun hele leven bij elkaar. Ze verdelen eerlijk de taken want ze broeden om en om de eieren en voeden hun jongen om de beurt. Pinguïns hebben hele scherpe snavels en kunnen daarmee iemand behoorlijk verwonden als ze bijten. Ondanks dat ze er zo grappig uitzien kun je dus beter uit de buurt blijven. Bij de ingang is een informatiecentrum waar ook souvenirs verkocht worden. Boulders ligt ca. 1.2 km ten zuiden van Simon's Town. Net voorbij het centrum van |
|
| Simon's Town staan bordjes met pinguïns erop. Dus het is niet te missen. Op de parkeerplaatsen is voldoende ruimte. Beide plekken zijn rolstoel toegankelijk. Bij hoog tij kan het strand niet bereikbaar zijn. Eigenlijk kunnen we hier hetzelfde vertellen als over het | |
|
|
restaurant bij de kaap. De prijs is stukken hoger dan in Betty’s Bay. Je ziet hier minder pinguïns en alles is veel toeristischer. De prijzen in de aanpalende shop swingen de pan uit. Boulders Beach ligt echter veel aantrekkelijker dan Betty’s Bay en dat verklaart voor een groot stuk zijn bekendheid. Wie echter de kans heeft en pinguïns in een natuurlijke biotoop wil zien raad ik Betty’s Bay aan. Eten doen we aan het waterfront. Zondag 23 augustus - Tafelberg Kaapstad Vandaag onze laatste echte dag Kaapstad en de weergoden lijken ons goed gezind! De zon schijnt en wanneer we uit ons slaapkamerraam kijken zien we de kabellift van de Tafelberg op en neer gaan. Zou het vandaag eindelijk lukken? We rijden vijf minuutjes en zien direct de gevolgen van enkele dagen slecht weer: een lange rij toeristen staat aan te schuiven om de berg op te gaan en er zit niks anders op dan mee in de rij te gaan staan. |
| We zouden eventueel ook te voet de zeer steile en lastige beklimming kunnen aanvangen maar dan vrees ik dat we morgenavond onze vlucht zouden missen dus... Wanneer we een half uurtje aan het aanschuiven zijn horen we gerucht dat de wind alweer een spelbreker is en dat het boven heel hard waait. Een ongerust gevoel dringt zich op. | |
| Wanneer we dan eindelijk aan de kassa staan verwittigt de vriendelijke mevrouw ons dat we naar boven kunnen maar elk moment kunnen terug geroepen worden. Wanneer de wind te fel wordt moeten de mensen naar beneden om veiligheidsredenen. Om dit te compenseren mag Largo echter gratis mee naar boven. Mooi meegenomen. De kabellift mee ons in sneltreinvaart mee naar boven (+1000m) en we zien de blauwe oceaan en de naastgelegen bergen Duivelspiek, Leeuwenkop en Twaalf Apostels. Boven is het ijskoud! Het lijkt wel winter en een gure ijskoude wind geselt mijn oren en neus. Het zicht op de zee en de stad maakt echter heel veel goed. Bovenop de Tafelberg is een nationaal park waarin je kan wandelen en natuurlijk zijn er de uitzichten op deze hoogte. We zien de stad baden in het zonlicht vanop de uitstekende terassen die aan de rand van de berg geplaatst zijn. We zien de baai en Robeneiland. |
|
Na heel veel foto’s en kou gaan we iets drinken op grote hoogte waarna we voldaan terug naar beneden keren. Onze reis is wat mij betreft nu volledig gelukt. In de namiddag gaan we de toerist uithangen in Camps Bay. Camps Bay is zowat het Knokke van Zuid Afrika m.a.w. de plaats om te kijken en vooral om gezien te worden. Prachtig wit strand, mooie boulevard met restaurantjes, bars en winkeltjes. |
|
|
|
Terwijl we een pasta eten bij een Italiaans restaurant zien we oude heren met veel te dure wagens voorbijrijden. Sommigen zijn blijkbaar verloren gereden want soms passeren ze tot 4 keer voorbij! Een ouwe vent met pet op paradeert fier met zijn cabrio voorbij. De auto is een Audi sportwagen en ik verdenk de grijsaard ervan niet meer uit de lage sportwagen te kunnen en bijgevolg te moeten rondrijden tot de mensen verdwenen zijn. Na het eten gaan we op het strand zitten en Largo presteert het zelfs om in de ijskoude zee te gaan. Wanneer de golven komen opzetten en het donkerder begint te worden rijden we naar “den anker” voor wat aanvoelt als ons laatste avondmaal. Maandag 24 augustus - Dagje zwembad en nachtvlucht naar Amsterdam Waar we maanden voor zitten plannen hebben thuis achter de pc is nu al terug ten einde. Vanavond vertrekken we naar huis. Van Kris mogen we echter nog een |
| dagje gratis in het hotel blijven tot onze vlucht vertrekt, geen stress om de kamer op tijd te verlaten dus. We blijven een dagje zonnen en rusten aan het zwembad want nu we naar huis moeten is het dik dertig graden in Kaapstad! De rit naar de luchthaven verloopt vlekkeloos en de auto afleveren is alweer in enkele ogenblikken voor elkaar. | |
| Zuid Afrika zit er op. | |
Het enige wat mij nog rest is een korte eindbalans op te stellen:
|
|
| Dit alles maakt Zuid Afrika een aanrader om te bezoeken. Ook de voorbeeldige en bijna perfecte infrastructuur nodigt uit om het land zelfstandig te bereizen. De lekkere keuken en bekende wijnen zorgen ook voor de innerlijke mens. Mits een kleine voorbereiding en het nodige gezond verstand zal niemand hier problemen ondervinden. Zelfs de veiligheid vinden wij achteraf bekeken niet echt een probleem (behalve misschien in Durban). Laatste opmerking: verwacht geen Afrikaanse toestanden zoals jagende zwarten of vreemde stammen zoals je die soms op tv ziet. Dat is een totaal ander Afrika. Deze toestanden vind je nog wel in buurland Namibie bv. Zuid Afrika is op sommige plaatsen meer westers dan veel landen in Europa. Toch hebben wij enorm genoten van deze drie weken in dit mooie land. |
|
|
|
|
|
|
Sammy |
|
|
||
